Rozdział 12 - Ustanie praw do świadczeń i wznowienie zawieszonych świadczeń. 46 - Ubezpieczenie pracowników umysłowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.106.911

Akt utracił moc

Wersja od: 1 listopada 1950 r.

XII.

Ustanie praw do świadczeń i wznowienie zawieszonych świadczeń. ⁴⁶

Art.  56. ⁴⁷

Prawo do świadczeń, przewidzianych w rozporządzeniu niniejszem, ustaje:

1) jeżeli zabraknie któregokolwiek z warunków, wymaganych do przyznania świadczenia;

2) w razie śmierci uprawnionego do świadczenia z zachowaniem tych uprawnień, jakie członkom pozostałej rodziny daje rozporządzenie niniejsze w wypadku śmierci ich żywiciela;

3) jeżeli uprawniony do świadczeń z powodu braku pracy nie przyjął bez uzasadnionej przyczyny odpowiedniego zajęcia (art. 18 i 19);

4) jeżeli uprawniony do świadczeń z powodu braku pracy udzielił świadomie nieprawdziwych wyjaśnień;

5) przez przedawnienie.

Odnośnie do przedawnienia stosuje się przepisy obowiązujących ustaw cywilnych z tem, że roszczenie o rentę przedawnia się z upływem pięciu lat, odprawy-jednego roku, poczynając od chwili powstania uprawnień do tych świadczeń bez wliczania do tych okresów okresu rocznego, przewidzianego w art. 31. Roszczenie o świadczenia z powodu braku pracy przedawnia się z upływem 6 miesięcy od dnia powstania prawa, przyczem do okresu tego nie wlicza się czasu zawieszenia prawa w myśl art. 50. Poszczególne kwoty, przypadające do wypłaty tytułem świadczeń z powodu braku pracy, przedawniają się z upływem 6 miesięcy, licząc od dnia płatności danej kwoty.

Podjęcie przez ubezpieczonego, wyjeżdżającego zagranicę, odprawy w myśl art. 17 ust. 7, likwiduje wszelkie prawa, jakieby mu ewentualnie przysługiwały na podstawie ubezpieczenia na wypadek braku pracy.

Art.  57. ⁴⁸

Niezależnie od postanowień art. 52 i 56, prawo do świadczeń z powodu braku pracy ustaje:

1) z upływem 6 miesięcy od dnia, od którego świadczenia przyznano, przyczem do powyższego okresu nie wlicza się czasu zawieszenia praw do świadczeń w myśl art. 50;

2) z chwilą nabycia praw do renty starczej.

Jeżeli stan funduszów ubezpieczenia na wypadek braku pracy na to pozwala, Minister Opieki Społecznej może drogą rozporządzeń przedłużać okres zasiłkowy z powodu braku pracy nie więcej jednak, jak o trzy miesiące, z uzależnieniem tego przedłużenia od określonych przez rozporządzenie warunków szczególnych. W przypadku skrócenia okresu zasiłkowego rozporządzeniem Ministra Opieki Społecznej - skrócenie to może mieć zastosowanie od pierwszego dnia następnego miesiąca po wejściu w życie rozporządzenia, nie wcześniej jednak, jak po upływie trzech tygodni, również do osób, korzystających już ze świadczeń.

Art.  58.

Prawo do renty wdowiej (wdowca) ustaje, niezależnie od postanowień art. 56, z powodu zawarcia ponownego małżeństwa, o ile wdowa zgłosi roszczenie o odprawę. Odprawa z powodu ponownego zamążpójścia wynosi potrójną roczną rentę wdowią.

Prawo do renty sierocej ustaje, niezależnie od postanowień art. 56, z powodu zawarcia związku małżeńskiego.

Art.  59. ⁴⁹

Wznowienie wypłaty świadczenia lub jego części następuje od dnia, w którym ustały warunki, powodujące zawieszenie wypłaty świadczenia (art. 49).

Z chwilą ustania przyczyny, powodującej zawieszenie renty wdowiej (art. 55) wdowa ma prawo do zawieszonej renty wdowiej tylko w tym wypadku, gdy z tytułu ponownego małżeństwa nie nabyła prawa do drugiej renty wdowiej na podstawie przepisów społeczno-ubezpieczeniowych; w wypadku nabycia prawa do drugiej renty wdowiej wdowa ma prawo wyboru.

⁴⁶ Tytuł rozdziału XII zmieniony przez art. 1 pkt 33 ustawy z dnia 15 marca 1934 r. (Dz.U.34.39.347) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 12 maja 1934 r.

⁴⁷ Art. 56 zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 22 marca 1933 r. (Dz.U.33.27.229) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 19 kwietnia 1933 r.

⁴⁸ Art. 57 zmieniony przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 22 marca 1933 r. (Dz.U.33.27.229) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 19 kwietnia 1933 r.

⁴⁹ Art. 59 zmieniony przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 marca 1934 r. (Dz.U.34.39.347) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 12 maja 1934 r.