Art. 31. - Ubezpieczenie pracowników umysłowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.106.911

Akt utracił moc
Wersja od: 1 listopada 1950 r.
Art.  31.

W razie gdy o osobie ubezpieczonej nie było żadnych wiarogodnych wieści przez przeciąg jednego roku, licząc od zajścia okoliczności, czyniących jej śmierć prawdopodobną, lub od ostatniego dnia tego miesiąca kalendarzowego, do którego odnosi się ostatnia wiadomość o danej osobie, a okoliczności czynią jej śmierć prawdopodobną, powstają i dla członków rodziny takiej osoby zaginionej te same prawa do świadczeń, przewidzianych w rozporządzeniu niniejszem, jakieby im przysługiwały, gdyby osoba ubezpieczona zmarła.

Na żądanie Zakładu Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych wzywa właściwy sąd powiatowy, (pokoju) wskazane przez zakład osoby w celu zbadania pod przysięgą co do prawdziwości wiadomości o osobie zaginionej, podanych poprzednio przez rodzinę.

Jako dzień domniemanej śmierci zaginionego przyjmuje się w razie zaginięcia wskutek zatonięcia okrętu, dzień zatonięcia, w razie zaś zaginięcia wskutek innych okoliczności - dzień wynikający z towarzyszących okoliczności, lub wreszcie ostatni dzień tego miesiąca, do którego odnosi się ostatnia wiadomość o zaginionym.