Rozdział 3 - Ubezpieczenie mienia ruchomego. - Ubezpieczenia ustawowe budynków oraz mienia w gospodarstwach rolnych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1985.10.38
Akt utracił moc Wersja od: 15 września 1989 r.
Rozdział 3
Ubezpieczenie mienia ruchomego.
Ubezpieczenie mienia ruchomego.
§ 20.
1.
Ubezpieczeniem jest objęte mienie ruchome stanowiące własność osób fizycznych, zespołów, przedsiębiorstw i spółdzielni.2.
Ubezpieczeniem jest objęte również mienie ruchome rolnika, który przekazał gospodarstwo rolne za rentę lub emeryturę wraz z budynkiem mieszkalnym, do końca następnego roku kalendarzowego, pod warunkiem że do dnia powstania szkody mieszkał w tym budynku.3.
Za mienie ruchome uważa się:1)
ziemiopłody zebrane i złożone w budynkach, stertach, stogach, kopcach lub piwnicach oraz pasze dla zwierząt,2)
zwierzęta gospodarskie,3)
inwentarz martwy, w tym maszyny, urządzenia, narzędzia oraz materiały,4)
ruchomości domowe właściciela oraz osób mieszkających i prowadzących z właścicielem wspólne gospodarstwo domowe, a w przedsiębiorstwach i spółdzielniach - wyposażenie lokali biurowych, przedszkoli, świetlic, klubów i innych pomieszczeń o charakterze socjalno-kulturalnym.§ 21.
Nie są objęte ubezpieczeniem:1)
mienie ruchome związane z produkcją w szklarniach, inspektach, namiotach i tunelach foliowych oraz uzyskane z niej produkty,2)
mienie ruchome związane z produkcją przemysłową i działalnością usługową, rzemieślniczą i handlową, prowadzoną przez osobę fizyczną lub zespół, a w szczególności: maszyny, narzędzia, surowce, półfabrykaty i wyroby gotowe,3)
pasieki powyżej 5 pni wraz z ich wyposażeniem, drób w produkcji fermowej, ryby i urządzenia stawowe, zwierzęta futerkowe, z wyjątkiem królików, zwierzęta hodowane amatorsko i zwierzęta laboratoryjne oraz uzyskane od wymienionych zwierząt produkty, a także pasze i lekarstwa nabyte dla tych zwierząt,4)
materiały przeznaczone na budowę obiektów, o których mowa w § 11 ust. 1 pkt 2-4 i ust. 2 pkt 3 i 4,5)
pojazdy mechaniczne i części zapasowe do nich, z wyjątkiem ciągników rolniczych nie ubezpieczonych w zakresie autocasco i niezbędnych do ich eksploatacji części zapasowych do 5% wartości nowego ciągnika,6)
paliwa i smary,7)
pieniądze i inne środki płatnicze, papiery wartościowe, dzieła sztuki, biżuteria, wyroby z platyny, złota i srebra, zbiory filatelistyczne, numizmatyczne i inne, wszelkiego rodzaju dokumenty, a także napoje alkoholowe, z wyjątkiem alkoholu jako produktu wytworzonego, znajdującego się w przedsiębiorstwach i spółdzielniach,8)
plony roślin przemysłowych w czasie ich suszenia nad otwartym ogniem lub w suszarniach ogniowych bądź elektrycznych oraz len w czasie roszenia i konopie w czasie moczenia.§ 22.
1.
Za szkodę w mieniu ruchomym uważa się utratę lub zmniejszenie wartości tego mienia, spowodowane jego zniszczeniem lub uszkodzeniem.2.
Za szkodę w mieniu ruchomym uważa się również porażenie zwierząt gospodarskich prądem elektrycznym, powodujące śmierć lub konieczność uboju zwierzęcia.§ 23.
1.
Wartość mienia ruchomego na działce ustala się w wysokości 1/3 wartości znajdujących się na niej budynków podlegających ubezpieczeniu ustawowemu. Wartość tego mienia nie może być mniejsza niż równowartość pieniężna 120 q żyta, a jeżeli na działce znajduje się tylko budynek gospodarczy - nie mniejsza niż 20 q żyta.2.
Jeżeli wartość mienia ruchomego ustalona zgodnie z ust. 1 jest wyższa lub niższa co najmniej o 10% od faktycznej wartości, właściciel może żądać ustalenia tej wartości w drodze indywidualnego szczegółowego szacunku, najpóźniej przed powstaniem szkody.§ 24.
1.
Wysokość szkody w ziemiopłodach ustala się przyjmując za podstawę:1)
powierzchnię, z której zostały zebrane,2)
kubaturę składowania,3)
przeciętną wydajność ziemiopłodu uzyskaną z 1 ha z 3 ostatnich lat w danej miejscowości, a w razie niemożności ustalenia takiej wydajności - przeciętną wydajność w gminie z 3 ostatnich lat, ustaloną przez terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw rolnictwa stopnia podstawowego na podstawie danych statystycznych; w przedsiębiorstwach i spółdzielniach przyjmuje się wydajność uzyskaną z 1 ha z 3 ostatnich lat w wysokości wynikającej z zapisów w ewidencji księgowej,4)
cenę jednostkową ziemiopłodu, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 2 lub 3.2. 12
W odniesieniu do ziemiopłodów przyjmuje się obowiązujące urzędowe minimalne ceny skupu. Dla ziemiopłodów, dla których nie ma urzędowych minimalnych cen skupu, z wyjątkiem określonych w ust. 3, przyjmuje się umowne średnie ceny stosowane w miejscu powstania szkody.3.
W odniesieniu do 1 q następujących ziemiopłodów przyjmuje się cenę w określonym procencie równowartości pieniężnej 1 q żyta:1)
ziemniaków - 35%,2)
buraków pastewnych lub innych okopowych pastewnych - 15%,3)
siana traw - 35%,4)
siana roślin motylkowych - 40%,5)
zielonek i kiszonek - 10%,6)
słomy surowej lnu - 110%,7)
słomy surowej konopi - 80%,8)
słomy zbóż, traw nasiennych i roślin motylkowych - 15%,9)
słomy w stertach oraz siana w stogach w kompleksach łąk, po 1 marca następnego roku po zbiorach - 5%,nie większą jednak niż cena rynkowa ziemiopłodu stosowana na danym terenie.
§ 25. 13
1.
Wysokość szkody w zwierzętach gospodarskich stanowiących własność osób fizycznych i zespołów ustala się:1)
w odniesieniu do koni i bydła w wieku powyżej 6 miesięcy - według umownych średnich cen stosowanych w miejscu powstania szkody,2)
w odniesieniu do koni i bydła w wieku do 6 miesięcy oraz do pozostałych zwierząt gospodarskich - według wartości ustalonej na podstawie wagi zwierzęcia i urzędowych minimalnych cen skupu, a w razie braku takich cen - według umownych średnich cen stosowanych w miejscu powstania szkody,3)
w odniesieniu do zwierząt zarodowych - na podstawie udokumentowanej wartości tych zwierząt.2.
Wysokość szkody w zwierzętach gospodarskich stanowiących własność przedsiębiorstw i spółdzielni ustala się według wartości ewidencyjnej tych zwierząt, z wyjątkiem trzody chlewnej w tuczu, której wartość ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 2.3.
Wysokość szkody zmniejsza się o kwotę uzyskaną ze sprzedaży pozostałości podmiotom gospodarczym prowadzącym ich skup. W razie nieudokumentowania sprzedaży pozostałości potrąca się:1)
w odniesieniu do koni - 40%,2)
w odniesieniu do bydła - 60%,3)
w odniesieniu do trzody chlewnej i owiec - 80%- wartości rzeźnej zwierzęcia.
§ 26.
1.
Wysokość szkody w inwentarzu martwym i ruchomościach domowych osób fizycznych i zespołów ustala się według cen detalicznych w handlu uspołecznionym, a w braku takich cen - według cen rynkowych, z uwzględnieniem przeciętnego stopnia zużycia w wysokości 20%.2.
Jeżeli jednak wartość przedmiotu, nadającego się w dniu powstania szkody do użytku, przekracza w stanie nowym równowartość pieniężną 30 q żyta, stopień zużycia przyjmuje się w zależności od okresu użytkowania przedmiotu, liczonego od daty jego produkcji - nie większy jednak niż 70%.§ 27.
Wysokość szkody w mieniu ruchomym na działkach ustala się według zasad określonych w § 24-26.§ 28.
W przedsiębiorstwach i spółdzielniach wysokość szkody w inwentarzu martwym i wyposażeniu, o którym mowa w § 20 ust. 3 pkt 4, ustala się w wysokości kosztów zakupu takich samych lub tego samego rodzaju, typu i mocy produkcyjnej składników mienia ruchomego albo kosztów ich naprawy, w granicach kosztów zakupu takiego samego przedmiotu.§ 29.
Wysokość szkody pomniejsza się o wartość pozostałości nadających się do użytku.§ 30.
Odszkodowanie ustala się w wysokości szkody, z tym że za mienie ruchome na działkach - w granicach wartości przyjętej do ubezpieczenia.12 § 24 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 22 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.50.289) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1989 r.
13 § 25 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 22 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.50.289) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1989 r.