Tytuł inżyniera.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.90.823

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1933 r.

USTAWA

z dnia 21 września 1922 r.

w przedmiocie tytułu inżynierii.

Art.  1.

Tytuł inżyniera jest stopniem akademickim, nabywanym w wydziałach technicznych Szkół akademickich z ewentualnem oznaczeniem specjalności, zależnie od rodzaju wydziału akademickiego, jak np.: "inżynier dróg i mostów", "inżynier hydrotechniki", "inżynier górniczy", "inżynier wojskowy" i t. d.

Art.  2.

Szczegółowe warunki, pod któremi inżynier uprawniony będzie do wykonywania samodzielnej praktyki zawodowej, określi osobna ustawa.

Art.  3. ¹

(uchylony).

Art.  4. ²

(uchylony).

Art.  5.

Dyplomy inżynierskie (świadectwa złożonego drugiego egzaminu państwowego), uzyskane w szkołach akademickich państw zaborczych przed 1 listopada 1918 r., nie są uważane jako zagraniczne, nie potrzebują nostryfikacji i uprawniają do używania tytułu inżyniera.

Art.  6.

Absolwenci wydziałów technicznych w szkołach akademickich b. monarchji austrjackiej, którzy ukończyli studja przed wprowadzeniem egzaminów państwowych w tych szkołach, osoby, które nabyły prawo do tytułu inżyniera na podstawie § 5 rozporządzenia cesarskiego z 14 marca 1917 r. (austr. Dz. Ust. № 130), wreszcie dotychczasowi autoryzowani inżynierowie i geometrzy cywilni w b. zaborze austrjackim będą i nadal uprawnieni do używania tytułu inżyniera.

Kto ukończył przed upływem roku 1918 przynajmniej średnią szkołą techniczną w Rzeszy Niemieckiej i do dnia wydania niniejszej ustawy nosi tytuł inżyniera, będzie mógł wyjątkowo zachować go nadal po stwierdzeniu przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, że tego tytułu używał legalnie.

Art.  7.

Rady wydziałów technicznych w szkołach akademickich mogą wyjątkowo nadawać tytuł inżyniera osobom, które ukończyły średnią techniczną szkołą zawodową, a przytem:

1) odznaczyły się. wybitną działalnością w zawodzie technicznym.

2) wykażą się praktyką conajmniej pięcioletnią po otrzymaniu ostatecznego stopnia zawodowego w średniej szkole technicznej,

3) wykażą się, w odnośnej szkole akademickiej dowodami ukończenia średniej szkoły zawodowej, przedstawią sprawozdanie z prac, dokonanych w czasie praktyki zawodowej, oraz wykażą na egzaminie, nawiązującym do złożonego sprawozdania, że poziom ich wiedzy dorównywa temu, jaki jest wymagany od absolwentów akademickich szkół lub wydziałów technicznych.

Art.  8. ³

 Nadawanie lub używanie tytułu służbowego, w skład którego wchodzi słowo "inżynier", czy to w służbie publicznej, czy prywatnej, jest wzbronione, o ile funkcjonarjuszowi nie przysługuje prawo do tytułu inżyniera w myśl niniejszej ustawy.

Art.  9.

Przepisy prawne niezgodne z tą ustawą, a w szczególności rozporządzenie cesarskie z 14 marca 1917 r. (austr. Dz. Ust. № 130) tracą moc obowiązującą z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art.  10.

Wykonanie tej ustawy poleca się. Ministrowi Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w porozumieniu z interesowanymi ministrami.

Art.  11.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ Art. 3 uchylony przez art. 62 ustawy z dnia 15 marca 1933 r. o szkołach akademickich (Dz.U.33.29.247) z dniem 1 września 1933 r.

² Art. 4 uchylony przez art. 62 ustawy z dnia 15 marca 1933 r. o szkołach akademickich (Dz.U.33.29.247) z dniem 1 września 1933 r.

³ Art. 8:

- zmieniony przez art. 5 § 1 pkt 5 rozp. z mocą ustawy z dnia 11 lipca 1932 r. Przepisy wprowadzające kodeks karny i prawo o wykroczeniach (Dz.U.32.60.573) z dniem 1 września 1932 r.

- zmieniony przez art. 62 ustawy z dnia 15 marca 1933 r. o szkołach akademickich (Dz.U.33.29.247) z dniem 1 września 1933 r.