Dział 4 - ORGANIZACJA WYCHOWANIA I NAUCZANIA. - Tymczasowy regulamin zakładów poprawczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.67.468

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 1951 r.

DZIAŁ  IV

ORGANIZACJA WYCHOWANIA I NAUCZANIA.

Rozdział  1.

Zachowanie się wychowanków.

§ 111. Wychowanek powinien:

1) przestrzegać regulaminu zakładowego, regulaminów szkolnych i warsztatowych oraz obowiązujących przepisów higieniczno-sanitarnych,

2) szanować własność społeczną, w szczególności chronić i utrzymywać w należytym porządku mienie zakładowe,

3) zachowywać się przyzwoicie i kulturalnie, zarówno na terenie zakładu jak i poza zakładem,

4) wypełniać dokładnie i sumiennie polecenia swych przełożonych.

§  112.

1. Wychowankowi nie wolno używać napojów alkoholowych.

2. Dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną i za zezwoleniem lekarza może pozwolić w drodze wyjątku starszym wychowankom na palenie tytoniu w ustalonej ilości we wskazanym czasie i miejscu.

Rozdział  2.

Organizacja wychowania.

A. Grupy wychowawcze.

§ 113. Wszyscy wychowankowie podzieleni są na grupy wychowawcze. Wychowankowie jednej grupy powinni być umieszczeni we wspólnej sypialni bądź w sypialniach ze sobą sąsiadujących.

§  114.

1. Dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną ustala zasady podziału wychowanków na grupy, najwłaściwsze w danych warunkach zakładowych.

2. Przy tworzeniu grup można brać za podstawę:

1) rodzaj szkolenia zawodowego i ogólnego wychowanków,

2) właściwości charakteru wychowanków, ich rozwój fizyczny i umysłowy, przy czym można łączyć w grupę wychowanków o różnorodnym rozwoju i cechach.

§  115.

1. Przydział wychowanków do poszczególnych grup na zasadach ustalonych dla danego zakładu zarządza dyrektor zakładu.

2. Przesunięcia wychowanka z jednej grupy do innej zarządza dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną (na wniosek wychowawcy, prośbę wychowanka, z własnej inicjatywy lub z innej uzasadnionej przyczyny).

§ 116. Grupą wychowawczą kieruje wychowawca wyznaczony przez dyrektora zakładu.

§  117.

1. Na czele grupy stoi komendant grupy.

2. Komendantem grupy jest wychowanek wyznaczony przez dyrektora bądź obrany przez grupę i zatwierdzony przez dyrektora.

§ 118. Komendant grupy jest pomocnikiem wychowawcy grupy.

§ 119. Komendantem grupy może zostać wychowanek, który:

1) przebywa w zakładzie co najmniej 3 miesiące, a w zakładzie o surowszym rygorze - co najmniej 6 miesięcy,

2) swoją postawą, zachowaniem oraz stosunkiem do innych wychowanków daje rękojmię właściwego wypełniania obowiązków komendanta grupy,

3) nie został pozbawiony tego prawa tytułem kary dyscyplinarnej.

B. Samorząd wychowanków.

§ 120. Należy dążyć do tego, aby wychowankowie zakładu byli zorganizowani w samorząd.

§  121.

1. Zadaniem samorządu jest pogłębienie przy współudziale Związku Młodzieży Polskiej wyrobienia ideologicznego wychowanków oraz poczucia świadomej dyscypliny, wpojenie umiejętności zbiorowej pracy i nauki, wspólnego rozważania i rozstrzygania zagadnień ważnych dla życia zakładowego, nieugiętego wprowadzania w życie powziętych postanowień oraz kontrola ich wykonania.

2. Nadto samorząd powinien dbać o postawienie na należytym poziomie wychowania fizycznego i sportu w zakładzie.

§ 122. Nadzór nad samorządem wychowanków sprawuje dyrektor w porozumieniu z radą pedagogiczną. Wszystkie uchwały samorządu przed ich wykonaniem powinny być zatwierdzone przez dyrektora zakładu, działającego w porozumieniu z radą pedagogiczną.

§ 123. Władzami samorządu są:

1) zgromadzenie ogólne,

2) zarząd, który nosi nazwę "rada komendantów".

§ 124. Z momentem utworzenia samorządu grupa wychowawcza staje się najmniejszą komórką samorządu zakładowego. Komendant grupy, wybrany przez tę grupę, wchodzi jako jej przedstawiciel do rady komendantów.

§ 125. Szczegółowy zakres działalności samorządu, jego formy organizacyjne i sposób powoływania władz określi uchwała rady pedagogicznej.

§ 126. Do obowiązków rady komendantów należy przede wszystkim:

1) czuwanie nad właściwym przestrzeganiem przez wychowanków regulaminu zakładowego oraz wypełnianiem przez nich obowiązków, jakie podjęli na rzecz kolektywu zakładowego,

2) dbałość o poziom produkcji wychowanków w warsztatach zakładowych oraz o poziom pracy wykonywanej przez nich w gospodarstwach rolnych zakładu,

3) dbałość o stan sanitarny i estetyczny wygląd zakładu,

4) stała współpraca w organizacji i prowadzeniu zajęć świetlicowych w zakresie planowania, przeprowadzania i kontroli tych zajęć,

5) współdziałanie w organizowaniu imprez i uroczystości w zakładzie lub poza zakładem wspólnie z miejscowym społeczeństwem.

§ 127. Dyrektor w porozumieniu z radą pedagogiczną może przekazać radzie komendantów poszczególne uprawnienia wykonawcze władz zakładu, jak np. kontrolę dyscypliny pracy i nauki wychowanków, kontrolę zajęć świetlicowych, kontrolę utrzymania czystości przez wychowanków itp.

§ 128. Dyrektor zakładu może oddać pod obrady rady komendantów, a nawet przekazać jej poszczególne czynności wykonawcze z zakresu administracji zakładów i organizacji warsztatów oraz gospodarstw rolnych.

§ 129. Dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną może poruczyć radzie komendantów lub innemu organowi samorządu wydawanie opinii co do kar, nagród i szczególnych wyróżnień wychowanków i upoważniać radę komendantów do ogłaszania decyzji władz zakładowych. Dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną może zlecić radzie komendantów lub innemu organowi samorządu przeprowadzenie koniecznego postępowania wyjaśniającego.

§ 130. Dyrektor zakładu może zezwolić członkom rady komendantów na noszenie szczególnych oznak.

§ 131. Dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną może ze względów bezpieczeństwa lub wychowawczych zawiesić działalność samorządu, jego władz lub działalność poszczególnych członków władz samorządu. W przypadkach nagłych decyzja powyższa może być wydana bez porozumienia z radą pedagogiczną, jednak rada pedagogiczna powinna być niezwłocznie zawiadomiona o zawieszeniu samorządu i motywach tego postanowienia.

C. Organizacje młodzieżowe i społeczne.

§ 132. Dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną może wystąpić do właściwych terenowo władz odnośnych organizacji o zezwolenie na zorganizowanie wychowanków w organizacji młodzieżowej ZMP, ZHP oraz organizacji społecznej, jak np. TPPR, PCK i inne.

§ 133. Prawa i obowiązki wychowanków należących do wymienionych organizacji określają statuty i instrukcje tych organizacji.

D. Świetlica.

§ 134. W każdym zakładzie powinny być zorganizowane świetlice, odpowiednio wyposażone w sprzęt i urządzenia, umożliwiające wychowankom odrabianie lekcji, dokształcanie się oraz rozrywki kulturalne i gry świetlicowe.

§ 135. Zajęcia świetlicowe powinny się odbywać zgodnie z planem ustalonym przez radę pedagogiczną w porozumieniu z samorządem.

§ 136. Świetlice powinny być czynne codziennie w pewnych ustalonych godzinach.

§ 137. Podczas zajęć świetlicowych wychowankowie powinni mieć swobodę dowolnego łączenia się w zespoły według swych zainteresowań i zamiłowań.

E. Rozrywki kulturalne.

§ 138. Wychowankowie zakładu powinni mieć udostępnione rozrywki kulturalne. Należy dążyć do organizowania rozrywek wewnątrz zakładu.

F. Wychowanie fizyczne i sport.

§ 139. W każdym zakładzie powinny być zorganizowane ćwiczenia fizyczne i gry sportowe zapewniające wychowankowi właściwy rozwój fizyczny.

§ 140. Każdy wychowanek obowiązany jest do brania udziału w ćwiczeniach fizycznych; od obowiązku tego może być zwolniony jedynie na podstawie decyzji lekarza.

§ 141. W okresie wakacji dla wychowanków zakładu mogą być organizowane obozy wypoczynkowe i sportowe.

Rozdział  3.

Nauczanie.

A. Nauczanie podstawowe.

§  142.

1. Nauczanie podstawowe w zakładzie odbywa się na podstawie przepisów i programów Ministerstwa Oświaty.

2. Szkoła podstawowa w zakresie nauczania i wychowania pozostaje pod nadzorem Ministerstwa Oświaty i wyznaczonych przez niego władz szkolnych.

§ 143. Do szkoły podstawowej powinni uczęszczać wszyscy wychowankowie do ukończonych lat 14, którzy nie ukończyli 7 klas szkoły podstawowej, oraz wychowankowie starsi, zakwalifikowani przez dyrektora zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną.

§ 144. Decyzję o przydzieleniu ucznia do odpowiedniej klasy wydaje dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną i kierownikiem szkoły podstawowej na podstawie ostatniego świadectwa szkoły podstawowej bądź na podstawie egzaminu, sprawdzającego zakres posiadanych przez ucznia wiadomości.

§ 145. Wychowanek, przydzielony do szkoły podstawowej, obowiązany jest do regularnego uczęszczania do szkoły, wypełniania zadań, nałożonych przez szkołę i ścisłego przestrzegania regulaminu przeznaczonego dla uczniów tej szkoły.

§ 146. Wychowanek, zwolniony z zakładu lub skierowany do szkoły poza zakładem, otrzymuje świadectwo ukończenia szkoły podstawowej bądź świadectwo z ostatniej klasy, przerobionej w zakładowej szkole podstawowej. Na świadectwie tym ani w pieczęci szkoły nie powinno być wzmianki o tym, że uczeń przebywał w zakładzie poprawczym.

B. Nauczanie zawodowe.

§  147.

1. Ponieważ zadaniem zakładu jest wychowanie młodzieży na pełnowartościowych członków społeczeństwa, należy umożliwić wychowankom zdobycie kwalifikacji zawodowych niezbędnych dla udziału w realizacji planów budowy podstaw socjalizmu w Polsce.

2. Szkolenie zawodowe może się odbywać w szkołach i na kursach przygotowujących kwalifikowanych robotników.

§ 148. Szkolenie zawodowe może się odbywać w szkołach i warsztatach, znajdujących się na terenie zakładu lub w odpowiednich ośrodkach szkoleniowych poza zakładem. O ile wszyscy wychowankowie odbywają szkolenie zawodowe w ośrodkach szkoleniowych poza zakładem, można nie organizować szkolenia zawodowego w zakładzie.

§  149.

1. Nauczanie w szkołach zakładowych odbywa się na podstawie siatek godzin i programów ustalonych przez właściwe państwowe władze szkolne (np. Centralny Urząd Szkolenia Zawodowego, Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli, Ministerstwo Rolnictwa).

2. Zajęcia praktyczne zależne od zawodu odbywają się w warsztatach lub w gospodarstwie rolnym zakładu pod kierunkiem wykwalifikowanych instruktorów.

3. Po ukończeniu szkoły zawodowej uczniowie zdają egzamin kwalifikacyjny przed komisją egzaminacyjną, powołaną przez właściwe władze (np. Centralny Urząd Szkolenia Zawodowego, Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli) i otrzymują odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

§ 150. Na świadectwach szkół zawodowych rocznych i końcowych, ani też w zakładach i pieczęciach tych szkół nie powinno być wzmianki, że uczeń pobierał naukę w zakładzie poprawczym.

§ 151. Szczegółowe przepisy w sprawie nauczania w tych szkołach będą określane w zarządzeniach o organizacji roku szkolnego w zakładach poprawczych.

C. Nauczanie poza zakładem.

§  152.

1. Dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną może zezwolić w uzasadnionych przypadkach na uczęszczanie do szkół zawodowych lub ogólnokształcących wyższego typu poza zakładem. Zezwolenie takie mogą uzyskać wychowankowie sprawujący się nienagannie. Nie dotyczy to wychowanków, znajdujących się w zakładzie o surowszym rygorze.

2. Wychowankowie pobierający naukę poza zakładem obowiązani są do regularnego uczęszczania do szkoły i pilnego wypełniania regulaminu tej szkoły.

Rozdział  4.

Praca i praktyczna nauka zawodu.

§ 153. We wszystkich warsztatach powinny być zapewnione warunki higieny i bezpieczeństwa pracy - zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przy kierowaniu nieletnich do wszelkich prac należy ściśle przestrzegać przepisów, dotyczących robót zabronionych młodocianym.

§  154.

1. Każdy wychowanek ma prawo i obowiązek pracy w warsztatach szkoleniowych lub w gospodarstwach rolnych, prowadzonych przez zakład. Od obowiązku tego może być zwolniony jedynie na podstawie decyzji lekarza.

2. Niezależnie od tej pracy, będącej jednocześnie formą szkolenia zawodowego, wychowankowie są obowiązani do prac prowadzonych na rzecz kolektywu zakładowego (rąbanie drzewa, sprzątanie, prace w kuchni i w gospodarstwie itp.). Prace na rzecz kolektywu powinny być wykonywane przez wychowanków w ustalonej kolejności.

3. Ponieważ obowiązek pracy obejmuje nie tylko uczniów szkoły zawodowej, ale również i uczniów uczęszczających do szkoły podstawowej, nie podlegających systematycznemu szkoleniu, należy kierować ich kolejno do pracy w gospodarstwie i w różnych warsztatach w celu zbadania, w jakim kierunku uczeń wykazuje największą przydatność do pracy i zainteresowanie.

4. Po ukończeniu szkoły podstawowej wychowanek będzie miał ułatwiony wybór odpowiedniego dla siebie zawodu.

§ 155. Podczas zajęć w warsztatach należy zwrócić specjalną uwagę na wpojenie w wychowanków:

1) zamiłowania do porządku, czystości i systematyczności,

2) wyrobienia świadomej dyscypliny pracy,

3) dokładności w pracy,

4) ścisłego przestrzegania terminów,

5) wytrwałości w pokonywaniu trudności,

6) dążenia do współzawodnictwa w pracy i zrozumienia istoty współzawodnictwa,

7) umiejętności w organizowaniu pracy zespołowej.

§ 156. Wychowankowie powinni zrozumieć plan produkcyjny warsztatu, dokładnie poznać swój zawód i przyczyniać się do doskonalenia i usprawniania produkcji. W tym celu dyrektor wraz z nauczycielami przedmiotów zawodowych i nauczycielami zawodu powinni zbierać wychowanków na narady produkcyjne, na których powinni omawiać plan produkcji warsztatowej, terminy wykonania poszczególnych prac oraz bieżące sprawy warsztatowe. Na naradach produkcyjnych należy pobudzać młodzież do akcji racjonalizatorskiej.

§ 157. Wychowankowie są odpowiedzialni za utrzymanie w należytym stanie urządzeń, maszyn i narzędzi warsztatowych. W razie uszkodzenia lub zgubienia narzędzi wychowankowie meldują o tym nauczycielowi zawodu (instruktorowi).

§ 158. Wychowankowie obowiązani są punktualnie rozpoczynać pracę, przestrzegać podczas pracy zasad higieny i bezpieczeństwa pracy, pracować sumiennie i wydajnie, zwracać uwagę nie tylko na ilość, lecz i na jakość wykonywanej produkcji.

§ 159. Wychowankowie skierowani do pracy, nauki zawodowej lub szkoły ogólnokształcącej poza zakładem mogą być zwolnieni od obowiązku pracy w warsztatach zakładowych, mają jednak obowiązek pracy na rzecz kolektywu zakładowego.

§ 160. Za pracę wykonywaną w zakładzie wychowankowie otrzymują wynagrodzenie według zasad ustalonych w specjalnych zarządzeniach Ministra Sprawiedliwości.

§ 161. Wychowankom zwolnionym od pracy na skutek pobierania nauki poza zakładem dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną może w uzasadnionych przypadkach przyznać stypendium w wysokości nie przekraczającej przewidzianej dla wychowanków zakładu najniższej kategorii wynagrodzenia za pracę obliczonego w stosunku miesięcznym. Przyznane stypendium i jego wysokość są uzależnione od zachowania wychowanka w zakładzie i w szkole oraz jego postępów w nauce.

Rozdział  5.

Kary i nagrody.

A. Kary dyscyplinarne.

§ 162. Karze dyscyplinarnej podlega:

1) wychowanek, który przed ukończeniem lat 17 popełnił przestępstwo,

2) wychowanek, który wykroczył przeciw regulaminowi zakładu.

§  163.

1. Karami dyscyplinarnymi są:

1) upomnienie,

2) nagana publiczna,

3) ograniczenie lub całkowite pozbawienie na okres do 2 miesięcy prawa utrzymywania korespondencji z rodzicami, krewnymi, opiekunami, przyjaciółmi i kolegami,

4) pozbawienie na okres do 2 miesięcy prawa przyjmowania odwiedzin rodziców, krewnych lub opiekunów,

5) pozbawienie na czas do 2 miesięcy prawa uzyskania przepustki na wyjście z zakładu w celach rozrywkowych lub osobistych,

6) pozbawienie na okres od 1 do 6 miesięcy prawa do zajmowania stanowiska we władzach samorządu,

7) ograniczenie na okres od 1 do 3 miesięcy prawa brania udziału w rozrywkach kulturalnych,

8) pozbawienie na okres od 1 do 3 miesięcy prawa udziału w zespołowych wystąpieniach grup sportowych na zewnątrz zakładu,

9) przesunięcie do niższej kategorii płac na czas od 1-3 miesięcy,

10) umieszczenie w izolatce karnej na okres do 14 dni,

11) przeniesienie do zakładu lub oddziału o surowszym rygorze.

2. Kary wymienione w pkt 9-11 mogą być wymierzone natychmiast lub można postanowić, że wykonanie ich zawiesza się na czas określony, nie przekraczający 2 miesięcy, jeżeli można przypuszczać, że zachowanie wychowanka - mimo niewykonania kary - ulegnie poprawie. Jeżeli w okresie zawieszenia wychowanek źle się sprawuje, kara ta może być natychmiast wykonana, natomiast jeżeli w okresie zawieszenia sprawuje się nienagannie - kara zostaje darowana.

§  164.

1. Izolatka powinna stanowić pomieszczenie o charakterze mieszkalnym, o wymiarach nie mniejszych niż 15 m³, ogrzane i oświetlone jak pozostałe pomieszczenie zakładu. Izolatka powinna być wyposażona w następujący sprzęt: stół, krzesło, a w ciągu nocy - łóżko z pościelą. Na zlecenie lekarza łóżko może być pozostawione na cały dzień lub na kilka godzin dziennie.

2. Wyżywienie wychowanka, przebywającego w izolatce, powinno odpowiadać kalorycznie wyżywieniu, jakie otrzymują pozostali wychowankowie z wyjątkiem dodatków dla ciężko pracujących.

§  165.

1. Wychowanek przebywa w izolatce karnej w czasie nocy i dnia. Codziennie powinien być wyprowadzony na godzinny spacer.

2. Za okres, w jakim wychowanek przebywa w izolatce, nie otrzymuje on wynagrodzenia za pracę.

B. Wymiar kar dyscyplinarnych.

§ 166. Stosując kary dyscyplinarne należy brać pod uwagę:

1) szkodliwość społeczną czynu, popełnionego przez wychowanka i jego szkodliwość dla kolektywu zakładowego,

2) ogólne zachowanie się i postawę wychowanka w zakładzie,

3) znaczenie wychowawcze dla wychowanka określonej kary dyscyplinarnej.

§ 167. Kary dyscyplinarne surowsze należy stosować w miarę możności po uprzednim zastosowaniu kar łagodniejszych. W przypadku szczególnej szkodliwości czynu lub jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa, można stosować od razu karę najsurowszą.

C. Kompetencje stosowania kar dyscyplinarnych.

§ 168. Kary dyscyplinarne wymierza dyrektor zakładu.

§  169.

1. Decyzję o wymierzeniu kar wymienionych w § 163 ust. 1 pkt 9-11 wydaje dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną.

2. Decyzja o wymierzeniu kary wymienionej w § 163 ust. 1 pkt 11 wymaga zatwierdzenia przez Ministerstwo Sprawiedliwości.

3. W przypadkach wymienionych w § 57 decyzję o umieszczeniu w izolatce wydaje dyrektor, przy czym powinien ją uzgodnić z radą pedagogiczną w ciągu 3 dni od chwili umieszczenia.

§ 170. Dyrektor zakładu może upoważnić nauczycieli i wychowawców do wymierzania kary przewidzianej w § 163 ust. 1 pkt 1.

§ 171. Sposób ustalenia wysokości odszkodowania za uszkodzenie lub zniszczenie mienia zakładowego przez wychowanka oraz forma ściągnięcia odszkodowania zostaną uregulowane w odrębnym zarządzeniu Ministra Sprawiedliwości.

D. Postępowanie wyjaśniające.

§  172.

1. Przed wymierzeniem kary dyscyplinarnej dyrektor zakładu lub upoważniony przez niego członek rady pedagogicznej przeprowadza odpowiednie postępowanie wyjaśniające.

2. Z przebiegu postępowania sporządza się protokół.

3. Dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną może zlecić na stałe bądź w poszczególnych przypadkach radzie komendantów lub innemu organowi samorządu następujące czynności w toku postępowania dyscyplinarnego:

1) przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego,

2) zgłaszanie wniosków co do rodzaju kar,

3) ogłaszanie decyzji.

E. Wydanie decyzji.

§ 173. Dyrektor zakładu po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wymierza karę dyscyplinarną. Decyzja powinna być sporządzona na piśmie; decyzja powinna zawierać określenie czynu, a w przypadku naruszenia regulaminu - powołanie się na przepisy regulaminu, które zostały naruszone przez wychowanka. Decyzja o zastosowaniu kary dyscyplinarnej powinna być uzasadniona.

§ 174. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego powinna być sporządzona na piśmie i ogłoszona wychowankowi decyzja o zastosowaniu kary dyscyplinarnej.

Decyzja o karze powinna zawierać:

1) dokładne określenie popełnionego przez wychowanka czynu, a w przypadku naruszenia niniejszego regulaminu - powołanie się na odnośne jego przepisy,

2) zwięzłe uzasadnienie.

F. Nagrody i wyróżnienia.

§ 175. Wychowankowie, wyróżniający się dobrymi postępami w nauce, właściwym stosunkiem do pracy, wzorowym zachowaniem lub pracą społeczną, mogą być wyróżniani lub nagradzani.

Nagrodami są:

1) pochwała,

2) pochwała publiczna,

3) zezwolenie na dodatkowe korzystanie z rozrywek kulturalnych,

4) nagroda w formie upominku (np. książki),

5) zezwolenie na udział w wycieczkach, zorganizowanych przez zakład dla wyróżnionych wychowanków,

6) udzielenie urlopu według zasad przewidzianych w §§ 88-92,

7) przeniesienie do wyższej kategorii płac,

8) powierzenie zaszczytnych czynności lub zleceń (np. prawo reprezentowania kolektywu zakładowego na uroczystościach itp.),

9) przedstawienie do warunkowego zwolnienia.

§ 176. Prócz nagród indywidualnych mogą być przyznane nagrody dla zespołów wyróżniających się w zachowaniu, nauce lub pracy.

§  177.

1. Do udzielania nagród i stosowania wyróżnień uprawniony jest dyrektor.

2. Udzielenie nagrody lub wyróżnienia przewidzianych w § 175 pkt 4-9 powinno nastąpić w porozumieniu z radą pedagogiczną.

G. Tryb stosowania kar i nagród.

§ 178. Ogłoszenie decyzji o zastosowaniu kary dyscyplinarnej lub nagród odbywa się publicznie z wyjątkiem przypadku wymierzenia upomnień.

§ 179. Wniosek o nagrodę lub karę może złożyć członek personelu zakładowego, a w szczególności wychowawca, nauczyciel i nauczyciel zawodu oraz członek władzy samorządowej.

§ 180. Wszystkie nagrody i kary powinny być odnotowane w odpowiedniej rubryce karty rejestracyjnej wychowanka oraz w książce zakładowej nagród i kar.

§ 181. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.