§ 3. - Tymczasowe przekazanie spraw dotyczących nadzoru nad przemysłem złotniczym i handlem wyrobami złotniczemi na obszarze województwa nowogródzkiego - wileńskiemu urzędowi probierczemu oraz na obszarze województw: poleskiego i wołyńskiego, powiatów: grodzieńskiego i wołkowyskiego, oraz gmin: białowieskiej, masiewskiej i suchopolskiej powiatu bielskiego województwa białostockiego - Głównemu Urzędowi Probierczemu w Warszawie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.104.956

Akt utracił moc

Wersja od: 30 listopada 1922 r.

§ 3. Wszystkie złote i srebrne wyroby włącznie ż zegarkami, nieostemplowane polskiemi państwowemi cechami probierczemi, znajdujące się u wytwórców lub w handlu na obszarach, wymienionych w § 1 niniejszego rozporządzenia, winny być złożone w okresie od dnia 1 grudnia 1922 r. do dnia 1 czerwca 1923 r. dla terenów, wymienionych w § 1 p. a) niniejszego rozporządzenia - w wileńskim urzędzie probierczym, dla terenów wymienionych w § 1 p. b) niniejszego rozporządzenia-w Głównym Urzędzie Probierczym w Warszawie, z zastosowaniem następujących przepisów:

1) wyroby czyniące zadość próbie legalnej, t. j. przynajmniej 0,583 dla wyrobów złotych i 0,800 dla wyrobów srebrnych (z uwzględnieniem dopuszczalnego uchybienia), winny być ocechowana normalnie podług przepisów cechowania;

2) wyroby złote próby 0,550 do 0,583 oraz srebrne próby 0,750 do 0,800 winny otrzymać cechy przechodnimi: "rękojeść szabli" i jako takie mogą być w obrocie handlowym tylko w okresie od 1 grudnia 1922 r. do 1 grudnia 1923 r., poczem, o ile nie zostaną wycofane z obiegu, winny być uważane jako niskopróbne (art. 349 i 353 Kod. Kar.);

3) wyroby złote próby niższej od 0,550 i srebrne próby niższej od 0,750 winny być uważane jako niskopróbne.

Wyroby złote i srebrne bez znaku imiennego zarejestrowanego w odnośnych urzędach probierczych winny otrzymać wzamian cechą: "głową sowy".