Oddział B - Komunikacja towarowa. - Tymczasowa bezpośrednia komunikacja osobowo-bagażowa i towarowa między stacjami polskiej części Śląska Górnego a stacjami kolei polskich, leżących poza Śląskiem Górnym ( włączając w to stacje należących do Polski, jak również zarządzanych przez Polskę, kolei obszaru W.M. Gdańska).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.19.129

Akt utracił moc
Wersja od: 28 lutego 1923 r.

B.

Komunikacja towarowa.

1.
Bezpośredni przewóz towarów i zwierząt odbywa się. na linjach:
a)
polskiej części Śląska Górnego - na zasadach "Taryfy towarowej oraz wykazu stacji i wykazu odległości taryfowych dla przewozu towarów i zwierząt pomiędzy stacjami i po linjach okręgu dyrekcyjnego kolei państwowych w Katowicach",
b)
kolei polskich, leżących poza Śląskiem Górnym, na zasadach "Taryfy ogólnej na przewóz towarów, zwłok i zwierząt", oraz "Wykazu odległości taryfowych",
c)
na linjach, należących do Polski, jak również zarządzanych przez Polską, kolei obszaru W. M. Gdańska - na zasadach odnośnych taryf i przepisów taryfowych gdańskich.
2.
Odprawianie odbywa się za pomocą bezpośrednich listów przewozowych stacji nadawczej.

Oświadczenia nadawcy w liście przewozowym uskutecznia siej w języku tego obszaru, w którym towar przyjęto do przewozu. W razie potrzeby ma kolej przetłumaczyć piśmienne dane listu przewozowego. W tym wypadku uważa się kolej za mandatarjusza nadawcy, który w myśl odnośnych przepisów regulaminowych sam ponosi wszystkie skutki, wynikające z ewentualnego niedokładnego przetłumaczenia. Nadawcy przysługuje prawo oświadczenia piśmienne listu przewozowego podać w języku polskim i niemieckim.

Nadawca obowiązany jest oznaczyć stacją, przez którą towar ma przejść z jednego obszaru na drugi (zob. postanowienia ad 1).

Pozatem obowiązany jest nadawca dołączyć do listu przewozowego wszelkie zezwolenia wywozu i przywozu odnośnego obszaru. Kolej nie jest obowiązana do badania autentyczności tych dokumentów. W razie stwierdzenia braku lub nieprawidłowości rzeczonych dokumentów na stacji nadawczej, kolej ma prawo nie przyjąć przesyłki do przewozu. Jeżeli stwierdzenie to nastąpiło dopiero na stacji pośredniej względnie odbiorczej, kolej może przesyłkę zatrzymać i oddać do rozporządzenia nadawcy, który ponosi powstałe z tego powodu wydatki (składowe, postojowe i t. p.).

3.
Obliczanie należności przewozowych. Należność przewozową oblicza się oddzielnie za linje kolei górnośląskich, oddzielnie za linje kolei polskich, leżących poza Śląskiem Górnym, i oddzielnie za linje należących do Polski, jak również zarządządzanych przez Polskę, kolei obszaru W. M. Gdańska. Dla obliczeń przewoźnego za linje od punktu stycznego (taryfowego punktu rozdzielczego) miarodajne są taryfy, obowiązujące na danym odcinku w dniu przejścia przesyłki przez odnośny punkt styczny (taryfowy punkt rozdzielczy).
4.
Należność przewozową pobiera się w obu kierunkach.
a)
albo zgóry za całą odległość,
b)
albo zgóry do górnośląskiego punktu stycznego (Dziedzice, Herby Polskie, Mysłowice, Oświęcim i Sosnowiec Warszawski) z przekazaniem reszty na odbiorcę,
c)
albo całe przewoźne przekazuje się na odbiorcą.

Na obszarze Śląska Górnego pobiera kolej wszystkie opłaty w tej walucie, w jakiej odnośne taryfy są ustalone, a więc za linię koki górnośląskich i kolei polskich, leżących poza Śląskiem Górnym, - w walucie polskiej, za linje należących do Polski, jak również zarządzanych przez Polską, kolei obszaru W. M. Gdańska-w walucie gdańskiej względnie niemieckiej. Na życzenie płacącego pobiera kolej należności taryfowe, ustalone w walucie polskiej, w»markach niemieckich według kursu, oznaczonego co pewien czas.

Na obszarze W. M. Gdańska uiszcza płacący należności wszelkiego rodzaju za linje kolei górnośląskich i kolei polskich, leżących poza Sląskiem Górnym, w walucie gdańskiej przy zastosowaniu kursu, oznaczanego co pewien czas; na żądania płacącego opłaty taryfowe kolei polskich (włączając w to linje polskiego Śląska Górnego) mogą być uiszczane w walucie polskiej.

5.
Należności, narosłe na stacjach pośrednich, zalicza się według przepisów taryfy, obowiązującej w okręgu dane) Stacji pośredniej.
6.
Wydatki w gotowiźnie, zaliczenia i ubezpieczenia terminu dostawy w komunikacji z należącemi do Polski, jak również zarządzanemi przez Polskę, kolejami obszaru W. M. Gdańska są czasowo wyłączone.
7.
Odpowiedzialność kolei za zaginięcie, brak, uszkodzenie i przekroczenie terminu dostawy wobec uprawnionego nadawcy lub odbiorcy określają postanowienia przepisów przewozowych i taryfowych, obowiązujące na odnośnych obszarach. Odstąpienie praw, wynikających z powyższych przepisów, komu innemu, jak nadawcy lub odbiorcy, jest niedopuszczalne.
§  2.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 marca 1923 r.

Jednocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Kolei Żelaznych z 26 czerwca 1922 r. o tymczasowej bezpośredniej komunikacji osobowej, bagażowej i towarowej między stacjami polskiej części Śląska Górnego a stacjami kolei polskich, leżących poza Śląskiem Górnym (włączając w to stacje, położone na obszarze W. M. Gdańska), ogłoszone w Dz. U. R. P. z 1922 r. № 52, poz. 473.