Tworzenie i organizacja jednostek drogowych podległych właściwym radom narodowym oraz zasady i zakres ich działania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.10.59

Akt utracił moc

Wersja od: 17 września 1986 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOMUNIKACJI

z dnia 28 lutego 1986 r.

w sprawie tworzenia i organizacji jednostek drogowych podległych właściwym radom narodowym oraz zasad i zakresu ich działania.

Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60), w związku z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12 listopada 1985 r. o zmianach w organizacji oraz zakresie działania niektórych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej (Dz. U. Nr 50, poz. 262) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Jednostkami drogowymi, przy których pomocy terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej zarządzają drogami:

1) krajowymi w granicach miast, w których terenowym organem administracji państwowej jest prezydent miasta, z wyłączeniem dróg krajowych o przeważającym ruchu tranzytowym i obwodnic,

2) wojewódzkimi i lokalnymi miejskimi w granicach miast oraz w granicach województw: stołecznego warszawskiego, krakowskiego i łódzkiego,

są wojewódzkie dyrekcje dróg miejskich, zwane dalej "wojewódzkimi dyrekcjami".

2. Wojewódzką dyrekcję tworzy wojewoda (prezydent miasta: stołecznego Warszawy, Krakowa i Łodzi) na podstawie uchwały właściwej wojewódzkiej rady narodowej w drodze przekształcenia istniejących na terenie województwa jednostek drogowych działających dotychczas w pionie gospodarki komunalnej, a w szczególności przedsiębiorstw eksploatacji dróg, zakładów drogowych w przedsiębiorstwach wielobranżowych, zarządów dróg (ulic) i mostów, miejskich służb i ekip drogowych.

3. Wojewódzkie dyrekcje mogą być tworzone jako jednostki budżetowe lub przedsiębiorstwa użyteczności publicznej z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 41, poz. 185 i Nr 62, poz. 286, z 1984 r. Nr 21, poz. 100, i Nr 31, poz. 173 oraz z 1985 r. Nr 14, poz. 60) oraz ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. Nr 24, poz. 122, z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1983 r. Nr 36, poz. 165 i Nr 39, poz. 176, z 1984 r. Nr 45, poz. 242 i Nr 54, poz. 275).

4. W skład wojewódzkich dyrekcji wchodzą komórki zarządu oraz, w zależności od potrzeb, komórki techniczne, tj. zespoły kontroli jakości, wojewódzkie laboratoria drogowe, pracownie projektowe, geodezyjno-wywłaszczeniowe, geologiczne itp.

§  2.

1. W skład wojewódzkich dyrekcji wchodzą terenowe jednostki wykonawcze:

1) rejony dróg miejskich,

2) rejony specjalistyczne.

2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, powołuje naczelny dyrektor wojewódzkiej dyrekcji w uzgodnieniu z terenowym organem administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki komunalnej stopnia wojewódzkiego, po zaopiniowaniu przez terenowe organy administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia podstawowego.

3. Rejony dróg miejskich tworzy się dla:

1) dzielnic w miastach liczących powyżej 300 tysięcy mieszkańców lub grupy dzielnic,

2) miast liczących ponad 50 tysięcy mieszkańców,

3) grupy miast liczących do 50 tysięcy mieszkańców.

4. Przy tworzeniu rejonów dróg miejskich należy uwzględniać także wielkość i stan sieci drogowej.

5. W skład rejonów dróg miejskich wchodzą komórki zarządu oraz komórki wykonawcze: kierownictwa robót i budów, a w zależności od potrzeb drogowe laboratoria polowe, zakłady produkcji mas bitumicznych itp.

6. W miastach nie będących siedzibami rejonów dróg miejskich mogą być powoływane przez dyrektora rejonu miejskie obwody drogowe dla prowadzenia przeglądów ulic i dokonywania drobnych napraw awaryjnych.

7. W wypadkach uzasadnionych warunkami lokalnymi mogą być tworzone rejony specjalistyczne (zakłady, kierownictwa robót) obejmujące swoim zasięgiem działania obszar województwa lub jego części, a w szczególności:

1) rejony mostowe,

2) rejony urządzeń bezpieczeństwa i organizacji ruchu (sygnalizacji ulicznej, znaków drogowych, barier ochronnych itp.),

3) rejony wydobycia i przerobu materiałów kamiennych.

8. Rejony specjalistyczne, o których mowa w ust. 7 pkt 3, mogą być za zgodą rady narodowej właściwej ze względu na siedzibę rejonu specjalistycznego zlokalizowane poza obszarem województwa.

9. Na podstawie uchwał właściwych rad narodowych mogą być tworzone wspólne rejony specjalistyczne (np. mostowe, wydobycia i przerobu materiałów kamiennych) dla kilku wojewódzkich dyrekcji.

10. W wojewódzkich dyrekcjach będących jednostkami budżetowymi rejony działają jako jednostki budżetowe lub gospodarstwa pomocnicze.

11. W wojewódzkich dyrekcjach będących przedsiębiorstwami użyteczności publicznej rejony mogą działać jako zakłady przedsiębiorstwa wielozakładowego.

§  3.

1. Na czele wojewódzkiej dyrekcji stoi dyrektor naczelny, powoływany i odwoływany przez wojewodę (prezydenta miasta: stołecznego Warszawy, Krakowa i Łodzi) na wniosek terenowego organu administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki komunalnej stopnia wojewódzkiego.

2. Na czele rejonu stoi dyrektor, powoływany i odwoływany przez dyrektora naczelnego wojewódzkiej dyrekcji.

3. Tryb powoływania zastępców: dyrektora naczelnego wojewódzkiej dyrekcji oraz dyrektora rejonu określa statut wojewódzkiej dyrekcji.

4. Nadzór nad realizacją zadań przez wojewódzką dyrekcję sprawuje terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki komunalnej stopnia wojewódzkiego.

§  4.

1. Wydatki związane z działalnością wojewódzkiej dyrekcji będącej jednostką budżetową finansowane są z budżetu wojewódzkiej rady narodowej.

2. Wojewódzkie dyrekcje będące przedsiębiorstwami użyteczności publicznej rozliczają się z budżetem wojewódzkiej rady narodowej.

§  5.

1. Do zakresu działania wojewódzkich dyrekcji należą zadania związane z budową, modernizacją, utrzymaniem i ochroną dróg wymienionych w § 1 ust. 1, a w szczególności:

1) opracowywanie projektów planów rozwoju sieci drogowej,

2) opracowywanie projektów planów finansowych budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg oraz obiektów mostowych,

3) pełnienie funkcji inwestora w zakresie dróg publicznych,

4) prowadzenie budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg oraz obiektów mostowych,

5) wdrażanie postępu technicznego, organizacyjnego i ekonomicznego,

6) realizacja zadań w zakresie inżynierii ruchu, a w szczególności budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego,

7) wykonywanie zadań na rzecz obronności kraju,

8) koordynacja robót w pasie drogowym,

9) sporządzanie informacji i gromadzenie danych o sieci dróg publicznych,

10) podejmowanie rozstrzygnięć technicznych.

2. Wojewódzkie dyrekcje wykonują, na zlecenie naczelników gmin, roboty specjalistyczne (bitumiczne, betonowe i mostowe) na drogach gminnych w granicach województw: stołecznego warszawskiego, krakowskiego i łódzkiego.

§  6.

1. Wojewódzkie dyrekcje uzgadniają z terenowymi organami administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki komunalnej stopnia podstawowego i wojewódzkiego plany robót w ramach środków finansowych przekazanych im przez budżety właściwych rad narodowych.

2. Wojewódzkie dyrekcje przedstawiają radom narodowym stopnia podstawowego i wojewódzkiego informacje o wykonaniu zadań rocznych oraz każdorazowo - na żądanie tych rad, a także programy zadań na okresy wieloletnie.

§ 7. 1 Wojewódzkie dyrekcje powinny zostać utworzone w terminie do dnia 31 grudnia 1986 r.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 7 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 12 sierpnia 1986 r. (Dz.U.86.33.163) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 września 1986 r.