Tworzenie funduszu zakładowego na rok 1959 w przedsiębiorstwach przemysłowych i skupu podległych Ministrowi Przemysłu Lekkiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.23.146

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1959 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 24 marca 1959 r.

w sprawie tworzenia funduszu zakładowego na rok 1959 w przedsiębiorstwach przemysłowych i skupu podległych Ministrowi Przemysłu Lekkiego.

Na podstawie art. 2 ust. 3 i 4, art. 4, 5 i 6 ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o funduszu zakładowym na rok 1958 (Dz. U. Nr 18, poz. 74) oraz na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 1958 r. o funduszu zakładowym na rok 1959 (Dz. U. Nr 77, poz. 399) zarządza się, co następuje:

I.

Przepisy ogólne.

§ 1. Rozporządzenie niniejsze zwane dalej "rozporządzeniem" dotyczy państwowych przedsiębiorstw przemysłowych i skupu, podległych Ministrowi Przemysłu Lekkiego, zwanych dalej "przedsiębiorstwami".

II.

Odpisy na fundusz zakładowy.

§  2.

1. W przedsiębiorstwach rentownych, nie opłacających podatku obrotowego, odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy dokonuje się w razie osiągnięcia w roku 1959 zysku w wysokości równej zyskowi osiągniętemu w roku 1958.

2. W przedsiębiorstwach rentownych opłacających podatek obrotowy odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy dokonuje się w razie osiągnięcia w roku 1959 akumulacji w wysokości równej akumulacji uzyskanej w roku 1958. Przez akumulację rozumie się podatek obrotowy powiększony o zysk lub pomniejszony o stratę.

3. W przedsiębiorstwach planowo deficytowych nie opłacających podatku obrotowego odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy dokonuje się w razie poniesienia w roku 1959 straty nie przekraczającej straty poniesionej w roku 1958.

4. W przedsiębiorstwach, o których mowa w ust. 1-3, odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy dokonuje się w kwocie odpowiadającej 2% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959.

§ 3. W przedsiębiorstwach, które w roku 1958 nie osiągnęły planowanego zysku, planowanej akumulacji lub przekroczyły planowaną stratę (po skorygowaniu jej o procent wykonania sprzedaży), do ustalenia odpisu na fundusz zakładowy przyjąć należy odpowiednio: planowany zysk roku 1958, planowaną akumulację roku 1958 lub planowaną stratę roku 1958.

§ 4. Jeżeli przedsiębiorstwo pogorszy w roku 1959 swój wynik w porównaniu do wyniku osiągniętego w roku 1958, a w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o funduszu zakładowym na rok 1958 (Dz. U. Nr 18, poz. 74), zwanej dalej "ustawą", w porównaniu do wyniku planowanego na rok 1958 - suma odpisu zasadniczego ustalona w myśl przepisu § 2 ust. 4 - ulega zmniejszeniu o 4% za każdy procent pogorszenia wyników w granicach do 10% oraz o dalsze 6% za każdy procent pogorszenia wyników w granicach od 10 do 20%. Jeżeli pogorszenie wyników wyniesie więcej niż 20%, przedsiębiorstwo traci prawo do odpisu na fundusz zakładowy.

§ 5. Przedsiębiorstwa, w których plan na rok 1959 zakłada lepsze wyniki od osiągniętych w roku 1958, jeżeli wykonają ten plan, dokonują odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy według następujących zasad:

1) w przedsiębiorstwach rentownych nie opłacających podatku obrotowego na dodatkowy odpis na fundusz zakładowy przeznacza się:

a) 80% sumy osiągniętego w roku 1959 przyrostu zysku w stosunku do zysku wykonanego w roku 1958, pod warunkiem, że przyrost ten został założony w planie na rok 1959,

b) 30% sumy zysku ponadplanowego;

2) w przedsiębiorstwach opłacających podatek obrotowy na dodatkowy odpis na fundusz zakładowy przeznacza się:

a) 0,7% planowanego osobowego funduszu płac na rok 1959 za każdy 1 procent poprawy akumulacji w porównaniu do akumulacji osiągniętej w roku 1958, jeżeli poprawa ta została założona w planie oraz pod warunkiem, że wynikająca stąd kwota dodatkowego odpisu na fundusz zakładowy nie przekracza 80% kwoty osiągniętego i zawartego w planie przyrostu zysku lub 80% kwoty zmniejszenia straty w stosunku do roku 1958,

b) 0,3% planowanego osobowego funduszu płac na rok 1959 za każdy 1 procent przekroczenia planowanej na rok 1959 akumulacji pod warunkiem, iż wynikająca stąd kwota dodatkowego odpisu na fundusz zakładowy nie przekracza 60% kwoty ponadplanowego zysku osiągniętego w roku 1959 lub 60% kwoty, o którą zmniejszono planowaną na rok 1959 stratę;

3) w przedsiębiorstwach planowo deficytowych nie opłacających podatku obrotowego na dodatkowy odpis na fundusz zakładowy przeznacza się:

a) 80% kwoty, o którą pomniejszono stratę w stosunku do roku 1958, pod warunkiem, że pomniejszenie to zostało założone w planie przedsiębiorstwa,

b) 30% kwoty ponadplanowego zmniejszenia straty.

§ 6. Jeżeli przedsiębiorstwa, o których mowa w § 5, nie osiągną w roku 1959 wyniku planowanego na rok 1959, ale jednocześnie uzyskają poprawę wyniku w porównaniu z rokiem 1958 - dokonują odpisów dodatkowych na fundusz zakładowy w wysokości:

1) w przedsiębiorstwach rentownych nie opłacających podatku obrotowego - 50% kwoty przyrostu zysku osiągniętego w roku 1959 w porównaniu do zysku osiągniętego w roku 1958,

2) w przedsiębiorstwach opłacających podatek obrotowy 0,5% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959 za każdy 1 procent poprawy akumulacji osiągniętej w roku 1959 w porównaniu z akumulacją osiągniętą w roku 1958, pod warunkiem, iż wynikająca stąd kwota dodatkowego odpisu na fundusz zakładowy nie przekracza 80% kwoty osiągniętego w roku 1959 przyrostu zysku lub 80% kwoty zmniejszenia straty w stosunku do roku 1958,

3) w przedsiębiorstwach planowo deficytowych nie opłacających podatku obrotowego - 50% kwoty, o którą zmniejszono stratę poniesioną w roku 1959 w porównaniu do straty poniesionej w roku 1958.

§  7.

1. Przedsiębiorstwa nowo powstałe lub powstałe w wyniku reorganizacji, jak również takie, w których plan na rok 1959 zakłada, zgodnie ze wskaźnikami ustalonymi przez jednostkę nadrzędną, pogorszenie wyniku działalności gospodarczej w stosunku do roku 1958, uzyskują prawo do odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy za osiągnięcie wyniku planowanego na rok 1959, a prawo do odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy - za poprawę wyniku w stosunku do wyniku planowanego na rok 1959.

2. W przedsiębiorstwach, o których mowa w ust. 1, odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy dokonuje się odpowiednio na zasadach określonych w §§ 2 i 4.

3. Odpis dodatkowy na fundusz zakładowy w przedsiębiorstwach wymienionych w ust. 1 - wynosi:

1) w przedsiębiorstwach rentownych nie opłacających podatku obrotowego:

a) 60% sumy ponadplanowego zysku, jeżeli kwota tego ponadplanowego zysku nie przekracza 5% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959,

b) 35% sumy pozostałego zysku ponadplanowego,

2) w przedsiębiorstwach opłacających podatek obrotowy:

a) 0,6% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959 za każdy 1 procent przekroczenia planu akumulacji na rok 1959 w granicach do 10% przekroczenia planu,

b) 0,3% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959 za każdy dalszy procent przekroczenia planu akumulacji powyżej 10%.

Wysokość odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy w tej grupie przedsiębiorstw nie może przekroczyć 80% sumy ponadplanowego zysku, osiągniętego w roku 1959, lub 80% sumy, o którą zmniejszono planowaną na rok 1959 stratę,

3) w przedsiębiorstwach planowo deficytowych nie opłacających podatku obrotowego:

a) 60% sumy, o którą zmniejszono planowaną na rok 1959 stratę, jeżeli kwota ponadplanowego zmniejszenia tej straty nie przekracza 5% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959,

b) 35% sumy pozostałego ponadplanowego zmniejszenia straty.

§ 8. Minister Przemysłu Lekkiego może w uzasadnionych przypadkach rozciągnąć zasady ustalania odpisów na fundusz zakładowy, określone w § 7, na przedsiębiorstwa inne niż wymienione w § 7 ust. 1.

§  9.

1. Minister Przemysłu Lekkiego może w uzasadnionych przypadkach zezwolić na przyjęcie jako podstawy do tworzenia odpisów na fundusz zakładowy sumy planów operatywnych zatwierdzonych przez jednostkę nadrzędną.

2. Minister Przemysłu Lekkiego ustali tryb zatwierdzania planów operatywnych w tych przedsiębiorstwach, w których podstawą tworzenia odpisów na fundusz zakładowy będzie suma planów operatywnych.

3. W przedsiębiorstwach, o których mowa w ust. 1, stosuje się zasady obliczania funduszu zakładowego określone w § 7.

§ 10. Minister Przemysłu Lekkiego może zróżnicować dla poszczególnych przedsiębiorstw wysokość stawek odpisów dodatkowych na fundusz zakładowy, pod warunkiem utrzymania w resorcie przeciętnych stawek określonych w §§ 5, 6 i 7.

§ 11. Minister Przemysłu Lekkiego upoważniony jest do zwiększenia funduszu zakładowego przedsiębiorstw o kwotę odpowiadającą 1% osobowego funduszu płac planowanego dla resortu na rok 1959 na podstawie oceny osiągnięć ekonomicznych przedsiębiorstw w roku 1959.

§ 12. Minister Przemysłu Lekkiego upoważniony jest do ustalenia zasad doprowadzenia do porównywalności wyników i planów lat 1958 i 1959 zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy.

III.

Środki dodatkowe na fundusz zakładowy oraz zmniejszenie wysokości odpisów.

§ 13. Minister Przemysłu Lekkiego może w porozumieniu z Ministrem Finansów zezwolić przedsiębiorstwom na zaliczenie na fundusz zakładowy całkowitego zysku bądź części zysku osiągniętego z produkcji ubocznej określonego rodzaju artykułów.

§ 14. Przy ustalaniu, czy przedsiębiorstwu przysługuje prawo do dokonywania odpisów na fundusz zakładowy, jak również przy ustalaniu wysokości tych odpisów, wyłącza się zysk osiągnięty przez przedsiębiorstwo z produkcji nietypowych artykułów i usług, nie objętych obowiązującymi cennikami (taryfami).

§ 15. Jeżeli wartość produkcji nietypowych artykułów i usług, o których mowa w § 14, przekracza 50% ogólnej wartości produkcji i usług, przedsiębiorstwo nie tworzy funduszu zakładowego.

IV.

Zasady pokrywania wydatków na nagrody w przedsiębiorstwach, które nie tworzą funduszu zakładowego.

§  16.

1. Przedsiębiorstwom, które nie spełnią warunków, określonych w rozporządzeniu, jednostka nadrzędna może zezwolić na dokonywanie wydatków na nagrody do wysokości kwoty nie przekraczającej 0,2% planowanego na dany okres osobowego funduszu płac.

2. Wydatki, o których mowa w ust. 1, zalicza się do kosztów przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo może uzyskać zgodę na dokonywanie wydatków na nagrody zgodnie z ust. 1 po upływie I półrocza i 3 kwartałów. Jeżeli jednak przedsiębiorstwo nie spełni tylko w pierwszym półroczu lub w trzech pierwszych kwartałach 1959 r. warunków do utworzenia funduszu zakładowego, natomiast spełni je w następnych okresach roku 1959, wydatki na nagrody dokonane zgodnie z ust. 1 traktuje się jako wypłaty obciążające fundusz zakładowy.

§  17.

1. Wyłącza się spod działania przepisów ustawy jednostki podległe Centrali Surowców Włókienniczych i Skórzanych.

2. Jednostkom określonym w ust. 1 oraz przedsiębiorstwom, które zgodnie z § 15 nie tworzą funduszu zakładowego, jednostka nadrzędna może zezwolić na pokrywanie wydatków na nagrody, świadczenia oraz na zaspokojenie innych potrzeb pracowników - do wysokości 2% planowanego na rok 1959 osobowego funduszu płac, nie przekraczającej jednak kwoty osiągniętego zysku lub sumy, o którą obniżono stratę. Wydatki te zalicza się do kosztów przedsiębiorstwa.

3. Zezwolenia na dokonywanie wypłat, o których mowa w ust. 2, mogą być udzielone po stwierdzeniu, na podstawie sprawozdań o wykonaniu planu przedsiębiorstwa i sprawozdań finansowych, że przedsiębiorstwo spełniło następujące warunki:

1) wykonało operatywne zadania w zakresie produkcji bądź skupu,

2) wywiązało się terminowo ze swych obowiązków wobec odbiorców,

3) wykazało prawidłową gospodarkę magazynową i finansową.

V.

Przepisy końcowe.

§ 18. Rada Ministrów może na wniosek Ministra Przemysłu Lekkiego zgłoszony w uzgodnieniu z zarządem głównym właściwego związku zawodowego ustalić w terminie do dnia 30 kwietnia 1959 r. dodatkowe warunki do uzyskania funduszu zakładowego w niektórych przedsiębiorstwach, jeżeli będzie to niezbędne dla skuteczniejszego oddziaływania na poprawę wyników ekonomicznych działalności przedsiębiorstw.

§ 19. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do przedsiębiorstw prowadzących eksperyment ekonomiczny, jeżeli w przedsiębiorstwach tych fundusz zakładowy tworzony jest na odmiennych zasadach.

§ 20. Na podstawie decyzji Ministra Przemysłu Lekkiego przepisy niniejszego rozporządzenia mogą być stosowane do działających według zasad rozrachunku gospodarczego zakładów przedsiębiorstw wielozakładowych, jeżeli ich urządzenia księgowe pozwalają na ustalenie wyników działalności.

§ 21. Na podstawie decyzji Ministra Przemysłu Lekkiego wydanej w porozumieniu z Ministrem Finansów przepisy rozporządzenia mogą być stosowane do działających według zasad rozrachunku gospodarczego gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, których przedmiot i rodzaj działalności uzasadnia tworzenie funduszu zakładowego, oraz w innych jednostkach organizacyjnych, jeżeli ich urządzenia księgowe pozwalają na ustalenie wyników działalności.

§ 22. W razie stwierdzenia nieprzestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia należy stosować sankcje przewidziane w art. 12 ustawy.

§ 23. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1959 r.