Tworzenie funduszu zakładowego na rok 1959 w przedsiębiorstwach przemysłowych podległych Ministrowi Przemysłu Ciężkiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.23.143

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1959 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 26 lutego 1959 r.

w sprawie tworzenia funduszu zakładowego na rok 1959 w przedsiębiorstwach przemysłowych podległych Ministrowi Przemysłu Ciężkiego.

Na podstawie art. 2 ust. 3 i 4 oraz art. 4, 5 i 6 ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o funduszu zakładowym na rok 1958 (Dz. U. Nr 18, poz. 74) oraz art. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1958 r. o funduszu zakładowym na rok 1959 (Dz. U. Nr 77, poz. 399) zarządza się, co następuje:

I.

Przepisy ogólne.

§ 1. Rozporządzenie dotyczy:

1) państwowych przedsiębiorstw przemysłowych,

2) zakładów przemysłowych działających według zasad pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego

- podległych Ministrowi Przemysłu Ciężkiego, zwanych dalej "przedsiębiorstwami".

II.

Odpisy na fundusz zakładowy.

§ 2. Przedsiębiorstwo dokonuje odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy w kwocie odpowiadającej 2% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959, o ile spełni warunki, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o funduszu zakładowym na rok 1958 (Dz. U. Nr 18, poz. 74), zwanej dalej "ustawą".

§ 3. Jeżeli przedsiębiorstwo pogorszy w roku 1959 swój wynik w porównaniu do wyniku osiągniętego w 1958 r. - a w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy, w porównaniu do wyniku planowanego na rok 1958 - suma odpisu zasadniczego ustalona w myśl przepisów § 2 podlega zmniejszeniu o 4% za każdy procent pogorszenia wyników w granicach do 10% oraz o dalsze 6% za każdy procent pogorszenia wyników w granicach od 10 do 20%. Jeżeli pogorszenie wyników wyniesie więcej niż 20%, przedsiębiorstwo traci prawo do odpisu na fundusz zakładowy.

§  4.

1. Jeżeli przedsiębiorstwo poprawi wynik działalności w roku 1959 w porównaniu do osiągniętego wyniku w 1958 r. - a w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy, do wyniku planowanego na rok 1958 - dokonuje odpisu dodatkowego w określonym przez właściwe zjednoczenie w uzgodnieniu z Ministerstwem Przemysłu Ciężkiego i zarządem głównym właściwego związku zawodowego - procencie osobowego funduszu płac, planowanego na 1959 r. za każdy procent poprawy rentowności, mierzonej stosunkiem procentowym sumy wzrostu zysku lub sumy, o jaką zmniejszono stratę - do sumy kosztów własnych sprzedanej produkcji i usług przemysłowych w 1958 r.

2. Na odpis dodatkowy na fundusz zakładowy przeznacza się średnio kwotę odpowiadającą 0,6% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959 za każdy procent poprawy rentowności obliczonej według zasad podanych w ust. 1 oraz w § 7.

§ 5. Jeżeli plan przedsiębiorstwa na rok 1959 zakłada zgodnie ze wskaźnikami ustalonymi przez jednostkę nadrzędną pogorszenie wyniku działalności gospodarczej w stosunku do 1958 r. - prawo do odpisu zasadniczego uzyskuje przedsiębiorstwo za osiągnięcie wyniku planowanego na rok 1959, a prawo do odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy - za poprawę wyniku w stosunku do wyniku planowanego na rok 1959.

§ 6. Przedsiębiorstwa nowo powstałe lub powstałe w wyniku reorganizacji mają prawo do odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy za osiągnięcie planowanego wyniku na rok 1959, a prawo do odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy za poprawę wyniku w porównaniu do wyniku planowanego na rok 1959.

§ 7. W przedsiębiorstwach, o których mowa w §§ 5 i 6, poprawę rentowności mierzy się stosunkiem procentowym sumy poprawy wyniku do sumy planowanych kosztów sprzedaży produkcji i usług przemysłowych na rok 1959.

§  8.

1. Przy ustalaniu, czy przedsiębiorstwu przysługuje prawo do dokonywania odpisów na fundusz zakładowy, jak również przy ustalaniu wysokości tych odpisów, należy dokonać korekty z tytułu zysku osiągniętego przez przedsiębiorstwo z produkcji artykułów i usług nie objętych obowiązującymi cennikami (taryfami).

2. Minister Przemysłu Ciężkiego ustali zasady i tryb korygowania zysku osiągniętego z produkcji artykułów i usług, o których mowa w ust. 1, jeżeli zysk ten został osiągnięty na skutek nieprawidłowo ustalonych cen.

§  9.

1. W celu ustalenia, czy przedsiębiorstwo spełniło warunki do dokonania odpisu na fundusz zakładowy, oraz w celu obliczenia wysokości odpisu - należy skorygować wynik działalności gospodarczej osiągnięty w roku 1959 stosownie do przepisu art. 6 ustawy.

2. Dla celów, o których mowa w ust. 1, wynik roku 1959 koryguje się również o wskaźnik procentowy zmiany wysokości sprzedaży planowo deficytowych wyrobów i usług roku 1959 w stosunku do roku 1958.

3. Minister Przemysłu Ciężkiego określi w drodze zarządzenia, w jakich przypadkach koryguje się wynik działalności gospodarczej za rok 1958 w celu obliczenia odpisu na fundusz zakładowy na rok 1959. Zarządzenie to powinno być wydane w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia.

III.

Specjalne zasady dokonywania odpisów na fundusz zakładowy.

§  10.

1. W przedsiębiorstwach należących do gałęzi produkcji, które określi Minister Przemysłu Ciężkiego, podstawę do dokonywania odpisów na fundusz zakładowy stanowi zysk rozliczeniowy, tj. różnica między wartością sprzedanej produkcji i usług, ustaloną według cen obliczeniowych, a rzeczywistym kosztem własnym tejże produkcji i usług, skorygowanych stosownie do przepisów ust. 4.

2. Przez cenę obliczeniową (ust. 1) należy rozumieć cenę odpowiadającą faktycznemu średniemu kosztowi własnemu wyrobu lub grupy wyrobów albo usług, poniesionemu przez przedsiębiorstwo w 1958 r. i powiększonemu o 4%. Dla produkcji nieporównywalnej cenę obliczeniową stanowi koszt własny, przyjęty w kalkulacji wstępnej i powiększony o 4% zysku.

3. Warunkiem uzyskania prawa do dokonywania odpisu na fundusz zakładowy w przedsiębiorstwach, o których mowa w ust. 1, jest osiągnięcie w roku 1959 wyniku równego lub lepszego od wyniku w roku 1958 w warunkach porównywalnych.

4. W celu ustalenia, czy przedsiębiorstwo spełniło warunki do dokonania odpisu na fundusz zakładowy oraz w celu obliczenia wysokości odpisu - należy:

1) skorygować wynik działalności gospodarczej osiągnięty w roku 1959 oraz zysk rozliczeniowy za rok 1959 stosownie do przepisu art. 6 ustawy,

2) ponadto dokonać korekty zysku rozliczeniowego z produkcji nieporównywalnej w trybie, który określi Minister Przemysłu Ciężkiego.

5. Niezależnie od korekty podanej w ust. 4 - zysk rozliczeniowy powinien być skorygowany o:

1) kwotę wynikającą z polepszenia lub pogorszenia wyniku gospodarki nieprzemysłowej przedsiębiorstwa w stosunku do planu na rok 1959,

2) stratę lub zysk ze sprzedaży materiałów,

3) straty i zyski nadzwyczajne.

6. Na fundusz zakładowy przedsiębiorstw określonych w ust. 1 przeznacza się średnio 18% zysku rozliczeniowego, z tym że Minister Przemysłu Ciężkiego określi stawkę odpisu na fundusz zakładowy dla poszczególnych zjednoczeń, a zjednoczenia z kolei dla poszczególnych przedsiębiorstw w ramach przyznanego zjednoczeniu średniego współczynnika, w uzgodnieniu z Ministerstwem Przemysłu Ciężkiego.

§ 11. Do przedsiębiorstw objętych § 10 nie stosuje się przepisów §§ 2-9.

IV.

Środki dodatkowe na fundusz zakładowy oraz zmniejszenie wysokości odpisów.

§ 12. Minister Przemysłu Ciężkiego może w porozumieniu z Ministrem Finansów zezwolić przedsiębiorstwom na zaliczenie na fundusz zakładowy całkowitego zysku osiągniętego z produkcji ubocznej określonego rodzaju artykułów.

V.

Zasady pokrywania wydatków na nagrody w przedsiębiorstwach, które nie tworzą funduszu zakładowego.

§  13.

1. Przedsiębiorstwom, które nie spełnią warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu, jednostka nadrzędna może zezwolić na dokonywanie wydatków na nagrody do wysokości kwoty nie przekraczającej 0,2% planowanego na dany okres osobowego funduszu płac.

2. Wydatki, o których mowa w ust. 1, zalicza się na straty przedsiębiorstwa. W przypadku jednak gdy przedsiębiorstwo nie spełni tylko w pierwszym półroczu lub w trzech pierwszych kwartałach 1959 r. warunków do utworzenia funduszu zakładowego, natomiast spełni je w następnych okresach 1959 r. - wydatki na nagrody dokonane zgodnie z ust. 1 traktuje się jako wypłaty obciążające fundusz zakładowy.

VI.

Przepisy końcowe.

§ 14. Rada Ministrów może na wniosek Ministra Przemysłu Ciężkiego zgłoszony w uzgodnieniu z zarządem głównym właściwego związku zawodowego ustalić w terminie do dnia 30 kwietnia 1959 r. dodatkowe warunki do uzyskania funduszu zakładowego w niektórych przedsiębiorstwach, jeżeli będzie to niezbędne dla skuteczniejszego oddziaływania na poprawę wyników ekonomicznych działalności przedsiębiorstw.

§ 15. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do przedsiębiorstw prowadzących eksperyment ekonomiczny, jeżeli w przedsiębiorstwach tych fundusz zakładowy tworzony jest na odmiennych zasadach.

§ 16. Na podstawie decyzji Ministra Przemysłu Ciężkiego wydanej w porozumieniu z Ministrem Finansów przepisy rozporządzenia mogą być stosowane do działających według zasad rozrachunku gospodarczego gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, których przedmiot i rodzaj działalności uzasadnia tworzenie funduszu zakładowego.

§ 17. W razie stwierdzenia nieprzestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia należy stosować sankcje przewidziane w art. 12 ustawy.

§ 18. W przedsiębiorstwach i jednostkach organizacyjnych objętych przepisami niniejszego rozporządzenia nie stosuje się dotychczasowych przepisów, dotyczących finansowania wydatków na współzawodnictwo w zakładzie pracy oraz nagród indywidualnych za szczególne osiągnięcia.

§ 19. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1959 r.