Rozdział 2 - Odpisy na fundusz zakładowy. - Tworzenie funduszu zakładowego na rok 1959 w państwowych przedsiębiorstwach przemysłowych rozliczających się z budżetem terenowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.29.173

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1959 r.

II.

Odpisy na fundusz zakładowy.

§ 2. Przedsiębiorstwo dokonuje odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy w kwocie odpowiadającej 2% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959, jeżeli spełni warunki, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o funduszu zakładowym na rok 1958 (Dz. U. Nr 18, poz. 74), zwanej dalej "ustawą".

§ 3. Jeżeli przedsiębiorstwo pogorszy w roku 1959 swój wynik w porównaniu z wynikiem osiągniętym w roku 1958, a w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy - w porównaniu z wynikiem planowanym na rok 1958, suma odpisu zasadniczego ustalona w myśl przepisów § 2 podlega zmniejszeniu o 4% za każdy procent pogorszenia wyników w granicach do 10% oraz o dalsze 6% za każdy procent pogorszenia wyników w granicach od 10 - 20%. Jeżeli pogorszenie wyników wyniesie więcej niż 20%, przedsiębiorstwo traci prawo do odpisu na fundusz zakładowy.

§ 4. Jeżeli przedsiębiorstwo poprawi wynik działalności w roku 1959 w porównaniu z wynikiem w roku 1958, a w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy - z wynikiem planowanym na rok 1958, dokonuje odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy w wysokości kwoty odpowiadającej 0,6% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959 za każdy procent poprawy rentowności, mierzonej stosunkiem procentowym sumy wzrostu zysku do sumy kosztów własnych sprzedanej produkcji i usług przemysłowych w roku 1958.

§ 5. Jeżeli plan przedsiębiorstwa na rok 1959 zakłada zgodnie ze wskaźnikami ustalonymi przez jednostkę nadrzędną pogorszenie wyniku działalności gospodarczej w stosunku do roku 1958 - prawo do odpisu zasadniczego uzyskuje przedsiębiorstwo za osiągnięcie wyniku planowanego na rok 1959, a prawo do odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy za poprawę wyniku w stosunku do wyniku planowanego na 1959 r.

§ 6. Przedsiębiorstwa nowo powstałe lub powstałe w wyniku reorganizacji, lub takie, które uległy zmianom organizacyjnym, mają prawo do odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy za osiągnięcie planowanego wyniku na rok 1959, a prawo do odpisu dodatkowego za poprawę wyniku w porównaniu do wyniku planowanego na rok 1959.

§ 7. W przedsiębiorstwach, o których mowa w §§ 5 i 6, poprawę rentowności mierzy się stosunkiem procentowym sumy poprawy wyniku do sumy planowanych kosztów sprzedaży produkcji i usług przemysłowych na rok 1959.

§  8.

1. W celu ustalenia wzrostu zysku w roku 1959 w porównaniu do roku 1958 należy dokonać w przejętych jednostkach, które rozliczały się z budżetem centralnym, odpowiedniej korekty wynikającej ze zmiany zasad finansowania kapitalnych remontów. Natomiast korekty z przyczyn określonych w art. 6 ust. 1 ustawy dokonuje się tylko w przypadku, gdy przedsiębiorstwo nie otrzymało dopłat różnicy cen w trybie dotyczącym wyrównywania różnic cen, podziału zysku oraz finansowania środków obrotowych państwowych przedsiębiorstw przemysłu terenowego.

2. Zmiany cen węgla i energii elektrycznej wprowadzone z dniem 1 stycznia 1959 r. nie stanowią podstawy do korekty wyników bilansowych, przewidzianej w art. 6 ust. 1 ustawy.

§ 9. W celu ustalenia wzrostu zysku w roku 1959 w porównaniu do roku 1958 w przejętych przedsiębiorstwach, które rozliczały się z budżetem centralnym i które w roku 1958 były deficytowe, przyjmuje się takie warunki, jak gdyby przedsiębiorstwa te wygospodarowały zysk w roku 1958 w wysokości 5% w stosunku do faktycznego kosztu własnego sprzedanej produkcji i usług, skorygowany o zyski i straty pozaoperacyjne za rok 1958. Ponadto należy dokonać korekty określonej w § 8.