Tworzenie funduszu zakładowego na rok 1959 w niektórych przedsiębiorstwach podległych Ministrowi Żeglugi i Gospodarki Wodnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.23.147

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1959 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 24 marca 1959 r.

w sprawie tworzenia funduszu zakładowego na rok 1959 w niektórych przedsiębiorstwach podległych Ministrowi Żeglugi i Gospodarki Wodnej.

Na podstawie art. 2 ust. 3 i 4 oraz art. 4 i 5 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o funduszu zakładowym na rok 1958 (Dz. U. Nr 18, poz. 74) i ustawy z dnia 21 grudnia 1958 r. o funduszu zakładowym na rok 1959 (Dz. U. Nr 77, poz. 399) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie dotyczy następujących przedsiębiorstw państwowych i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Żeglugi i Gospodarki Wodnej:

1) żeglugi morskiej,

2) żeglugi śródlądowej,

3) rybołówstwa morskiego,

4) przetwórstwa rybnego,

5) zarządów portów,

6) morskich stoczni remontowych,

7) stoczni rzecznych,

8) rejonów dróg wodnych

oraz

9) "Przedsiębiorstwa Robót Czerpalnych i Podwodnych",

10) "Morskiej Obsługi Radiowej Statków",

11) "Puckich Zakładów Mechanicznych",

12) "Przedsiębiorstwa Budowy Urządzeń Chłodniczych",

13) "Polfrachtu",

14) "Morskich Agencji",

15) "Polskiego Rejestru Statków",

16) "Zakładów Remontowo-Montażowych w Szczecinie",

- zwanych dalej "przedsiębiorstwami".

§  2.

1. Przedsiębiorstwa żeglugi morskiej, rybołówstwa morskiego, przetwórstwa rybnego, Przedsiębiorstwo Robót Czerpalnych i Podwodnych, Morska Obsługa Radiowa Statków, Puckie Zakłady Mechaniczne, Przedsiębiorstwo Budowy Urządzeń Chłodniczych oraz Zakłady Remontowo-Montażowe w Szczecinie dokonują odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy w kwocie odpowiadającej 2% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959, jeżeli osiągną wynik planowany na rok 1959.

2. Jeżeli przedsiębiorstwa wymienione w ust. 1 osiągną w roku 1959 poprawę wyniku w porównaniu do wyniku planowanego na ten rok, dokonują odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy w wysokości 30% poprawy wyniku.

3. Przez wynik działalności gospodarczej w przedsiębiorstwach przetwórstwa rybnego rozumie się zysk powiększony o kwotę podatku obrotowego.

4. Odpis dodatkowy na fundusz zakładowy w przedsiębiorstwach przetwórstwa rybnego nie może być jednak wyższy od kwoty odpowiadającej 50% wzrostu zysku lub kwoty, o którą zmniejszono stratę, w porównaniu do kwoty zysku lub straty ustalonych w planie na rok 1959.

§  3.

1. Przedsiębiorstwa żeglugi śródlądowej dokonują odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy w wysokości 2% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959, jeżeli osiągną wynik planowany na rok 1959, skorygowany o faktyczną liczbę dni nawigacyjnych wykonanych w roku 1959.

2. Jeżeli przedsiębiorstwa żeglugi śródlądowej osiągną w roku 1959 poprawę wyniku w porównaniu do wyniku planowanego na ten rok, dokonują odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy w wysokości 30% poprawy wyniku.

§  4.

1. Zarządy portów dokonują odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy w kwocie odpowiadającej 2% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959, jeżeli osiągną wynik planowany na rok 1959.

2. Jeżeli zarządy portów osiągną w roku 1959 poprawę wyniku w porównaniu do wyniku planowanego na ten rok, dokonują odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy w wysokości 30% poprawy wyniku.

3. Ponadto na fundusz zakładowy w zarządach portów przeznacza się 50%:

1) nadwyżek wpływów dispatchu nad demurragem,

2) wpływów z tytułu overtime,

3) wpływów z tytułu rat opcyjnych.

4. Minister Żeglugi i Gospodarki Wodnej może zezwolić zarządom portów na dokonywanie doraźnych wypłat z wpływów, o których mowa w ust. 3.

5. Dla ustalenia porównywalności wyniku planowanego i uzyskanego w roku 1959 eliminuje się:

1) nadwyżkę dispatchu nad demurragem,

2) wpływy z tytułu rat opcyjnych i overtime,

3) straty z tytułu byłych adiacentów,

4) z planu i z wykonania - nakłady na utrzymanie akwenów portowych, z tym że w razie przekroczenia planowanych nakładów z wykonania eliminuje się nakłady tylko do wysokości planowanych.

6. W razie niewykonania planu zatrudnienia robotników przeładunkowych i rezerwy robotników przeładunkowych odpisy na fundusz zakładowy ulegają zmniejszeniu.

7. Upoważnia się Ministra Żeglugi i Gospodarki Wodnej do ustalania zasad zmniejszenia odpisu na fundusz zakładowy w przypadkach, o których mowa w ust. 6.

§  5.

1. Morskie stocznie remontowe dokonują odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy w kwocie odpowiadającej 2% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959, jeżeli osiągną zysk planowany na rok 1959.

2. Jeżeli morskie stocznie remontowe osiągną w roku 1959 zysk większy od zysku planowanego na ten rok, dokonują odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy w wysokości 30% przyrostu zysku.

3. Jeżeli morskie stocznie remontowe przekroczą planowany na 1959 r. wskaźnik rentowności, wówczas dla ustalenia, czy spełniony został warunek, o którym mowa w ust. 1, oraz dla ustalenia wysokości odpisu na fundusz zakładowy przyjmuje się zysk w rozmiarze wynikającym ze wskaźnika rentowności założonego w planie na 1959 r.

4. Ponadto morskie stocznie remontowe przeznaczają na odpis dodatkowy na fundusz zakładowy kwotę równą 20% efektywnej obniżki kosztów w porównaniu do wykonania roku ubiegłego na 1 BRT, pod warunkiem nieprzekroczenia średnich cykli remontowych z roku 1958.

§  6.

1. Stocznie rzeczne dokonują odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy w kwocie odpowiadającej 2% osobowego funduszu płac planowanego na rok 1959, jeżeli osiągną zysk planowany na rok 1959.

2. Jeżeli stocznie rzeczne osiągną w roku 1959 zysk większy od zysku planowanego na ten rok, dokonują odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy w wysokości 30% przyrostu zysku.

3. Przy ustalaniu, czy stoczniom rzecznym przysługuje prawo do dokonania odpisów na fundusz zakładowy, jak również przy ustalaniu wysokości tych odpisów, zysk osiągnięty z produkcji nie objętej cenami zatwierdzonymi przez Państwową Komisję Cen lub właściwego ministra koryguje się w myśl przepisów zawartych w § 5 ust. 3.

§  7.

1. Przedsiębiorstwom "Polfracht", "Morskie Agencje" oraz Polski Rejestr Statków Minister Żeglugi i Gospodarki Wodnej może zezwolić na pokrywanie wydatków na nagrody, świadczenia oraz na zaspokojenie innych potrzeb pracowników z funduszu nagród zarachowywanego do kosztów - do wysokości 2% planowanego na 1959 r. osobowego funduszu płac, nie przekraczającego jednak kwoty osiągniętego zysku lub kwoty, o którą obniżono stratę.

2. Rejonom dróg wodnych Minister Żeglugi i Gospodarki Wodnej może zezwolić na pokrywanie wydatków na nagrody, świadczenia oraz na zaspokojenie innych potrzeb pracowników z funduszu nagród zarachowywanego do kosztów - do wysokości 2% planowanego na 1959 r. osobowego funduszu płac, pod warunkiem nieprzekroczenia kwoty limitów finansowych ustalonych przez jednostkę nadrzędną.

3. Minister Żeglugi i Gospodarki Wodnej może w porozumieniu z Ministrem Finansów ustalić dodatkowe źródła na powiększenie funduszu nagród, o którym mowa w ust. 1 i 2.

4. Zezwolenia na dokonywanie wypłat, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być udzielane po stwierdzeniu na podstawie sprawozdań z wykonania planu przedsiębiorstwa i sprawozdań finansowych, że przedsiębiorstwo osiąga w swej działalności gospodarczej pozytywne wyniki ekonomiczne.

§  8.

1. Przedsiębiorstwom, które nie spełnią warunków określonych w rozporządzeniu, jednostka nadrzędna może zezwolić na dokonywanie wydatków na nagrody do wysokości kwoty nie przekraczającej 0,2% planowanego na dany okres funduszu płac.

2. Wydatki, o których mowa w ust. 1, zalicza się na straty przedsiębiorstwa. Jeżeli jednak przedsiębiorstwo nie spełni tylko w I półroczu lub w 3 kwartałach 1959 r. warunków do utworzenia funduszu zakładowego, natomiast spełni je w następnych okresach 1959 r., wydatki na nagrody dokonane zgodnie z ust. 1 traktuje się jako wypłaty obciążające fundusz zakładowy.

§ 9. W razie stwierdzenia nieprzestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia należy stosować sankcje przewidziane w art. 12 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o funduszu zakładowym (Dz. U. Nr 18, poz. 74).

§ 10. W przedsiębiorstwach objętych przepisami niniejszego rozporządzenia nie stosuje się dotychczasowych przepisów dotyczących finansowania wydatków na współzawodnictwo w zakładzie pracy oraz nagród indywidualnych za szczególne osiągnięcia.

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1959 r.