Art. 19. - Turcja-Polska. Konwencja handlowa i nawigacyjna. Ankara.1931.08.29.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.82.753

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 lipca 1977 r.

Artykuł  XIX.

Obydwie Wysokie Układające się Strony zgadzają się , aby funkcje i korzyści poniżej wymienione zarezerwowane zostały dla ich obywateli lub bander krajowych:

1) kabotaż, który w dalszym ciągu będzie regulowany ustawami, już obowiązującemi, lub mającemi zostać wprowadzonemi na terytorjum każdej z Wysokich Układających się Stron;

2) dogodności i korzyści, przyznane, lub które mogłyby być przyznane krajowej marynarce handlowej, korzyści przyznane własnym statkom, ekspolatowanym przez Państwo wyłącznie lub czasowo, jak również i przywileje przyznane sportowym stowarzyszeniom pływackim lub statkom spacerowym;

3) do rybołówstwa na wodach terytorjalnych Wysokich Układających się Stron, specjalne przywileje, które zostały, lub mogłyby być przyznane w jednym lub drugim kraju produktom rybołówstwa krajowego;

4) pełnienie obsługi morskiej w portach, przystaniach i plażach, pilotowanie i holowanie, niesienie pomocy i ratunku w wypadkach morskich, o ile czynności te wykonywane są na odpowiednich wodach terytorjalnych. Wykonywanie wymienionych w tym ustępie czynności na morzu Marmara zostanie zarezerwowane dla Turcji.