Art. 40. - Tunezja-Polska. Konwencja konsularna. Tunis.1985.03.06.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.40.194

Akt obowiązujący

Wersja od: 5 listopada 1986 r.

Artykuł  40

1. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią niezwłocznie urząd konsularny Państwa wysyłającego o wszelkich decyzjach pozbawienia wolności powziętych wobec jego obywateli oraz o kwalifikacji czynów, które spowodowały podjęcie takiej decyzji. Powiadomienie to będzie dokonane najpóźniej czwartego dnia po dniu, w którym obywatel ten został aresztowany, zatrzymany lub pozbawiony wolności w jakiejkolwiek innej formie. Wszelkie wiadomości skierowane przez osobę zatrzymaną, aresztowaną lub pozbawioną wolności w jakiejkolwiek innej formie do urzędu konsularnego powinny być niezwłocznie przekazywane przez organy Państwa przyjmującego. Organy te obowiązane są poinformować zainteresowanego o prawach przysługujących mu na mocy niniejszego ustępu.

2. Urzędnik konsularny ma prawo odwiedzić obywatela Państwa wysyłającego zatrzymanego, aresztowanego lub pozbawionego wolności w jakiejkolwiek innej formie, a także rozmawiać i korespondować z nim, oprócz przypadku, gdy obywatel ten wyraźnie się temu sprzeciwi w obecności urzędnika konsularnego. Prawa odwiedzania tego obywatela i porozumiewania się z nim udziela się urzędnikowi konsularnemu najpóźniej szóstego dnia po dniu, w którym obywatel ten został zatrzymany, aresztowany lub pozbawiony wolności osobistej w jakiejkolwiek innej formie.

3. Uprawnienia określone w ustępie 2 będą wykonywane zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego, z zastrzeżeniem że te ustawy i inne przepisy powinny umożliwiać pełną realizację celów, dla których uprawnienia te zostały przyznane na mocy niniejszego artykułu.