Art. 20. - Tunezja-Polska. Konwencja konsularna. Tunis.1985.03.06.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1986.40.194
Akt obowiązujący Wersja od: 5 listopada 1986 r.
Artykuł 20
1.
Państwo przyjmujące dopuszcza i ochrania swobodę porozumiewania się urzędu konsularnego we wszelkich celach urzędowych. Przy porozumiewaniu się z rządem, przedstawicielstwami dyplomatycznymi oraz innymi urzędami konsularnymi Państwa wysyłającego, bez względu na to, gdzie się znajdują, urząd konsularny może używać wszelkich odpowiednich środków łączności, włącznie z kurierami dyplomatycznymi lub konsularnymi, pocztą dyplomatyczną lub konsularną oraz korespondencją sporządzoną kodem lub szyfrem. Urząd konsularny może jednak zainstalować i użytkować nadajnik radiowy jedynie za zgodą Państwa przyjmującego.2.
Korespondencja urzędowa urzędu konsularnego jest nietykalna. Określenie "korespondencja urzędowa" oznacza wszelką korespondencję odnoszącą się do urzędu konsularnego i jego funkcji.3.
Poczta konsularna nie podlega otwarciu ani zatrzymaniu. Jednakże w razie gdy właściwe organy Państwa przyjmującego mają poważne podstawy do przypuszczenia, że poczta zawiera przedmioty inne niż korespondencja, dokumenty i przedmioty wymienione w ustępie 4, mogą zażądać, aby poczta została otwarta w ich obecności przez upoważnionego przedstawiciela Państwa wysyłającego. Jeżeli organy tego Państwa odmówią zastosowania się do tego żądania, poczta zostanie zwrócona do miejsca, skąd pochodzi.4.
Przesyłki stanowiące pocztę konsularną powinny mieć widoczne znaki zewnętrzne określające ich charakter i mogą zawierać jedynie korespondencję urzędową oraz dokumenty i przedmioty przeznaczone wyłącznie do użytku urzędowego.5.
Kurier konsularny powinien być zaopatrzony w urzędowy dokument stwierdzający jego charakter i określający liczbę paczek stanowiących pocztę konsularną. Z wyjątkiem przypadku, gdy Państwo przyjmujące na to zezwala, nie może on być obywatelem Państwa przyjmującego ani - gdy nie jest obywatelem Państwa wysyłającego - nie może mieć miejsca stałego pobytu w Państwie przyjmującym. W czasie wykonywania swych funkcji kurier znajduje się pod ochroną Państwa przyjmującego. Korzysta on z nietykalności osobistej i nie podlega w żadnej formie aresztowaniu lub zatrzymaniu.6.
Państwo wysyłające oraz jego przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne mogą wyznaczać kurierów konsularnych ad hoc. W takich przypadkach postanowienia ustępu 5 będą miały zastosowanie, z zastrzeżeniem że wymienione w nim immunitety wygasają, gdy taki kurier doręczy odbiorcy powierzoną mu pocztę konsularną.7.
Poczta konsularna może być powierzona kapitanowi statku lub statku powietrznego, udającego się do portu, do którego przybycie jest dozwolone. Kapitan ten powinien być zaopatrzony w urzędowy dokument określający liczbę przesyłek stanowiących pocztę, lecz nie będzie on uważany za kuriera konsularnego. Na podstawie porozumienia z właściwymi organami miejscowymi urząd konsularny może wysłać jednego ze swych członków w celu bezpośredniego i swobodnego odebrania poczty od kapitana statku lub statku powietrznego.