Tryb wykonywania nadzoru nad uprawami maku i konopi, szczegółowe zasady niszczenia upraw maku i konopi oraz słomy makowej lub przejęcia jej na rzecz Skarbu Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.45.221

Akt utracił moc
Wersja od: 9 października 1985 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 10 września 1985 r.
w sprawie trybu wykonywania nadzoru nad uprawami maku i konopi, szczegółowych zasad niszczenia upraw maku i konopi oraz słomy makowej lub przejęcia jej na rzecz Skarbu Państwa.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o zapobieganiu narkomanii (Dz. U. Nr 4, poz. 15 i Nr 15, poz. 66) zarządza się co następuje:
Nadzór nad uprawami maku i konopi sprawują terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw rolnictwa stopnia podstawowego, zwane dalej "terenowymi organami administracji państwowej", współdziałając w tym zakresie z organami i jednostkami organizacyjnymi podległymi Ministrowi Spraw Wewnętrznych, ze służbą zdrowia oraz organizacjami społecznymi działającymi na rzecz zapobiegania narkomanii.
W czasie wykonywania czynności nadzoru nad uprawami maku i konopi terenowy organ administracji państwowej, pracownik urzędu tego organu lub inna osoba upoważniona przez ten organ są uprawnieni do:
1)
wejścia na grunty, na których są prowadzone uprawy maku i konopi, oraz dojścia do tych gruntów przez inne nieruchomości,
2)
kontroli dokumentów uprawniających do prowadzenia upraw maku i konopi,
3)
żądania wyjaśnień i oświadczeń od posiadacza uprawy maku i konopi.
Osoby uprawnione do nadzoru mają obowiązek okazania legitymacji służbowej lub upoważnienia do wykonywania nadzoru, wydanego przez terenowy organ administracji państwowej.
1.
W razie stwierdzenia prowadzenia upraw maku i konopi bez zezwolenia i bez umowy kontraktacji albo niedotrzymania warunków, o których mowa w art. 10 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o zapobieganiu narkomanii (Dz. U. Nr 4, poz. 15 i Nr 15, poz. 66), uprawy maku i konopi podlegają zniszczeniu przez zaoranie lub przekopanie gruntu.
2.
Zniszczenia upraw, o których mowa w ust. 1, dokonuje jednostka organizacyjna lub osoby fizyczne wyznaczone przez terenowy organ administracji państwowej.
3.
Koszty zniszczenia upraw maku i konopi obciążają posiadacza gruntu, na którym uprawy te są prowadzone.
1.
Słoma makowa pochodząca z upraw, o których mowa w § 4 ust. 1, podlega zniszczeniu przez spalenie. Przepisy § 4 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
2.
Spalenia słomy makowej dokonuje się w miejscu i czasie określonym przez terenowy organ administracji państwowej, w obecności przedstawiciela tego organu.
1.
Jeżeli słoma makowa, o której mowa w § 5 ust. 1, może być zagospodarowana na cele przemysłowe, podlega przejęciu na rzecz Skarbu Państwa bez odszkodowania w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
2.
Słoma makowa, o której mowa w ust. 1, podlega przekazaniu nieodpłatnie jednostce gospodarki uspołecznionej uprawnionej do obrotu tą słomą.
1.
Słoma makowa, pochodząca z upraw maku prowadzonych przez rolników indywidualnych na cele spożywcze na gruntach przyzagrodowych na powierzchni nie przekraczającej 20 m2 na podstawie uzyskanych zezwoleń, nie przekazana odpłatnie jednostce gospodarki uspołecznionej uprawnionej do obrotu słomą makową, podlega zniszczeniu przez spalenie.
2.
Do zniszczenia słomy makowej, o której mowa w ust. 1, jest obowiązany jej posiadacz, niezwłocznie po zbiorze maku.
Kontrolę zniszczenia słomy makowej wykonuje sołtys. Sołtys składa terenowemu organowi administracji państwowej, w ustalonym przez ten organ terminie, wykaz rolników, którzy dokonali zniszczenia słomy makowej.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.