Tryb współdziałania Służby Więziennej z Policją w przypadkach zagrożenia lub naruszenia bezpieczeństwa zakładów karnych lub aresztów śledczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.199.1946

Akt utracił moc
Wersja od: 24 listopada 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 30 października 2003 r.
w sprawie trybu współdziałania Służby Więziennej z Policją w przypadkach zagrożenia lub naruszenia bezpieczeństwa zakładów karnych lub aresztów śledczych

Na podstawie art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761 oraz z 2003 r. Nr 90, poz. 844 i Nr 142, poz. 1380) zarządza się, co następuje:
Dyrektor Generalny Służby Więziennej i Komendant Główny Policji wymieniają niezbędne informacje w sprawach dotyczących bezpieczeństwa zakładów karnych i aresztów śledczych, zwanych dalej "zakładami", oraz wydają dyspozycje podległym sobie służbom w tych sprawach.
1. 
Komendant powiatowy albo miejski Policji właściwy ze względu na położenie zakładu, zwany dalej "komendantem Policji", i dyrektor zakładu ustalają zasady łączności i wymiany informacji oraz opracowują plan zabezpieczenia zakładu oraz sposób współdziałania w przypadkach zagrożenia lub naruszenia bezpieczeństwa zakładu.
2. 
Ustalenia, o których mowa w ust. 1, zawiera porozumienie zatwierdzone przez komendanta wojewódzkiego Policji i dyrektora okręgowego Służby Więziennej.
1. 
W razie wystąpienia zagrożenia lub naruszenia bezpieczeństwa zakładu, dyrektor zakładu niezwłocznie informuje o zaistniałej sytuacji dyżurnego właściwej komendy powiatowej albo miejskiej Policji.
2. 
Jeżeli z rozwoju sytuacji wynika, że bezpieczeństwo zakładu nie zostanie przywrócone siłami i środkami Służby Więziennej, dyrektor zakładu zawiadamia niezwłocznie dyrektora okręgowego Służby Więziennej oraz zwraca się do dyżurnego właściwej komendy powiatowej albo miejskiej Policji o udzielenie niezbędnej pomocy.
3. 
Pomoc, o której mowa w ust. 2, organizuje komendant Policji.
1. 
W razie wystąpienia zagrożenia lub naruszenia bezpieczeństwa funkcjonariuszy lub pracowników Służby Więziennej ochraniających osoby pozbawione wolności albo ochraniających uzbrojenie, dokumenty lub walory pieniężne w czasie ich przemieszczania poza terenem zakładu, zwanych dalej "konwojem", jego dowódca niezwłocznie informuje o zaistniałej sytuacji dyżurnego najbliższej komendy powiatowej albo miejskiej Policji.
2. 
Jeżeli z rozwoju wydarzeń wynika, że bezpieczeństwo konwoju nie zostanie przywrócone siłami i środkami Służby Więziennej, dowódca konwoju zwraca się do dyżurnego najbliższej komendy powiatowej albo miejskiej Policji o udzielenie niezbędnej pomocy oraz zawiadamia niezwłocznie najbliższy zakład.
3. 
Pomoc, o której mowa w ust. 2, organizuje komendant Policji.
W razie uzyskania przez Policję informacji o możliwości wystąpienia zagrożenia lub naruszenia bezpieczeństwa zakładu lub konwoju, Policja niezwłocznie przekazuje ją dyrektorowi zakładu, a w razie możliwości - odpowiednio dowódcy konwoju.
Siły Policji można wezwać w razie zagrożenia lub naruszenia bezpieczeństwa zakładu i konwoju, w szczególności związanego z:
1)
buntem osób pozbawionych wolności;
2)
napadem na zakład;
3)
napadem na konwój;
4)
aktem terroru;
5)
zbiorową ucieczką osób pozbawionych wolności lub ucieczką z użyciem przemocy;
6)
pożarem, katastrofą lub klęską żywiołową.
W zależności od rodzajów zagrożeń lub naruszeń bezpieczeństwa wymienionych w § 6 współdziałanie Policji może polegać w szczególności na:
1)
zabezpieczeniu zakładu na zewnątrz przez zablokowanie dostępu osób zakłócających spokój i porządek, nawiązujących nielegalne kontakty z osobami pozbawionymi wolności, jak również dostarczających na teren zakładu przedmioty niebezpieczne lub niedozwolone, określone w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1997 r. w sprawie szczegółowego trybu działań funkcjonariuszy Służby Więziennej podczas wykonywania czynności służbowych (Dz. U. Nr 100, poz. 623);
2)
wprowadzeniu sił Policji na teren zakładu;
3)
pokonaniu oporu osób pozbawionych wolności lub innych osób:
a)
na terenie zakładu,
b)
w bezpośrednim jego sąsiedztwie,
c)
w miejscach przebywania osób pozbawionych wolności poza terenem zakładu;
4)
wzmocnieniu sił konwoju funkcjonariuszami Policji;
5)
zabezpieczeniu przez uzbrojonych policjantów miejsca przebywania osób pozbawionych wolności poza terenem zakładu albo poza konwojem;
6)
odparciu napadu na konwój;
7)
organizacji pościgu;
8)
zlokalizowaniu i ujęciu osób pozbawionych wolności, które dokonały ucieczki;
9)
ewakuacji osób pozbawionych wolności.
1. 
Wprowadzenie sił Policji na teren zakładu następuje w szczególnie uzasadnionych przypadkach, na pisemny wniosek dyrektora okręgowego Służby Więziennej lub dyrektora tego zakładu, gdy naruszenia bezpieczeństwa zakładu nie można zlikwidować siłami i środkami Służby Więziennej.
2. 
Siły Policji mogą występować jako:
1)
nieuzbrojona grupa funkcjonariuszy Policji wyposażona w środki przymusu bezpośredniego;
2)
nieuzbrojony pododdział lub oddział Policji wyposażony w środki przymusu bezpośredniego;
3)
uzbrojony pododdział lub oddział Policji wyposażony w środki przymusu bezpośredniego.
3. 
W zależności od oceny sytuacji i stopnia naruszenia bezpieczeństwa zakładu, dyrektor okręgowy Służby Więziennej lub dyrektor zakładu, wspólnie z komendantem wojewódzkim Policji, dokonują wyboru sił Policji wymienionych w ust. 2.
4. 
Komendant wojewódzki Policji podejmuje decyzję o wprowadzeniu na teren zakładu sił Policji, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, a w razie konieczności użycia sił Policji, o których mowa w ust. 2 pkt 3, postępuje zgodnie z przepisami o użyciu broni i stosowaniu środków przymusu bezpośredniego.
1. 
W razie konieczności wprowadzenia sił Policji na teren zakładu, dyrektor zakładu informuje dowódcę tych sił o aktualnej sytuacji, posiadanych siłach i środkach własnych oraz przedstawia zadania do wykonania przez siły Policji oraz siły Służby Więziennej.
2. 
Działaniami Policji i Służby Więziennej na terenie zakładu kieruje dyrektor zakładu lub wyznaczony przez niego funkcjonariusz Służby Więziennej, natomiast siłami Policji, w czasie wykonywania zleconego zadania, dowodzi funkcjonariusz Policji.
3. 
Dyrektor zakładu zapewnia dokumentowanie działań Policji i Służby Więziennej, o których mowa w ust. 2, przy użyciu technicznych urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk.
Stosowanie środków przymusu bezpośredniego oraz użycie broni palnej przez Policję i Służbę Więzienną, a także przez uzbrojone oddziały lub pododdziały Policji określają przepisy o użyciu broni i stosowaniu środków przymusu bezpośredniego.
1. 
Sprawność współdziałania funkcjonariuszy Służby Więziennej i Policji w przeciwdziałaniu i likwidowaniu zagrożeń lub naruszeń bezpieczeństwa zakładu podlega doskonaleniu w ramach ćwiczeń praktycznych organizowanych co najmniej raz w roku.
2. 
Ćwiczenia, o których mowa w ust. 1, organizuje się na podstawie wspólnie opracowanych założeń, z wykorzystaniem ustaleń zawartych w porozumieniu określonym w § 2 ust. 2.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. 1
1 Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia traci moc zarządzenie Ministrów Sprawiedliwości oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 czerwca 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu współdziałania Służby Więziennej z Policją w przypadkach zagrożenia lub naruszenia bezpieczeństwa zakładów karnych lub aresztów śledczych (Dz. Urz. Min. Spraw. Nr 2, poz. 14), zachowane w mocy na podstawie art. 15 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 81, poz. 877).