Tryb ustanawiania rzeczoznawców budowlanych dla budownictwa komunikacyjnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1977.8.34

Akt utracił moc

Wersja od: 19 marca 1977 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOMUNIKACJI

z dnia 17 lutego 1977 r.

w sprawie trybu ustananawiania rzeczoznawców budowlanych dla budownictwa komunikacyjnego

Na podstawie art. 18 ust.6 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38, poz. 229) zarządza się, co następuje

§  1.

1. Ustanowienie rzeczoznawcy budowlanego dla budownictwa komunikacyjnego następuje na wniosek osoby ubiegającej się o wpisanie na listę rzeczoznawców budowlanych, złożony Ministerstwu Komunikacji za pośrednictwem Komisji Kwalifikacyjnej do Spraw Rzeczoznawstwa przy Zarządzie Głównym Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust.1, załącza się oryginały lub uwierzytelnione odpisy dokumentów, stwierdzających posiadanie wykształcenia technicznego i praktyki zawodowej, wymaganych od osób ubiegających się o wpisanie na listę rzeczoznawców budowlanych w myśl przepisów w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, oraz własnoręcznie napisany życiorys.

§ 2. Ministerstwo Komunikacji rozpatruje wniosek, o którym mowa w § 1 ust. 1, po uzyskaniu od Komisji Kwalifikacyjnej do Spraw Rzeczoznawstwa przy Zarządzie Głównym Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji oceny przygotowania zawodowego wnioskodawcy.

§ 3. Ustanowienie Rzeczoznawcy budowlanego dla budownictwa komunikacyjnego następuje w drodze decyzji Ministra Komunikacji lub osoby przez niego upoważninej.

§ 4. Rzeczoznawców budowlanych dla budownictwa komunikacyjnego ustanawia się dla następujących specjalności techniczno-budowlanych:

1) konstrukcyjno-inżynieryjnej w zakresie:

a) budowli ziemnych podtorza linii kolejowych i tramwajowych oraz korpusu dróg kołowych,

b) nawierzchni kolejowej i tramwajowej,

c) nawierzchni dróg kołowych, obejmującej również drogi startowe oraz drogi manipulacyjne lotnisk,

d) mostów, obejmującej również wiadukty, przepusty, tunele, estakady oraz nadziemne i podziemne przejścia komunikacyjne,

2) instalacyjno-inżynieryjnej w zakresie:

a) urządzeń zabezpieczenia ruchu kolejowego,

b) elektryfikacji linii kolejowych, tramwajowych i trolejbusowych,

c) lotniczych urządzeń naziemnych (zabezpieczenia ruchu lotniczego),

3) instalacyjno-montażowej w zakresie inżynierii ruchu drogowego i tramwajowego.

§  5.

1. Listę rzeczoznawców budowlanych dla budownictwa komunikacyjnego prowadzi centralne Ministerstwo Komunikacji.

2. Osobie wpisanej na listę rzeczoznawców budowlanych dla budownictwa komunikacyjnego Ministerstwo Komunikacji wydaje zaświadczenie stwierdzające ustanowienie jej rzeczoznawcą budowlanym dla określonej specjalności techniczno-budowlanej budownictwa komunikacyjnego i odpis tego zaświadczenia przesyła Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Komunikacji.

§ 6. Do spraw unormowanych rozporządzeniem nie stosuje się przepisow uchwały nr 178 Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1967 r. w sprawie zasad organizacji rzeczoznawstwa (Monitor Polski Nr 42, poz, 201).

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1977 r.