Tryb powoływania sędziów handlowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.104.939

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1937 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 24 grudnia 1928 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu o trybie powoływania sędziów handlowych.

Na podstawie art. 213 prawa o ustroju sądów powszechnych z dnia 6 lutego 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 12, poz. 93) zarządza się co następuje:

§ 1. Liczbę sędziów handlowych w wydziałach handlowych poszczególnych sądów okręgowych oznacza Minister Sprawiedliwości po wysłuchaniu w tym względzie opinji prezesa właściwego sądu apelacyjnego.

W okręgach o znaczniejszym ruchu spraw górniczych, Minister Sprawiedliwości oznaczy zarazem liczbę sędziów handlowych z pośród znawców górnictwa.

§ 2. 1 Prezes sądu okręgowego wzywa prezydjum (zarząd) właściwej izby przemysłowo-handlowej najpóźniej na sześć miesięcy przed upływem trzechlecia, na które zostali mianowani sędziowie handlowi, aby w terminie trzymiesięcznym przedstawiło listę kandydatów na następne trzechlecie.

Jeżeli stanowisko sędziego handlowego zwolni się przed upływem trzechlecia - następca zostanie mianowany z listy kandydatów, przedstawionej na bieżące trzechlecie. Jednakże Minister Sprawiedliwości może w tym przypadku zażądać przedstawienia dodatkowej listy kandydatów stosownie do § 10 rozporządzenia niniejszego.

Mianowanie na stanowisko sędziego handlowego dotyczy zawsze tego trzechlecia, na które lub w czasie którego kandydat został mianowany.

§ 3. 2 Na każde wolne stanowisko sędziego handlowego właściwa izba przemysłowo - handlowa proponuje dwóch kandydatów z pośród osób, odpowiadających warunkom art. 210 prawa o ustroju sądów powszechnych.

Sędziowie handlowi z pośród znawców górnictwa winni nadto odpowiadać następującym warunkom szczególnym:

a) ukończenie wyższego zakładu naukowego górniczego z przepisanemi egzaminami i przynajmniej dwuletnia praca w zakładach górniczych na stanowiskach kierowniczych lub też pięcioletnia praca w tych zakładach bez względu na zajmowane stanowisko, albo

b) ukończenie średniego zakładu naukowego górniczego i przynajmniej dziesięcioletnia praca w zakładach górniczych.

Służbę w urzędach górniczych uznaje się za równorzędną z pracą w zakładach górniczych.

Zaświadczenia o stanowisku i czasie pracy kandydata w zakładach lub urzędach górniczych wydają właściwe okręgowe urzędy górnicze.

§ 4. Na listę kandydatów może być wciągnięty ten, kto:

a) odpowiada warunkom wymaganym art. 210 u. s. p., a gdy chodzi o sędziów handlowych z pośród znawców górnictwa - nadto warunkom § 3 ust. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia;

b) nie był poprzednio zwolniony ze stanowiska sędziego handlowego z powodów, wymienionych w § 8 lit. d) - f) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 grudnia 1928 r. o prawach i obowiązkach oraz odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów handlowych (Dz. U. R. P. Nr. 104, poz. 940);

c) mieszka w siedzibie sądu, w którym ma być mianowany, lub w bliskiej okolicy, w każdym razie w okręgu tego sądu;

d) wyrazi zgodę na objęcie stanowiska sędziego handlowego.

W razie braku odpowiednich kandydatów, czyniących zadość warunkowi pod lit. c), można umieścić na liście kandydata, mieszkającego stale poza okręgiem sądu, w którym ma być mianowany, o ile w okręgu sądu, w którym kandydat zamieszkuje, niema wydziału handlowego, a kandydat wyrazi gotowość ponoszenia kosztów przejazdu na posiedzenia.

Ponowne umieszczenie na liście osoby, która przedtem zajmowała już stanowisko sędziego handlowego, jest dopuszczalne.

§ 5. Przy umieszczaniu na liście kandydatów, izba przemysłowo-handlowa kierować się winna kwalifikacjami kandydata pod względem zakresu i długoletności doświadczenia w dziedzinie obrotu handlowego oraz znajomości zwyczajów handlowych, nabytych na stanowiskach kierowniczych.

§ 6. Lista kandydatów zawierać winna następujące dane:

a) imię, nazwisko, wiek oraz miejsce zamieszkania kandydata;

b) stwierdzenie, iż kandydat odpowiada warunkom wymaganym przez prawo dla objęcia stanowiska sędziego handlowego;

c) krótki opis działalności zawodowej kandydata;

d) oświadczenie kandydata co do okoliczności wymienionych w § 4 pod lit. b), d) niniejszego rozporządzenia, a w wypadku, przewidzianym w ust. 2 tegoż paragrafu - nadto wymienione tam oświadczenie;

e) odpisy dokumentów stwierdzających, iż kandydat z pośród znawców górnictwa odpowiada warunkom § 3 ust. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia.

§ 7. Izba przemysłowo - handlowa przesyła w terminie, wskazanym w wezwaniu, jeden egzemplarz listy kandydatów Ministrowi Przemysłu i Handlu, drugi zaś - prezesowi właściwego sądu okręgowego.

§ 8. Po otrzymaniu listy, Minister Przemysłu i Handlu, załączając swą opinję o proponowanych przez izbę kandydatach, kieruje sprawę do Ministra Sprawiedliwości.

§ 9. 3 Prezes sądu okręgowego, załączając swą opinję o proponowanych przez izbę kandydatach, kieruje listę w terminie dwutygodniowym od daty jej otrzymania za pośrednictwem prezesa sądu apelacyjnego do Ministra Sprawiedliwości.

§ 10. Minister Sprawiedliwości może za pośrednictwem prezesa właściwego sądu okręgowego zwrócić się do izby przemysłowo-handlowej o przedstawienie dodatkowej listy kandydatów, wskazując zarazem termin, w jakim lista ma być przedstawiona. w tym wypadku na liście dodatkowej nie można umieszczać żadnej z osób, które wciągnięte były na poprzednią listę.

O skierowaniu żądania przedstawienia listy dodatkowej zawiadamia się Ministra Przemysłu i Handlu, tudzież prezesa właściwego sądu okręgowego za pośrednictwem prezesa właściwego sądu apelacyjnego.

§ 11. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1929 r.

¹ § 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 7 lipca 1936 r. (Dz.U.36.52.382) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 lipca 1936 r., z tym że § 2 ust 1 wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1937 r.

² § 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 7 lipca 1936 r. (Dz.U.36.52.382) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 lipca 1936 r.

³ § 9 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 7 lipca 1936 r. (Dz.U.36.52.382) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 lipca 1936 r.