Tryb postępowania przy sprzedaży zajętych ruchomości ulegających szybkiemu zepsuciu oraz przechowywanie i sprzedaż niektórych ruchomości.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2016.1023 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 14 lipca 2016 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW 1
z dnia 20 maja 2014 r.
w sprawie trybu postępowania przy sprzedaży zajętych ruchomości ulegających szybkiemu zepsuciu oraz przechowywaniu i sprzedaży niektórych ruchomości

Na podstawie art. 109 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599 i 868) zarządza się, co następuje:

Przepisy ogólne

§  1.
Rozporządzenie określa szczególny tryb postępowania przy:
1)
sprzedaży zajętych ruchomości ulegających szybkiemu zepsuciu;
2)
przechowywaniu i sprzedaży zajętych ruchomości ze szlachetnych metali, kamieni szlachetnych i półszlachetnych, pereł naturalnych i hodowlanych oraz korali i bursztynów.
§  2.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
kosztownościach - rozumie się przez to ruchomości wykonane ze szlachetnych metali, kamieni szlachetnych lub półszlachetnych, pereł naturalnych lub hodowlanych, korali lub bursztynów, niestanowiące dóbr kultury w rozumieniu przepisów o ochronie zabytków;
2)
ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Szczególny tryb postępowania przy sprzedaży ruchomości łatwo psujących się

§  3.
1.
Ruchomości łatwo psujące się, w szczególności nabiał, owoce i warzywa, bezpośrednio po zajęciu, sprzedaje się podmiotom prowadzącym działalność handlową po cenach rynkowych pomniejszonych o zwyczajową marżę handlową.
2.
Ruchomości, o których mowa w ust. 1, sprzedaje się w drodze licytacji publicznej albo przetargu ofert, jeżeli:
1)
zachodzi przypuszczenie, że w wyniku sprzedaży zajętych ruchomości w drodze licytacji publicznej albo przetargu ofert uzyska się korzystniejszą cenę;
2)
sprzedaż podmiotom prowadzącym działalność handlową nie dojdzie do skutku.
3.
W przypadku ruchomości, które nie mogą być dopuszczone do użytku lub spożycia na podstawie odrębnych przepisów, odstępuje się od ich sprzedaży i zwraca zobowiązanemu.

Szczególny tryb postępowania przy przechowywaniu i sprzedaży zajętych kosztowności

§  4.
1.
Po ujawnieniu u zobowiązanego kosztowności egzekutor lub poborca skarbowy dokonuje ich zajęcia i opisu, wyszczególniając w protokole zajęcia rodzaj, jakość, cechy szczególne, w tym numery, cechy probiercze i znaki, a także cechy zewnętrzne każdej zajętej kosztowności. Jeżeli zobowiązany posiada rachunki na zajęte kosztowności lub atesty urzędu probierczego, egzekutor lub poborca skarbowy dokonuje opisu na ich podstawie i czyni o tym wzmiankę w protokole zajęcia.
2.
Egzekutor lub poborca skarbowy zaznacza w protokole zajęcia, że oszacowanie kosztowności nastąpi przy udziale biegłego skarbowego.
3.
Protokół, o którym mowa w ust. 1, spisuje się w trzech egzemplarzach, z których jeden otrzymuje zobowiązany, jeden pozostaje przy kosztownościach, a jeden - w aktach egzekucyjnych.
4.
Po dokonaniu opisu zajętych kosztowności egzekutor lub poborca skarbowy wkłada je w obecności zobowiązanego lub dwóch świadków do koperty wraz z jednym egzemplarzem protokołu zajęcia i umieszcza na sklejeniach koperty podpis i odcisk imiennej pieczęci. Zobowiązany lub świadkowie umieszczają na sklejeniach koperty podpis.
5.
Po dokonaniu czynności określonych w ust. 1-4 egzekutor lub poborca skarbowy niezwłocznie przekazuje organowi egzekucyjnemu zapieczętowaną kopertę zawierającą kosztowności, którą składa się do kasy pancernej lub skrytki bankowej będącej w wyłącznej dyspozycji organu egzekucyjnego. Na egzemplarzu protokołu zajęcia przechowywanego w aktach egzekucyjnych, egzekutor lub poborca skarbowy zamieszcza adnotację o złożeniu koperty w kasie pancernej lub skrytce bankowej.
§  5.
1.
Każdorazowe otwarcie koperty zawierającej kosztowności następuje w obecności kierownika komórki organizacyjnej prowadzącej egzekucję administracyjną lub osoby zastępującej oraz dwóch pracowników obsługujących organ egzekucyjny.
2.
Organ egzekucyjny zawiadamia zobowiązanego o wyznaczonym terminie otwarcia koperty oraz możliwości jego obecności przy tej czynności.
3.
Po otwarciu koperty zawierającej kosztowności spisuje się protokół dotyczący nienaruszenia pieczęci i zgodności znajdujących się w niej kosztowności, z których jeden otrzymuje zobowiązany, jeden pozostaje przy kosztownościach, a jeden - w aktach egzekucyjnych.
§  6.
Biegły skarbowy sporządza protokół oszacowania kosztowności, w którym wymienia odrębnie każdą kosztowność, podając jej cechy zewnętrzne, materiał, z którego została wytworzona, oraz oszacowaną jej wartość. W protokole oszacowania podaje się również wartość materiału, z którego kosztowności te zostały wytworzone. Przepis § 4 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
§  7.
Kosztowności sprzedaje się po cenie oszacowania ich wartości podmiotowi prowadzącemu działalność handlową w zakresie tego rodzaju kosztowności albo przekazuje się podmiotowi prowadzącemu sprzedaż komisową tego rodzaju kosztowności. Cena sprzedaży nie może być niższa od ceny oszacowania wartości kosztowności. Z uzyskanej ceny sprzedaży potrąca się prowizję komisową.
§  8.
W przypadku gdy sprzedaż nie dojdzie do skutku w sposób określony w § 7, kosztowności sprzedaje się w drodze licytacji publicznej lub przetargu ofert. Cena wywołania kosztowności nie może być niższa niż wartość materiału, z którego kosztowność została wytworzona.
§  9.
W przypadku niesprzedania kosztowności w drodze licytacji publicznej albo w drodze przetargu ofert, sprzedaje się je na złom jednostkom prowadzącym skup przedmiotów używanych lub surowców wtórnych.

Przepisy przejściowe i końcowe

§  10.
1.
Do ruchomości zajętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia mają zastosowanie przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2.
Do ruchomości łatwo psujących się, które na podstawie odrębnych przepisów nie zostały dopuszczone do użytku lub spożycia przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się § 3 ust. 3.
3.
Do kosztowności zajętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się § 5.
§  11.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. 2
1 Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz.U.2015.1900).
2 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U.2001.137.1541), które w części dotyczącej trybu postępowania przy sprzedaży zajętych ruchomości ulegających szybkiemu zepsuciu oraz trybu postępowania przy przechowywaniu i sprzedaży niektórych ruchomości utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 127 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz.U.2013.1289).