Tryb postępowania przy przyznawaniu dodatku kombatanckiego oraz emerytur lub rent, w drodze wyjątku, kombatantom i innym osobom uprawnionym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.65.283

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1991 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 15 lipca 1991 r.
w sprawie trybu postępowania przy przyznawaniu dodatku kombatanckiego oraz emerytur lub rent, w drodze wyjątku, kombatantom i innym osobom uprawnionym.

Na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75) zarządza się, co następuje:
Przepisy rozporządzenia stosuje się w postępowaniu o przyznanie dodatku kombatanckiego oraz emerytury lub renty, w drodze wyjątku, osobom, o których mowa w art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75).
1.
Postępowanie w sprawie przyznania dodatku kombatanckiego wszczyna się na podstawie pisemnego wniosku zgłoszonego do organu właściwego do spraw emerytur i rent.
2.
Do wniosku należy dołączyć dokumenty stwierdzające przyznanie uprawnień kombatanckich.
1.
Wnioski o przyznanie, w drodze wyjątku, emerytury lub renty przyjmują:
1)
stowarzyszenia kombatanckie,
2)
organy rentowe Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
2.
Wniosek należy zgłosić pisemnie i dołączyć do niego dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 2.
3.
Stowarzyszenia kombatanckie i organy rentowe Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, po zbadaniu zasadności wniosku o przyznanie świadczeń, badają sytuację materialną osoby ubiegającej się o świadczenie oraz członków jej rodziny, a następnie opiniują i przekazują wniosek, wraz z dokumentacją, do oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której wniosek dotyczy.
O przyznaniu przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w drodze wyjątku, emerytury lub renty albo o odmowie przyznania świadczenia powiadamia się:
1)
osobę, której wniosek dotyczy,
2)
oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,
3)
stowarzyszenia kombatanckie lub organy rentowe, które pośredniczyły w złożeniu wniosku.
Świadczenia określone w § 2 i 3 wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, jednakże za okres nie dłuższy niż 3 miesiące kalendarzowe poprzedzające miesiąc, w którym zgłoszono wniosek.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do wniosków zgłoszonych poczynając od dnia 1 stycznia 1991 r.