Tryb postępowania przy przywozie i wywozie substancyj i przetworów odurzających.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.15.98

Akt utracił moc

Wersja od: 10 lutego 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI W POROZUMIENIU Z MINISTREM SKARBU

z dnia 20 stycznia 1925 r.

o trybie postępowania przy przywozie i wywozie substancyj i przetworów odurzających.

Na podstawie art. art. 2, 6, 7, 8, 9 i 11 ustawy z dnia 22 czerwca 1923 r. w przedmiocie substancyj i przetworów odurzających (Dz. U. R. P. № 72 poz. 559), art. 1 ustawy z dnia 28 listopada 1923 r. w przedmiocie zniesienia Ministerstwa Zdrowia Publicznego (Dz. U. R. P. № 131 poz. 1060), § 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dn. 18 stycznia 1924 r. w przedmiocie rozdziału kompetencji Ministra Zdrowia Publicznego (Dz. U. R. P. № 9 poz. 86) oraz zgodnie z rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 30 kwietnia 1924 r. w przedmiocie uzupełnienia § 6 rozporządzenia z dnia 13 grudnia 1920 r. o postępowaniu celnem (Dz. U. R. P. № 39 poz. 420) zarządza się co następuje:

§ 1. Przywóz z zagranicy i wywóz zagranicę, substancyj i przetworów odurzających, podlegających przepisom ustawy z dnia 22 czerwca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 72 poz. 559), a mianowicie: opium we wszelkich postaciach, morfiny i innych (z wyjątkiem kodeiny) alkaloidów opjum, heroiny, kokainy, wszelkich soli i przetworów tych substancyj oraz tych pochodnych, które w drodze rozporządzenia (art. 1 powołanej ustawy z dnia 22 czerwca 1923 r.) - będą uznane za równie szkodliwe dla zdrowia, nie może odbywać się inaczej, jak po uprzedniem uzyskaniu:

a) certyfikatu przywozu, lub wywozu i

b) zezwolenia na dokonanie odprawy celnej.

§ 2. Przewidziane wyżej certyfikaty (§ 1 p. a), których wzory podane są w załączniku do niniejszego rozporządzenia (załączniki № 1 i № 2), będą wydawane przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych osobom i instytucjom uprawnionym do sprowadzania substancyj i przetworów odurzających celem uzyskania od właściwych władz państw eksportujących lub importujących zezwolenia na ich wywóz lub przywóz oraz celem stwierdzenia, że substancje te i przetwory w ilościach w certyfikatach podanych są przeznaczone dla celów leczniczych lub naukowych.

§ 3. Osoby i instytucje ubiegające się o pozwolenie przywozu winny złożyć w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych należycie ostemplowane podanie.

W podaniu tem należy wymienić:

a) nazwisko i imię, względnie nazwę osoby lub instytucji sprowadzającej,

b) dokładny adres sprowadzającego,

c) urząd celny, w którym przesyłka ma być odprawioną,

d) państwo i miejscowość skąd przesyłka ma być nadana,

e) nazwisko i imię, względnie nazwę osoby lub instytucji wysyłającej,

f) dokładne wyszczególnienie substancyj i przetworów odurzających lub zawierających takie substancje i przetwory, z podaniem dokładnej ich wagi netto, o ile to dotyczy opjum - jego gatunku i zawartości morfiny, o ile zaś to dotyczy preparatów zawierających te substancje i przetwory - ilości tych ostatnich.

Przesyłki, zawierające substancje i przetwory odurzające, przeznaczone dla osób lub instytucyj, które uzyskały certyfikat przywozu, nie mogą być adresowane do osób trzecich, jak np. firm transportowych i t. p. Pozatem przesyłki te nie mogą zawierać w łącznem opakowaniu żadnych innych przetworów, leków i towarów.

Certyfikaty przywozu podlegają opłacie stemplowej, ustanowionej dla świadectw urzędowych.

§ 4. Osoby i instytucje, ubiegające się o pozwolenie wywozu, winny złożyć w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych należycie ostemplowane podanie.

W podaniu tem należy wymienić dane wyszczególnione w pp. a, b, c, e i f § 3 (odnośnie do pp. a i b. zamiast: "sprowadzającego" ma być: "wysyłającego"; do p. e zamiast: "wysyłającej" - "odbierającej") i zadeklarować, że wysyłający zna przepisy normujące przywóz substancyj i przetworów odurzających, a obowiązujące w państwie przeznaczenia.

Ponadto do podania tego winno być dołączone, przepisane w państwie przeznaczenia, zezwolenie na przywóz, zawierające zarazem oświadczenie, do jakiego celu mają służyć wywiezione przetwory i substancje. W przypadku, kiedy państwo przeznaczenia zezwoleń takich nie udziela, winno być dołączone do podania zaświadczenie właściwych władz konsularnych polskich, że sprowadzający posiada wszystkie uprawnienia, wymagane w myśl przepisów obowiązujących w kraju przeznaczenia.

§ 5. Przewidziane w p. b § 1 zezwolenia będą wydawane przez Ministerstwo Skarbu.

Ministerstwo Skarbu, wydając odpowiednie zarządzenia właściwym urzędom celnym, będzie udzielało zezwoleń tym tylko osobom i instytucjom, które otrzymały od Ministerstwa Spraw Wewnętrznych odpowiedni certyfikat przywozu, względnie wywozu (§ 2).

§ 6. Przewidzianych w p. b § 1 zezwoleń, o ile to dotyczyć będzie Wolnego Miasta Gdańska, Ministerstwo Skarbu będzie udzielało osobom i instytucjom, uprawnionym w myśl obowiązujących na obszarze tego miasta przepisów do sprowadzania substancyj i środków odurzających, a których nazwiska lub nazwy będą mu wskazane przez Senat Wolnego Miasta Gdańska.

§ 7. Na przywóz substancyj i przetworów odurzających z Wolnego Miasta Gdańska do Rzeczypospolitej Polskiej konieczne jest uzyskanie zezwolenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

W celu uzyskania takiego zezwolenia, osoby i instytucje importujące winny złożyć do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych należycie ostemplowane podania z wyszczególnieniem danych wymienionych w pp. a-f § 3.

§ 8. Na wywóz substancyj i przetworów odurzających z Rzeczypospolitej Polskiej do Wolnego Miasta Gdańska konieczne jest uzyskanie zezwolenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

W celu uzyskania takiego zezwolenia osoby i instytucje - eksportujące winny złożyć do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych należycie ostemplowane podanie z zastosowaniem się do postanowień ustępu. 2 i 3 § 4.

§ 9. Przesyłki, zawierające substancje i przetwory odurzające, nadesłane do urzędu celnego drogą legalną i należycie zadeklarowane, będą przez urzędy celne zwrócone nadawcy na wypadek, gdyby osoby i instytucje, do których przesyłki te zostały adresowane, nie uzyskały zezwolenia wymaganego postanowieniami p. b. § 1.

Takiemuż zwrotowi ulegną należycie zadeklarowane przesyłki, zawierające substancje i przetwory odurzające, o ile osoby lub instytucje, do których przesyłki te zostały adresowane i które posiadają zezwolenia wymagane postanowieniami p. b. § 1, nie podejmą ich z urzędów celnych w przepisanym terminie.

§ 10. W wypadkach fałszywego deklarowania przesyłek, zawierających substancje i przetwory odurzające niepokryte pozwoleniem przywozu, urzędy celne winny postępować w myśl art. 9 ustawy z dnia 22 czerwca 1923 r.

W analogiczny sposób postępują urzędy celne w wypadkach, gdy zwrot zagranicę przesyłek, zawierających substancje i przetwory odurzające, nie będzie mógł być dokonany zgodnie z postanowieniami ustępu 1 § 9 niniejszego rozporządzenia.

§ 11. Postanowienia ogólne, normujące tryb postępowania celnego, mają również zastosowanie do transportów, zawierających substancje i przetwory odurzające, o ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej.

§ 12. Przywóz i wywóz kokainy oraz jej soli i przetworów może odbywać się tylko przez urzędy celne w następujących miejscowościach: w Warszawie, Poznaniu, Lwowie, Wilnie i Gdańsku (Post. I. Packhof).

Przywóz i wywóz innych substancyj i przetworów odurzających może odbywać się przez urzędy celne w następujących miejscowościach: w Warszawie, Łodzi, Sosnowcu, Poznaniu, Bydgoszczy, Toruniu, Lwowie, Przemyślu, Krakowie, Katowicach, Wilnie, Stołbcach i Gdańsku (Post 1, Hauptbahnhof I Packhof Simonsdorf).

§ 13. Winni naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia ulegną karze stosownie do przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 1923 r. w przedmiocie substancyj i przetworów odurzających (Dz. U. R. P. № 72, poz. 559).

§ 14. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie piętnastego dnia po ogłoszeniu.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika