Rozdział 6 - Przeniesienie w stan spoczynku z powodu ułomności cielesnej, upadku sił fizycznych lub umysłowych, albo z powodu dłuższej choroby. - Tryb postępowania przy przenoszeniu sędziów i prokuratorów na inne miejsca służbowe i w stan spoczynku.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.104.938

Akt utracił moc

Wersja od: 13 marca 1930 r.

VI.

Przeniesienie w stan spoczynku z powodu ułomności cielesnej, upadku sił fizycznych lub umysłowych, albo z powodu dłuższej choroby.

§ 21. Postępowanie w wypadkach objętych art. 110 lit. b) u. s. p. wszczyna prezes sądu wyższego z własnej inicjatywy lub na przedstawienie prezesa sądu właściwego, o czem zawiadamia Ministerstwo Sprawiedliwości. Przedstawienie i postanowienie o wszczęciu postępowania winno zawierać uzasadnienie wyjaśniające okoliczności, z powodu których sędzia ma być przeniesiony w stan spoczynku.

§ 22. Kolegjum administracyjne sądu wyższego wyznacza do przeprowadzenia postępowania przygotowawczego jednego ze swych członków lub za pośrednictwem prezesa zwraca się do prezesa sądu właściwego o wyznaczenie w tym celu sędziego.

§ 23. Jeżeli powodem uznania sędziego za niezdolnego do służby ma być upadek sił umysłowych, należy mu wyznaczyć obrońcę z urzędu, o ile sam go nie ustanowił.

§ 24. Do stwierdzenia ułomności cielesnej lub upadku sił fizycznych lub umysłowych, powodujących trwałą niezdolność do służby, należy powołać lekarza urzędowego przy powiatowej lub wojewódzkiej władzy administracji ogólnej. W wypadkach wątpliwych należy powołać drugiego lekarza urzędowego lub biegłego sądowego; można zasięgnąć opinji wydziału medycznego uniwersytetu.

§ 25. Jeżeli sędzia bez przyczyny usprawiedliwiającej nie stawi się do badania lekarskiego lub odmówi poddania się badaniu, wówczas sędzia wyznaczony do przeprowadzenia postępowania przygotowawczego zawiadomi o tem właściwą władzę nadzorczą, celem wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.

§ 26. Na wniosek prezesa sądu wyższego kolegjum administracyjne tego sądu umarza postępowanie, jeżeli dochodzenie nie stwierdziło warunków przeniesienia w stan spoczynku.

W przeciwnym razie prezes zarządza przedstawienie zainteresowanemu sędziemu wyników postępowania przygotowawczego i pozostawia mu termin czternastodniowy, w ciągu którego może wnieść podanie o przeniesienie w stan spoczynku lub zrzec się stanowiska.

§ 27. Jeżeli sędzia podania przewidzianego w § 26 nie złoży w terminie, prezes sądu, który wszczął postępowanie, przesyła akta prokuratorowi tegoż sądu, który składa swój wniosek prezesowi, poczem ten kieruje sprawę na zgromadzenie ogólne.

§ 28. Co do doręczenia wezwań, skutków niestawiennictwa wezwanego sędziego lub jego obrońcy, trybu postępowania na posiedzeniu zgromadzenia ogólnego, doręczenia i przesłania odpisów orzeczenia obowiązują przepisy § 10 ust. 2 i §§ 11, 12 i 14 niniejszego rozporządzenia. Orzeczenie należy jednak uzasadnić.

§ 29. Przepisy §§ 21 - 28 mają odpowiednie zastosowanie w wypadku przewidzianym w art. 110 lit. a) u. s. p. z tą zmianą, że dochodzenie celem stwierdzenia warunków przeniesienia w stan spoczynku można pominąć, jeżeli warunki te są stwierdzone aktami urzędowemi, dołączonemi do przedstawienia prezesa właściwego sądu lub wskutek żądania prezesa sądu wyższego.

§ 30. Przepisy §§ 21 - 28 mają odpowiednie zastosowanie w wypadku przewidzianym w art. 108 lit. a) u. s. p. z następującemi zmianami:

Prośbę o przejście w stan spoczynku składa zainteresowany sędzia, dołączając świadectwo lekarskie i inne dowody. Wyniki dochodzenia należy sędziemu lub jego obrońcy przedstawić i na żądanie dochodzenie uzupełnić. Na posiedzenie zgromadzenia ogólnego zainteresowanego sędziego nie wzywa się.

§ 31. Przepisy §§ 21 - 30 mają odpowiednie zastosowanie do prokuratorów. Dochodzenie przeprowadza prokurator lub wiceprokurator wyznaczony w trybie § 13, poczem kieruje sprawę do pierwszego prokuratora Sądu Najwyższego lub do prokuratora apelacyjnego w myśl art. 243 u. s. p.