Rozdział 2 - Dochodzenia administracyjne. - Tryb postępowania i tok instancyj władz wojskowych, odnośnie wydawania zarządzeń uskutecznienia potrąceń z uposażenia osób wojskowych oraz funkcjonariuszów państwowych w administracji wojskowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.64.588

Akt utracił moc
Wersja od: 12 maja 1936 r.

Rozdział  II.

Dochodzenia administracyjne.

§  5. 12
W wypadku powstania szkody, straty lub nadwyżki w majątku określonym w pkt. a) § 1 rozporządzenia, nakazuje przełożony oficer, który ponosi odpowiedzialność za służbę w tym oddziale lub pododdziale, w którym powstała szkoda, strata lub nadwyżka, przeprowadzenie dochodzeń administracyjnych.

O ile szkoda, strata lub nadwyżka została ujawnioną przez komisję lub organ kontrolny, nakaz przeprowadzenia dochodzeń administracyjnych wydaje na zasadzie odnośnego sprawozdania lub raportu, ten dowódca (komendant) jednostki administracyjnej, w której ujawniono szkodę, stratę lub nadwyżkę.

Jeżeli w przypadku powstania szkody lub straty przeprowadzała badania komisja awaryjna lub badania wypadków lotniczych, akta zakończonych prac komisji należy przekazać właściwej władzy administracyjnej, która stosownie do wyników tych badań wydaje zarządzenie administracyjne lub nakazuje uzupełnienie dochodzeń administracyjnych.

Nakaz przeprowadzenia dochodzeń administracyjnych należy wydać niezależnie od skierowania sprawy na drogę postępowania karnego.

§  6.
Nakazu przeprowadzenia dochodzeń administracyjnych nie wydaje się w wypadkach:
1)
naturalnych ubytków lub normalnego zużycia materjałów, których granice określają przepisy służbowe lub rozkazy,
2)
natychmiastowego dobrowolnego odszkodowania, przedstawiającego się jako równowartość szkody lub straty.
§  7. 13
Dochodzenia administracyjne mają na celu:
a)
stwierdzenie przyczyny oraz rodzaju szkody, straty lub nadwyżki, tudzież wyjaśnienie okoliczności towarzyszących ich powstaniu;
b)
ustalenie cyfrowej wysokości szkody, straty lub nadwyżki;
c)
zbadanie, czy i kto ponosi winę wyrządzenia szkody, oraz w jaki sposób Skarb Państwa może uzyskać odszkodowanie.

Równocześnie z nakazem przeprowadzenia dochodzeń administracyjnych należy, o ile tego zachodzi potrzeba, wydać zarządzenia, mające na celu zabezpieczenie majątku określonego w § 1 pkt. a) rozporządzenia od dalszych szkód i strat, oraz w razie potrzeby zarządzenia, mające na celu zabezpieczenie pokrycia szkody lub straty na majątku sprawcy.

§  8. 14
Dochodzenia administracyjne przeprowadza oficer wyznaczony przez przełożonego (§ 5 ust. 1) lub dowódcę (komendanta) Jednostki administracyjnej (§ 5 ust. 2).

Jeżeli z powodu niejasności wypadku, znacznej szkody lub straty, albo też innych ważnych powodów, okaże się potrzeba komisyjnego przeprowadzenia dochodzeń, wówczas na wniosek prowadzącego dochodzenia, albo też z urzędu, wyznacza Dowódca Okręgu Korpusu, w którego okręgu powstała szkoda lub strata, lub wyznaczony przez niego przełożony, komisję dla przeprowadzenia dochodzeń, składającą się z 3-ch oficerów. W skład komisji wchodzi jako członek jeden oficer, będący przedstawicielem tego działu gospodarki wojskowej, w którym powstała szkoda lub strata. W razie potrzeby przewodniczący komisji może prosić władzę, ustanawiającą komisję, o przydział dalszych członków.

W marynarce wojennej wyznacza komisję szef Kierownictwa Marynarki Wojennej lub dowódca Floty.

§  9.
Dochodzenia administracyjne prowadzi się zasadniczo w, miejscu powstania szkody, straty lub nadwyżki.

Wszystkie okoliczności mające istotne znaczenie dla sprawy powinny być wyjaśnione w toku dochodzeń administracyjnych, oraz uwidocznione w aktach tych dochodzeń.

Dochodzenia administracyjne należy prowadzić z możliwym pośpiechem oraz unikaniem rozgłosu. Z reguły nie powinny one tamować normalnego biegu służby w odnośnym oddziale (formacji).

§  10.
Jeżeli w toku dochodzeń administracyjnych powstanie uzasadnione przypuszczenie, iż szkoda, strata lub nadwyżka, wynikła wskutek działania lub zaniechania pewnej osoby, w myśl obowiązujących ustaw za to odpowiedzialnej, - należy osobę tę (odpowiedzialnego) wezwać do złożenia wyjaśnień.

Prawdziwość złożonych przez odpowiedzialnego wyjaśnień należy zbadać w toku dochodzeń administracyjnych, uwzględniając uzasadnione wnioski odpowiedzialnego, co do przeprowadzenia dowodów przez niego przedstawionych.

§  11.
Odpowiedzialny składa swe wyjaśnienia do protokółu w obecności prowadzącego dochodzenia, lub członków komisji, oraz przybranego w miarę potrzeby protokolanta.

Protokół podpisują: odpowiedzialny, prowadzący dochodzenia (członkowie komisji) oraz protokolant, o ile był wezwany do spisania protokółu.

Odmowa wyjaśnień przez odpowiedzialnego nie wstrzymuje toku postępowania.

Przytoczony przez odpowiedzialnego powód odmowy wyjaśnień lub podpisania protokółu, powinien być zaznaczony w protokóle.

§  12.
O ile odpowiedzialny jest oficerem, może na jego wniosek zezwolić prowadzący dochodzenia (komisja), by w miejsce złożenia wyjaśnień do protokółu dochodzeń administracyjnych - odpowiedzialny złożył w zakreślonym terminie własne pisemne wyjaśnienia, a to ze skutkami złożenia ich do protokółu.

Niezłożenie tych wyjaśnień w zakreślonym terminie - jest równoznaczne z odmową wyjaśnień.

§  13.
Świadków należy przesłuchać protokolarnie, o ile okoliczność, dla stwierdzenia której świadek został powołany, ma dla sprawy istotne znaczenie.

Świadka przesłuchuje prowadzący dochodzenia (komisja), który do spisania protokółu może,. stosownie do potrzeby, wezwać protokolanta. Protokół zeznań świadka podpisują wszyscy obecni; powód odmówienia podpisu protokółu przez świadka należy zaznaczyć w protokóle przesłuchania.

§  14.
We wszystkich wypadkach, w których dla ocenienia pewnych okoliczności faktycznych, są konieczne wiadomości specjalne, względnie doświadczenie w pewnym kierunku, powinien prowadzący dochodzenia (komisja) spowodować powołanie jednego lub więcej rzeczoznawców.

Opinję wraz z powodami mogą rzeczoznawcy podać zaraz do protokółu albo też zastrzec sobie wydanie jej na piśmie, w którym to celu wyznacza im prowadzący dochodzenia (komisja) odpowiedni termin.

W razie przybrania kilku rzeczoznawców należy im dozwolić, by przed wydaniem opinji naradzili się wzajemnie.

Jeżeli wydane opinje różnią się w punktach istotnych od siebie, a różnic tych nie można usunąć przez przesłuchanie rzeczoznawców, wówczas należy powołać innych rzeczoznawców, celem wydania nowej opinji.

§  15.
W wypadku konieczności przesłuchania świadka lub rzeczoznawcy, którego miejsce pobytu leży poza siedzibą służbową, prowadzącego dochodzenia (komisji), - może prowadzący dochodzenia, o ile nie uważa za niezbędne osobiste przesłuchanie świadka lub rzeczoznawcy, zwrócić się o przesłuchanie świadka lub rzeczoznawcy do tej władzy wojskowej, której siedziba urzędowa znajduje się najbliżej miejsca pobytu świadka lub rzeczoznawcy.

Pismo o przesłuchanie świadka lub rzeczoznawcy, powinno zawierać szczegółowe przedstawienie tych okoliczności faktycznych, co do których świadek ma złożyć zeznanie, lub sformułowanie pytania, na które rzeczoznawca ma dać fachową odpowiedź (opinję).

§  16.
W razie szkody, straty lub nadwyżki w zawartości kas lub też w gotówce, przeznaczonej jako ryczałt, powinien prowadzący dochodzenia (komisja) - o ile tego zażąda wydający nakaz przeprowadzenia dochodzeń administracyjnych - przeprowadzić rewizję kasy na podstawie ksiąg i dokumentów kasowych, a po przeprowadzeniu tej rewizji i skonstatowaniu reszty pozostałej gotówki oraz walorów, jako też salda rachunków żyrowych, przeprowadzić zamknięcie kasowe.

Rewizję kasy należy przeprowadzić w obecności kwatermistrza lub organu równorzędnego, oraz płatnika lub prowadzącego kasę.

Ponadto można wyznaczyć do rewizji kasy jednego oficera w charakterze świadka rewizji kasy.

§  17.
Przy szkodach, stratach lub nadwyżkach w materjale, powinien prowadzący dochodzenia (komisja) - o ile tego zażąda, wydający nakaz przeprowadzenia dochodzeń administracyjnych - przeprowadzić rewizję ksiąg materjałowych, oraz stwierdzić prawidłowość wpisów, poczem księgi te zamknąć rachunkowo, sprawdzając zamknięcie rachunkowe ksiąg, ze stanem faktycznym w magazynach.

Ten tryb postępowania ma również zastosowanie w wypadkach' niedoboru w materjale powstałym z powodu przekroczenia granic normalnego zużycia, lub też z przekroczenia granic naturalnych ubytków, ustalonych przepisami służbowemi lub rozkazami.

§  18.
Sprawy rachunkowego przeprowadzenia szkód, strat lub nadwyżek regulują specjalne przepisy służbowe i rozkazy.
§  19.
Prokuratorzy wojskowi (oficerowie sądowi) są obowiązani na żądanie wojskowych władz administracyjnych przekazać. tym władzom akta prawomocnie ukończonych spraw karnych, których przedmiotem były czyny karygodne, powodujące szkodę lub stratę w majątku określonym w pkt. a) § 1) rozporządzenia.

Akt karny podlega badaniu przez wojskową władzę administracyjną w następujących kierunkach:

1)
na czem polega i jak wysoką jest szkoda lub strata,
2)
w jaki sposób stwierdzono szkodę lub stratę
3)
czy sprawca został uznany winnym czynu, karygodnego, który spowodował szkodę lub strata,
4)
czy poczyniono kroki celem zabezpieczenia, roszczeń Skarbu Państwa z powodu stwierdzonej szkody lub straty,
5)
na jakim majątku Skarb Państwa mógłby-znaleźć zaspokojenie swych roszczeń.

O ile akta sprawy karnej wyjaśniają powyższe okoliczności, wojskowa władza administracyjna wydaje zarządzenie, - w przeciwnym wypadku powinna ona spowodować uzupełnienie potrzebnych wiadomości przez przeprowadzenie dochodzeń dodatkowych, stosownie do § 21 rozporządzenia.

Gdy sprawa karna, mająca za przedmiot czyn karygodny, który wywołał szkodę lub stratę w majątku określonym w pkt. a) § 1 rozporządzenia, była prowadzoną przed powszechnym sądem karnym; wojskowa władza administracyjna zwraca' się do właściwego prokuratora o nadesłanie aktów, przy równoczesnem przedstawieniu tego interesu prawnego, jaki posiada ta władza w zbadaniu odnośnych aktów karnych.

12 § 5 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 6 kwietnia 1936 r. (Dz.U.36.38.289) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 1936 r.
13 § 7 zmieniony przez § 1 pkt 9 i 10 rozporządzenia z dnia 6 kwietnia 1936 r. (Dz.U.36.38.289) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 1936 r.
14 § 8 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 6 kwietnia 1936 r. (Dz.U.36.38.289) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 1936 r.