Tryb postępowania administracyjnego w przedmiocie umieszczania przyrządów i znaków sygnalizacyjnych dla potrzeb żeglugi powietrznej na nieruchomej własności publicznej i prywatnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.1.7

Akt utracił moc
Wersja od: 8 stycznia 1929 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA KOMUNIKACJI
z dnia 26 listopada 1928 r.
wydane w porozumieniu z Ministrami Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych o trybie postępowania administracyjnego w przedmiocie umieszczania przyrządów i znaków sygnalizacyjnych dla potrzeb żeglugi powietrznej na nieruchomej własności publicznej i prywatnej.

Na podstawie art. 25 ust. 2 i 85 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 marca 1928 r. o prawie lotniczym (Dz. U. R. P. Nr. 31, poz. 294), zarządza się co następuje:
Wnioski o zatwierdzenie projektów umieszczania przyrządów i znaków sygnalizacyjnych dla potrzeb żeglugi powietrznej na nieruchomej własności publicznej lub prywatnej należy wnosić do Ministerstwa Komunikacji w 6 egzemplarzach.
W projektach powinny być wskazane:
a)
władza państwowa lub przedsiębiorstwo lotnicze, przedstawiające projekt;
b)
rodzaj przyrządów i znaków oraz ich wymiary;
c)
określenie nieruchomości, na której jest projektowane umieszczenie przyrządów i znaków;
d)
imię i nazwisko (nazwa) oraz adres właściciela względnie posiadacza nieruchomości, na której mają być umieszczone przyrządy i znaki.
Jeśli Minister Komunikacji uzna projekt za konieczny dla żeglugi powietrznej i nadający się do wykonania, przesyła go właściwemu wojewodzie do przeprowadzenia dochodzeń na miejscu.
Po otrzymaniu wniosku Ministerstwa Komunikacji wojewoda zarządzi postępowanie wyjaśniające w drodze ustnej rozprawy na miejscu przez urzędnika delegowanego przez właściwą władzę powiatową administracji ogólnej.
Do ustnej rozprawy winni być wezwani wnioskodawca projektu, właściciel względnie posiadacz nieruchomości, na której mają być umieszczone przyrządy lub znaki, reprezentanci gminy i rzeczoznawcy o ile zachodzi potrzeba zawezwania tych ostatnich.
Rozprawa ustna winna ustalić następujące okoliczności faktyczne:
a)
czy projektowane urządzenia sygnalizacyjne mogą być zainstalowane na danej nieruchomości z zachowaniem przepisów bezpieczeństwa budowlanego,
b)
czy umieszczenie tych urządzeń w żądanem miejscu jest dopuszczalne ze względów bezpieczeństwa i porządku publicznego,
c)
czy nie zachodzą inne przeszkody (np. wygląd estetyczny miasta), które przemawiają przeciwko zainstalowaniu tych przyrządów i znaków.
O ileby przy rozprawie ustnej okazało się że byłoby bardziej celowe wybrać inną nieruchomość, niż wskazaną we wniosku, do rozprawy należy wezwać właściciela względnie posiadacza tego drugiego objektu oraz osoby przewidziane w § 5.
Po otrzymaniu wyników rozprawy, Minister Komunikacji w porozumieniu z Ministrami Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych poweźmie decyzję w kierunku zatwierdzenia projektu.
Decyzja zatwierdzająca projekt stanowi tytuł egzekucyjny i w razie potrzeby przymusowego wykonania projektu może być przedstawiona przez wnioskodawcę powiatowej władzy administracji ogólnej, która w charakterze władzy egzekucyjnej postąpi wówczas w myśl przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu przymusowem w administracji (Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 342).
Szkody wymienione w art. 25 p. 3 rozp. o prawie lotniczem mogą być dochodzone w drodze sądowej.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.