Tryb pobierania podatku zasadniczego od zwierząt gospodarskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.54.332

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lipca 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I DÓBR PAŃSTWOWYCH W POROZUMIENIU Z MINISTREM SPRAW WEWNĘTRZNYCH ORAZ MINISTREM SKARBU

z dnia 22 czerwca 1920 r.

w przedmiocie trybu pobierania podatku zasadniczego od zwierząt gospodarskich.

Na mocy artykułu 1184 i 1185 Ustawy Lekarskiej (tom XIII Zbioru Praw Rosyjskich wyd. 1905 r.) zarządza się co następuje:

Art.  1.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych z dnia 8 marca 1920 r. w przedmiocie ustanowienia norm dla wymiaru podatku zasadniczego od - zwierząt gospodarskich na rok 1920 (Dziennik Ustaw Nr 23 z dnia 17 marca 1920 r. poz. 138) podatek ten mi być pobierany za rok 1920 w następującym wymiarze:

a) za konie w wieku powyżej 2¹/₂ roku po 6 mk. od sztuki; konie poniżej 2¹/₂ roku są wolne od podatku,

b) za buhaje, woły, krowy i jałownik w wieku powyżej 6 miesięcy po 5 mk. od sztuki,

c) za cielęta w wieku ponad 4 tygodnie do 6 miesięcy po 1 marce od sztuki; cielęta poniżej 4 tygodni są wolne od podatku,

d) za owce i kozy w wieku powyżej 6 miesięcy po 1 marce od sztuki; młodsze sztuki nie podlegają opodatkowaniu,

e) za świnie w wieku ponad 4 miesiące po 4 marki od sztuki. O obowiązku podatkowym decyduje wiek zwierząt w dniu spisu.

Art.  2.

Podatek powyższy pobierany będzie na rzecz Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Niezależnie od tego powiatowe związki komunalne w myśl art. 8 dekretu z dn. 7 lutego 1919 r. o skarbowości powiatowych związków komunalnych (Dz. Pr. Nr 14 z dnia 8 lutego 1919 r. poz. 151) mają prawo ustanawiać podatki od zwierząt gospodarskich na mocy specjalnych statutów powiatowych.

Podatek ten pobierany będzie wraz z podatkiem państwowym.

Art.  3.

Posiadacze zwierząt gospodarskich winni w terminach, ustalonych przez właściwych starostów, - w miastach: Warszawie, Łodzi i Lublinie przez komisarzy rządowych - zgłosić do urzędu gminnego (magistratu) ilość posiadanych zwierząt gospodarskich.

Art.  4.

Do pobierania podatku zasadniczego państwowego (art. 1) i ewentualnego podatku, ustanowionego przez powiatowe związki komunalne (art. 2), powołani są wójtowie gmin (prezydenci i burmistrze miast) na podstawie specjalnych wykazów o stanie zwierząt gospodarskich, sporządzonych przez starostwo (komisarzy rządowych w miastach: Warszawie, Lodzi i Lublinie) przy współudziale państwowych lekarzy weterynaryjnych.

Tryb postępowania przy ściąganiu podatku unormowany zostanie w osobnem zarządzeniu.

Art.  5.

Podatek określony w art. 2 ma być pobrany od właścicieli zwierząt najpóźniej do 1 listopada 1920 r.; od należności nieopłaconych w tym terminie oblicza się odsetki za zwłokę, w wysokości 1% na miesiąc.

Art.  6.

Podatek zaległy wraz z ewentualnemi odsetkami za zwłokę pobrany będzie w drodze egzekucji przez organa zarządu skarbowego.

Art.  7.

Należności z tytułu podatku zasadniczego (art. 1) będą w powiatowych kasach skarbowych osobno księgowane (art. 2).

Art.  8.

Winni przekroczenia niniejszego rozporządzenia lub niewykonania zarządzeń władzy, opartych na jego podstawie, ulegną karom przewidzianym w art. 138 i 139 Kod. Karnego.

Za przekroczenie tego rozporządzenia uważane będą w szczególności zaniedbanie zgłoszenia, względnie niezgodne z prawdą zeznania co do ilości i jakości zwierząt, podlegających opodatkowaniu, lub zatajenie.