Tryb i zasady postępowania przy szacowaniu ciążących na przymusowo wykupionych nieruchomościach ziemskich praw, których wartość pieniężna nie jest ujawniona w hipotece.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.32.273

Akt utracił moc

Wersja od: 2 maja 1930 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW: SPRAWIEDLIWOŚCI, ROLNICTWA I REFORM ROLNYCH

z dnia 22 marca 1930 r.

o trybie i zasadach postępowania (przy szacowaniu ciążących na przymusowo wykupionych nieruchomościach ziemskich praw, których wartość pieniężna nie jest ujawniona w hipotece.

Na podstawie cz. 3 art. 9 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 grudnia 1927 r. o uregulowaniu ciężarów i wierzytelności, ciążących na przymusowo wykupionych nieruchomościach ziemskich (Dz. U. R. P. z r. 1928 Nr. 3, poz. 22) zarządza się co następuje:

§ 1. Oszacowania ciężarów i wierzytelności, ciążących na przymusowo wykupionej nieruchomości ziemskiej, których wartość w hipotece nie jest ujawniona, dokonywa sąd, powołany w myśl cz. 1 art. 6 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 grudnia 1927 r. (Dz. U. R. P. z r. 1928 Nr. 3, poz. 22) do rozdziału składanego do depozytu sądowego wynagrodzenia za przymusowo wykupioną nieruchomość.

§ 2. Przed przystąpieniem do oszacowania sąd zażąda od okręgowego urzędu ziemskiego akt, dotyczących szacowania obciążonej nieruchomości, planów ewentualnie wyciągów hipotecznych i innych dokumentów, które mogłyby ułatwić przeprowadzenie czynności oszacowania ciężarów.

§ 3. Oszacowanie przeprowadza sąd zgodnie z przepisami obowiązujących ustaw o postępowaniu cywilnem przy ewentualnem powołaniu biegłych.

§ 4. Czynność oszacowania przeprowadza sąd z reguły w swej siedzibie. Sąd może jednak według swego uznania przeprowadzić czynność oszacowania na miejscu lub też polecić biegłym obejrzenie obciążonej nieruchomości. W czynności tej mogą wziąć udział strony interesowane, a mianowicie właściciel wykupywanej nieruchomości, wierzyciele i osoby, na których rzecz odnośne prawa są zahipotekowane; o terminie, wyznaczonym dla dokonania oszacowania, strony winny być w ustanowionym trybie zawiadomione.

§ 5. Biegli winni złożyć swoją opinję na piśmie, lub ustnie do protokółu. O ile opinję biegłych są rozbieżne lub niejasne, sąd może powołać dodatkowo innych biegłych.

§ 6. Stronom interesowanym służy prawo podczas rozpraw i wizji lokalnej zabierania głosu, zaznajamiania się z opinją biegłych, stawiania pytań i dawania wyjaśnień.

§ 7. Świadczenia należy kapitalizować:

a) jeżeli chodzi o ciężary wieczyste lub trwające czas nieograniczony - według 20-krotnej wartości rocznego świadczenia;

b) jeżeli chodzi o ciężary, trwające określoną ilość lat - według wartości rocznego świadczenia, pomnożonej przez ilość lat jeszcze pozostałych, najwyżej jednak przez 20;

c) jeżeli chodzi o dożywocia - według 10-krotnej wartości rocznego świadczenia.

§  8.

1) Do ustalenia kosztów podróży i wynagrodzenia biegłych mają odpowiednie zastosowanie przepisy obowiązujących ustaw o postępowaniu sądowo-cywilnem.

2) Koszty oszacowania ustali sąd, doliczy do kosztów przeprowadzenia rozdziału wynagrodzenia i potrąci z masy rozdziałowej.

§ 9. Przeciw sporządzonemu przez sąd aktowi oszacowania służy interesowanym ten sam tryb odwołania, jak przy podziale ceny kupna przymusowo sprzedanej nieruchomości.

§ 10. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje na całym obszarze Państwa, z wyjątkiem województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego i śląskiego.