§ 21. - Tryb i sposób przyjmowania, przewożenia, wydawania i ochrony materiałów zawierających informacje niejawne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.200.1650

Akt utracił moc
Wersja od: 6 stycznia 2009 r.
§  21.
1.
W przypadku gdy zachodzi konieczność pilnego wywozu za granicę materiałów w ramach wynikających z umów międzynarodowych rozmów, konferencji lub innych kontaktów i nie istnieje możliwość przekazania materiałów za pośrednictwem przewoźnika, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, kierownik jednostki delegującej może zezwolić na wywóz tych materiałów, jeżeli osoba wywożąca:
1)
legitymuje się odpowiednim poświadczeniem bezpieczeństwa;
2)
zapewnia stałą osobistą ochronę i bezpośrednią kontrolę w czasie podróży nad przewożonym materiałem;
3)
ma zapewniony środek transportu umożliwiający bezpieczny przewóz materiałów do miejsca, w którym materiały będą wykorzystywane;
4)
posiada środek łączności umożliwiający szybki kontakt z jednostką delegującą;
5)
ma zapewnione miejsce gwarantujące bezpieczne przechowywanie tych materiałów.
2.
Przed wydaniem zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, kierownik jednostki delegującej, z wyjątkiem służb i organów, o których mowa w art. 30 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych, jest obowiązany powiadomić o potrzebie wywozu materiałów stanowiących tajemnicę państwową właściwą służbę ochrony państwa. W przypadku konieczności zdeponowania tych materiałów informuje się Ministerstwo Spraw Zagranicznych lub właściwe polskie przedstawicielstwo dyplomatyczne.
3.
Osobie wywożącej za granicę materiały stanowiące tajemnicę państwową wydaje się paszport dyplomatyczny oraz list kurierski.
4.
Osoba wywożąca za granicę materiały musi być wyposażona w instrukcję określającą zasady postępowania z tymi materiałami, wydaną przez kierownika jednostki organizacyjnej.
5.
Osoba, która po wykorzystaniu wywiezionych materiałów nie powraca z nimi bezpośrednio do kraju, jest obowiązana zdeponować je w kancelarii tajnej najbliższego polskiego przedstawicielstwa lub wskazanej przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych placówce celem przesłania ich do kraju przy wykorzystaniu przewoźnika, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2.