Rozdział 2 - Skład i organizacja Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych - Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkie komisje dialogu społecznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.100.1080

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2010 r.

Rozdział  2

Skład i organizacja Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych

1.
W skład Komisji wchodzą przedstawiciele strony rządowej, strony pracowników oraz strony pracodawców.
2.
W pracach Komisji biorą udział przedstawiciele jednostek samorządu terytorialnego, z głosem doradczym, w zakresie dotyczącym wykonywania zadań publicznych przez samorząd terytorialny.
3.
W pracach Komisji biorą udział, z głosem doradczym, przedstawiciel Prezesa Narodowego Banku Polskiego oraz przedstawiciel Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
1.
Stronę rządową w Komisji reprezentują przedstawiciele Rady Ministrów wskazani przez Prezesa Rady Ministrów.
2.
Strona rządowa może zapraszać do udziału w pracach komisji z głosem doradczym przedstawicieli administracji rządowej i samorządowej oraz przedstawicieli organizacji społecznych i zawodowych.

 

1.
Stronę pracowników w Komisji reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji związkowych.
2.
Za reprezentatywne organizacje związkowe uznaje się ogólnokrajowe związki zawodowe, ogólnokrajowe zrzeszenia (federacje) związków zawodowych i ogólnokrajowe organizacje międzyzwiązkowe (konfederacje), które spełniają łącznie następujące kryteria:
1)
zrzeszają, z zastrzeżeniem ust. 3, więcej niż 300.000 członków będących pracownikami,
2)
działają w podmiotach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności jest określony w więcej niż w połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej.
3.
Przy ustalaniu kryterium liczebności, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, uwzględnia się nie więcej niż po 100.000 członków organizacji związkowej będących pracownikami zatrudnionymi w podmiotach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności jest określony w jednej sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. Organizacja związkowa ubiegająca się o uznanie jej za reprezentatywną organizację związkową przy ustalaniu liczby pracowników, o której mowa w ust. 2, nie uwzględnia pracowników zrzeszonych w tych spośród jej organizacji członkowskich, które są lub w okresie roku przed złożeniem wniosku o stwierdzenie reprezentatywności były zrzeszone w reprezentatywnej organizacji związkowej mającej przedstawicieli w składzie Komisji.
4.
Strona pracowników może zapraszać do udziału w pracach Komisji, z głosem doradczym, przedstawicieli związków zawodowych i organizacji związkowych niespełniających kryteriów określonych w ust. 2 i 3 oraz przedstawicieli organizacji społecznych i zawodowych.
1.
Stronę pracodawców w Komisji reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracodawców.
2. 11
(uchylony).
3. 12
Za reprezentatywne uznaje się organizacje pracodawców, które spełniają łącznie następujące kryteria:
1)
zrzeszają pracodawców zatrudniających, z zastrzeżeniem ust. 4, więcej niż 300.000 pracowników,
2)
mają zasięg ogólnokrajowy,
3) 13
działają w podmiotach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności określony jest w więcej niż w połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej.
4. 14
Przy ustalaniu kryterium liczebności, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, uwzględnia się nie więcej niż po 100.000 pracowników zatrudnionych przez pracodawców zrzeszonych w organizacji pracodawców, których podstawowy rodzaj działalności określony jest w jednej sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. Organizacja pracodawców ubiegająca się o uznanie jej za reprezentatywną organizację pracodawców przy ustalaniu liczby pracowników, o której mowa w ust. 3, nie uwzględnia pracowników zatrudnionych przez tych spośród zrzeszanych pracodawców, którzy są lub w okresie roku przed złożeniem wniosku o stwierdzenie reprezentatywności byli zrzeszeni w reprezentatywnej organizacji pracodawców mającej przedstawicieli w składzie Komisji.
5.
Strona pracodawców może zapraszać do udziału w pracach Komisji, z głosem doradczym, przedstawicieli organizacji pracodawców niespełniających kryteriów określonych w ust. 3 i 4 oraz przedstawicieli organizacji społecznych i zawodowych.

 

1.
Wnioski organizacji związkowych, o których mowa w art. 6 ust. 2, o stwierdzenie ich reprezentatywności rozpatruje sąd okręgowy w Warszawie, który wydaje w tej sprawie orzeczenie w ciągu 30 dni od dnia złożenia wniosku, w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym.
2.
Wnioski organizacji pracodawców, o których mowa w art. 7 ust. 3, o stwierdzenie ich reprezentatywności rozpatruje sąd okręgowy w Warszawie, który wydaje w tej sprawie orzeczenie w ciągu 30 dni od dnia złożenia wniosku, w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym.
3.
Z wnioskami, o których mowa w ust. 1 i 2, organizacje związkowe i organizacje pracodawców występują co 4 lata. Okres 4 lat liczy się od dnia uprawomocnienia się uprzednio wydanego orzeczenia.
4.
Z upływem 4 lat od uprawomocnienia się orzeczenia o stwierdzeniu reprezentatywności organizacja związkowa i organizacja pracodawców traci uprawnienia organizacji reprezentatywnej w rozumieniu art. 6 i art. 7, chyba że udokumentuje Prezydium Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych złożenie wniosku o ponowne stwierdzenie reprezentatywności. W takim przypadku organizacja ta zachowuje status organizacji reprezentatywnej do czasu uprawomocnienia się orzeczenia sądu o ponownym stwierdzeniu reprezentatywności.
1.
Każda z organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1, ma równą liczbę przedstawicieli w składzie Komisji.
2.
Liczbę przedstawicieli, o której mowa w ust. 1, określa Komisja w drodze uchwały.
3.
Liczbę przedstawicieli Rady Ministrów w składzie Komisji oraz liczbę przedstawicieli samorządu terytorialnego biorących udział w pracach Komisji określa Prezes Rady Ministrów, zasięgając - w zakresie liczby przedstawicieli samorządu terytorialnego - opinii strony samorządowej w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego.
4.
Prezes Rady Ministrów powołuje do składu Komisji i odwołuje ze składu Komisji przedstawicieli:
1)
Rady Ministrów,
2)
organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1, na wniosek każdej z tych organizacji,
3)
organizacji, o których mowa w art. 7 ust. 1, na wniosek każdej z tych organizacji.
5.
Prezes Rady Ministrów powołuje i odwołuje do udziału w pracach Komisji przedstawicieli:
1)
samorządu terytorialnego, na wniosek strony samorządowej w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego,
2)
Prezesa Narodowego Banku Polskiego, na jego wniosek,
3)
Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, na jego wniosek.
6.
Osoby powołane do składu Komisji albo do udziału w jej pracach uczestniczą osobiście w pracach Komisji.

 

1.
Komisja obraduje na posiedzeniach plenarnych.
2.
Komisja podejmuje uchwały na posiedzeniach plenarnych, jeżeli w głosowaniu bierze udział przedstawiciel:
1)
Rady Ministrów,
2)
co najmniej jednej z organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1,
3)
co najmniej jednej z organizacji, o których mowa w art. 7 ust. 1.
3.
Podjęcie uchwały przez Komisję na posiedzeniu plenarnym wymaga zgody wszystkich biorących udział w głosowaniu, o którym mowa w ust. 2.
4.
Komisja może, w drodze uchwały, zdecydować o podjęciu uchwały w danej sprawie w drodze korespondencyjnego głosowania strony rządowej oraz każdej z organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1.
5.
Przy podejmowaniu uchwały w drodze korespondencyjnego głosowania głos w imieniu:
1)
strony rządowej - oddaje przewodniczący Komisji,
2)
organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 - oddaje właściwy statutowo organ tych organizacji.
6.
Głosowanie korespondencyjne jest ważne, jeżeli wzięły w nim udział wszystkie organizacje, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1, oraz strona rządowa.
7.
Podjęcie uchwały w drodze korespondencyjnego głosowania wymaga zgody wszystkich biorących udział w głosowaniu.
8.
Posiedzenia Komisji odbywają się w zależności od potrzeb, nie rzadziej jednak niż raz na 2 miesiące.
9.
Komisja, w drodze uchwały, może przekazać Prezydium Komisji rozpatrzenie sprawy należącej do jej kompetencji, z wyjątkiem zadań, których realizacja przez Komisję wynika z odrębnych ustaw.
1.
Komisja może, w drodze uchwały, powoływać stałe i doraźne zespoły problemowe.
2.
Uchwała o powołaniu zespołu określa zadania zespołu oraz jego skład albo sposób ustalenia tego składu.
1.
Pracami Komisji kieruje Prezydium Komisji, w skład którego wchodzą przewodniczący Komisji i wiceprzewodniczący Komisji.
2.
Przewodniczącego Komisji wyznacza Prezes Rady Ministrów spośród członków Rady Ministrów będących przedstawicielami Rady Ministrów w składzie Komisji.
3.
Przedstawiciele każdej z organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1, wybierają po jednym wiceprzewodniczącym Komisji.
4. 17
Prezydium Komisji ustala program działania i harmonogram prac Komisji, porządek posiedzenia Komisji oraz rozpatruje sprawy przekazane przez Komisję.
5.
Posiedzenia Komisji zwołuje przewodniczący Komisji.

Komisja uchwala regulamin Komisji, który określa szczegółowe zasady i tryb pracy Komisji, Prezydium Komisji oraz zespołów, o których mowa w art. 11, a także uprawnienia członków Komisji związane z udziałem w jej pracach.

1.
Z posiedzenia Komisji sporządza się komunikat, którego formę i sposób udostępniania określa regulamin Komisji.
2.
Komunikat, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności uchwały Komisji i stanowiska stron Komisji.

 

1.
Obsługę Komisji zapewnia sekretariat Komisji będący komórką organizacyjną urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw pracy.
2.
Koszty działania Komisji są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw pracy.
10 Art. 6:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.240.2056) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 października 2004 r. (Dz.U.04.240.2407) zmieniającej nin. ustawę z dniem 23 listopada 2004 r.

11 Art. 7 ust. 2 uchylony przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.240.2056) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.
12 Art. 7 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.240.2056) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.
13 Art. 7 ust. 3 pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 października 2004 r. (Dz.U.04.240.2407) zmieniającej nin. ustawę z dniem 23 listopada 2004 r.
14 Art. 7 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.240.2056) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.
15 Art. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.240.2056) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.
16 Art. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 października 2004 r. (Dz.U.04.240.2407) zmieniającej nin. ustawę z dniem 23 listopada 2004 r.
17 Art. 12 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 8 października 2004 r. (Dz.U.04.240.2407) zmieniającej nin. ustawę z dniem 23 listopada 2004 r.
18 Art. 15 zmieniony przez art. 39 ustawy z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.01.154.1800) z dniem 1 lipca 2002 r.