Art. 25. - Traktat ustanawiający Europejskie Siły Żandarmerii EUROGENDFOR. Velsen dnia 18 października 2007 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.1761

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 października 2015 r.

Artykuł  25

Jurysdykcja karna i dyscyplinarne

1. Organy Państwa Wysyłającego mają prawo do sprawowania pełnej jurysdykcji karnej i dyscyplinarnej, przyznanej im przez prawo Państwa Wysyłającego w stosunku do personelu wojskowego i cywilnego, gdzie personel cywilny podlega prawu właściwemu dla wszystkich sił policyjnych posiadających status wojskowy Państwa Wysyłającego, ze względu na swoje rozmieszczenie z tymi siłami.

2. Organy Państwa-Gospodarza lub Państwa Przyjmującego mają prawo do sprawowania jurysdykcji w stosunku do personelu wojskowego i cywilnego oraz członków ich rodzin, w odniesieniu do przestępstw popełnionych na ich terytorium i podlegających karze zgodnie z prawem danego Państwa.

3. Organy Państwa Wysyłającego mają prawo do sprawowania wyłącznej jurysdykcji w stosunku do personelu wojskowego i cywilnego, gdzie personel cywilny podlega prawu właściwemu dla wszystkich sił policyjnych posiadających status wojskowy Państwa Wysyłającego, ze względu na swoje rozmieszczenie z tymi siłami, w sprawach dotyczących przestępstw, w tym przestępstw przeciwko jego bezpieczeństwu, podlegających karze zgodnie z prawem Państwa Wysyłającego, lecz nie podlegających karze zgodnie z prawem Państwa-Gospodarza lub Państwa Przyjmującego.

4. Organy Państwa-Gospodarza lub Państwa Przyjmującego mają prawo do sprawowania wyłącznej jurysdykcji w stosunku do personelu wojskowego i cywilnego oraz członków ich rodzin w sprawach dotyczących przestępstw, w tym przestępstw przeciwko ich bezpieczeństwu, podlegających karze zgodnie z prawem obowiązującym na ich terytorium, lecz nie podlegających karze zgodnie z prawem Państwa Wysyłającego.

5. W przypadkach, gdy prawo do sprawowania jurysdykcji jest zbieżne, mają zastosowanie następujące przepisy:

a. właściwie organy Państwa Wysyłającego mają pierwszeństwo w sprawowaniu jurysdykcji w stosunku do personelu wojskowego i cywilnego, gdzie personel cywilny podlega prawu właściwemu dla wszystkich sił policyjnych posiadających status wojskowy Państwa Wysyłającego, ze względu na swoje rozmieszczenie z tymi siłami, w odniesieniu do:

i) przestępstw skierowanych wyłącznie przeciwko mieniu lub bezpieczeństwu tego Państwa lub przestępstw wyłącznie przeciwko osobie lub mieniu innego członka personelu wojskowego i cywilnego tego Państwa lub członka jego rodziny:

ii) przestępstw wynikających z podjęcia lub zaniechania jakichkolwiek czynności podczas wykonywania obowiązków służbowych;

b. w przypadku wszelkich innych przestępstw pierwszeństwo w sprawowaniu jurysdykcji mają organy Państwa-Gospodarza lub Państwa Przyjmującego;

c. jeżeli Państwo posiadające pierwszeństwo w sprawowaniu jurysdykcji decyduje się zaniechać jej sprawowania, powinno ono o tym zawiadomić organy drugiego Państwa w możliwie jak najkrótszym czasie. Organy Państwa mającego pierwszeństwo rozpatrzą życzliwie wniosek organów drugiego Państwa o zrzeczenie się prawa pierwszeństwa w przypadku, gdy takie zrzeczenie się ma dla drugiego Państwa szczególne znaczenie.

6. Dla potrzeb ustępu 3, 4 i 5 pojęcie przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu Państwa obejmuje:

a. zdradę stanu,

b. sabotaż, szpiegostwo lub naruszenie jakichkolwiek przepisów dotyczących tajemnicy państwowej tego Państwa lub tajemnicy związanej z obronnością tego Państwa.

7. Postanowienia niniejszego Artykułu nie oznaczają, że organy Państwa Wysyłającego mają jakiekolwiek prawo do sprawowania jurysdykcji w stosunku do osób, które są obywatelami Państwa-Gospodarza lub Państwa Przyjmującego lub zamieszkują w nim na stałe, chyba że są one członkami sił zbrojnych Państwa Wysyłającego.