Dział 2 - CHINY. - Traktat pokoju między mocarstwami Sprzymierzonemi i Skojarzonemi i Niemcami. Wersal. 28.06.1919 r.
Dz.U.1920.35.200
Akt utracił mocDział II.
CHINY.
CHINY.
Niemcy zrzekają się na korzyść Chin wszelkich przywilejów i korzyści, wynikających z postanowień Protokułu końcowego, podpisanego w Pekinie dnia 7 września 1901, łącznie z wszystkiemi aneksami, notami i dokumentami uzupełniającemi. Niemcy zrzekają się również na korzyść Chin wszelkich pretensji do odszkodowań, przysługujących im na zasadzie rzeczonego Protokułu za czas od dnia 14 marca 1917.
Z chwilą gdy niniejszy Traktat uzyska moc obowiązującą, Wysokie Układające się Strony będą stosowały, każda oile to jej dotyczy:
1° Układ z 29 sierpnia 1902, tyczący się nowych opłat celnych chińskich;
2° Układ z 27 września 1905 w sprawie Whang-Poo oraz tymczasowy uzupełniający układ z 4 kwietnia 1912.
W każdym razie Chiny nie będą zobowiązane przyznawać Niemcom korzyści i przywilejów, które im były przyznane przez te układy.
Z zastrzeżeniem postanowień Działu VIII niniejszej Części, Niemcy oddają Chinom wszelkie te zabudowania, nabrzeża i przymostki, koszary, forty, broń i amunicję wojenną, okręty wszelkiego rodzaju, urządzenia telegrafu iskrowego i inną własność publiczną, które należą do Rządu niemieckiego, a położone są lub znaleść się mogą na terytorjach koncesji niemieckich w Tien-Tsin i w Han-Keou lub w innych częściach terytorjum Chin.
Rozumie się wszakże, że zabudowania służące jako rezydencje lub biura dyplomatyczne, lub konsularne nie są objęte powyższą cesją własności; dalej, Rząd chiński nie podejmie żadnych zarządzeń, aby dysponować własnością niemiecką publiczną lub prywatną położoną w Pekinie w t. zw. dzielnicy legacyjnej, bez porozumienia się z przedstawicielami dyplomatycznymi Mocarstw, które w chwili uprawomocnienia się niniejszego Traktatu pozostają uczestnikami Protokułu finalnego z 7 września 1901.
Niemcy przyjmują obowiązek zwrócenia Chinom w okresie dwunastu miesięcy po uzyskaniu przez niniejszy Traktat mocy obowiązującej wszelkich przyrządów astronomicznych, które wojska ich w latach 1900-1901 zabrały z Chin.
Niemcy zobowiązują się również do zapłacenia wszelkich kosztów, które wyniknąć mogą przy dokonaniu tego zwrotu, włącznie z kosztami rozebrania, zapakowania, przewozu, ustawienia nanowo w Pekinie oraz ich asekuracji.
cy zgadzają się na zniesienie umów, od rządu chińskiego uzyskanych, na podstawie niemieckie koncesje w Héan-Ko i w Tien-Tsin są obecnie rte.
Chiny, powróciwszy do wykonywania swych praw zwierzchnictwa nad rzeczonemi terenami, oświadczają chęć ich otwarcia na użytek międzynarodowego osiedlenia oraz handlu. Oświadczają dalej, że zniesienie umów, na których podstawie koncesje te obecnie istnieją, nie powinno naruszać praw własności obywateli Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych, którzy posiadają parcele na tych koncesjach.
Niemcy zrzekają się wszelkich pretensji do Rządu chińskiego lub któregokolwiek z Rządów sprzymierzonych i stowarzyszonych, z racji internowania w Chinach obywateli niemieckich i powrotu ich do kraju. Niemcy zrzekają się również wszelkich pretensji z powodu zajęcia okrętów niemieckich w Chinach, likwidacji, oddania pod sekwestr, zajęcia i dysponowania majątkiem, prawami i udziałami niemieckiemi w tymże kraju od 14 sierpnia 1917 począwszy. Jednakże postanowienie powyższe nie ma naruszać praw stron zainteresowanych w przeprowadzeniu każdej z tych likwidacji; prawa te są uregulowane postanowieniami Części X (Przepisy ekonomiczne) niniejszego Traktatu.
Niemcy zrzekają się na rzecz Rządu J. M. Monarchy Brytanji majątku Państwa niemieckiego w koncesji brytańskiej Shameen, w Kantonie. Niemcy zrzekają się na rzecz Rządów francuskiego i chińskiego łącznie własności szkoły niemieckiej, położonej w koncesji francuskiej w Shanghai.