Dział 1 - KOLONJE NIEMIECKIE. - Traktat pokoju między mocarstwami Sprzymierzonemi i Skojarzonemi i Niemcami. Wersal. 28.06.1919 r.
Dz.U.1920.35.200
Akt utracił mocDział I.
KOLONJE NIEMIECKIE.
KOLONJE NIEMIECKIE.
Niemcy zrzekają się na korzyść Głównych Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych wszelkich praw i tytułów do swych posiadłości zamorskich.
Wszelkie prawa własności ruchomej i nieruchomej, przysługujące na powyższych terytorjach Rzeszy Niemieckiej, lub któremu z Państw niemieckich, przejdą na Rząd, mający władzę nad danem terytorjum, na warunkach ustalonych w artykule 257 Części IX (Przepisy finansowe) niniejszego Traktatu. O ileby powstały kwestje co do rodzaju tych praw, wówczas rozsądzą je samodzielnie i ostatecznie sądy miejscowe.
Postanowienia Działu I i IV Części X (Przepisy ekonomiczne) niniejszego Traktatu będą miały zastosowanie do tych terytorjów, bez względu na formę rządów dla nich przyjętą.
Rząd wykonywujący władzę na rzeczonych terytorjach będzie mógł powziąć postanowienia, jakie uzna za konieczne, w sprawach powrotu do kraju obywateli niemieckich, tamże przebywających oraz warunków, na których obywatele niemieccy pochodzenia europejskiego będą lub nie będą upoważnieni do mieszkania tamże, posiadania własności, prowadzenia handlu lub wykonywania czynności swego zawodu.
Postanowienia artykułu 260 Części IX (Przepisy finansowe) niniejszego Traktatu zastosowane zostaną do konwencji zawartych z obywatelami niemieckimi w sprawie wykonywania robót publicznych i ciągnięcia z nich korzyści w niemieckich posiadłościach zamorskich oraz do podkoncesji lub kontraktów, zawartych z rzeczonymi obywatelami na zasadzie owych konwencji.
Niemcy przejmują na siebie zgodnie z obliczeniem, które przedłoży Rząd francuski i potwierdzi Komisja odszkodowań, naprawę szkód poniesionych przez obywateli francuskich w kolonji Kameruńskiej lub w strefie granicznej wskutek działań władz niemieckich cywilnych i wojskowych oraz osób prywatnych w okresie od 1 stycznia 1900 do 1 sierpnia 1914.
Niemcy zrzekają się wszelkich praw, wynikających z konwencji i układów, zawartych z Francją 4 listopada 1911 i 28 września 1912, a odnoszących się do Afryki podzwrotnikowej. Niemcy zobowiązują się wydać Rządowi francuskiemu wszelkie depozyty gwarancyjne, kredyty, zaliczki i t. d., zrealizowane mocą tychże aktów na korzyść Niemiec, a to podług obliczenia, które przedłoży Rząd francuski, a potwierdzi Komisja odszkodowań.
Niemcy zobowiązują się uznać i przyjąć konwencje, które Mocarstwa sprzymierzone lub stowarzyszone lub niektóre z nich zawarły lub zawrą z którembądź innem Państwem w sprawie handlu bronią i spirytualjami, jakoteż innemi przedmiotami omówionemi w aktach jeneralnych Berlińskich z 26 lutego 1885 i Brukselskim z 2 lipca 1890 oraz w konwencjach uzupełniających je lub zmieniających.
Krajowcy mieszkający w dawniejszych posiadłościach niemieckich zamorskich mieć będą prawo do opieki dyplomatycznej ze strony Rządu, który wykonywać będzie władzę nad danem terytorjum.