Art. 8. - Taryfa celna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.95.510

Akt utracił moc
Wersja od: 5 kwietnia 1924 r.
Art.  8.

Cło pobiera się według podanych w taryfie celnej podstaw wymiaru, t. j. według wagi, miary, ilości sztuk i t. d.

Za podstawę wymiaru cła według wagi przyjmuje się wagę surową albo wagę czystą.

Od towarów, wprowadzonych w stanie nieopakowanym, pobiera się cło według wagi rzeczywistej.

Według wagi surowej cli się towary, których stawka nie przekracza 20 marek od 100 kg., a z towarów podlegających wyższej stawce tylko te, co do których taryfa celna zawiera wyraźne postanowienie.

Używane zwykle w handlu zewnętrzne opakowania towarów, podlegających ocleniu według wagi czystej, są wolne od cła.

Opakowanie zewnętrzne, nieodpowiadające zwyczajom handlowym a podlegające według taryfy wyższej stawce niż towar, lub opakowania metalowe w taryfie nie uwzględnione, należy poddać ocleniu.

Taryfa podaje, w których wypadkach ma się przy ocleniu towarów według wagi czystej doliczyć wagę bezpośredniego opakowania do wagi towaru, w innych wypadkach wolno stronie postawić wniosek na oddzielne oclenie bezpośredniego opakowania według jego taryfowej jakości.

Towary płynne należy clić łącznie z naczyniami, o ile naczynia te nie podlegają wyższemu cłu niż płyn.

Do wagi płynów wprowadzonych w cysternach lub innych w tym celu urządzonych środkach przewozowych, lądowych i wodnych, dolicza się 20% wagi czystej jako tarę, o ile taryfa celna nie zawiera odmiennych postanowień.