Art. 7. - Taryfa celna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.95.510

Akt utracił moc
Wersja od: 5 kwietnia 1924 r.
Art.  7.

Dla oznaczenia pozycji taryfy, według której należy wymierzyć cło od towaru, miarodajnym jest stan, w jakim się towar znajduje w chwili przejścia przez linję celną i materjał, z którego jest sporządzony.

Towary złożone z różnych materjałów, o ile nie są wymienione osobno w taryfie lub nie przydzielone wyraźnie w drodze rozporządzenia do pewnej pozycji taryfy, należy clić według tej pozycji, pod którą podpada główna część składowa.

Jeżeli zachodzą wątpliwości, którą część składową należy uważać za główną, przyjmuje się za podstawę wymiaru cła tę część składową, od której przypada stawka wyższa.

Mechaniczne mieszaniny ze składników, podlegających różnym stawkom, o ile nie są jako takie oddzielnie w taryfie wymienione, lub też rozporządzeniem do pewnej osobnej pozycji taryfy przydzielone, należy clić według składnika, podlegającego najwyższej stawce, chyba, że ilość jego jest zupełnie nieznaczna.

Do towaru nieobjętego żadną pozycją taryfy, należy stosować pozycję taryfy towaru najbardziej zbliżonego pod względem jakości, sposobu wyrobu, albo też użytku, do jakiego służy.