Targi i targowiska.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.41.312

Akt utracił moc
Wersja od: 22 października 1997 r.

DEKRET
z dnia 2 sierpnia 1951 r.
o targach i targowiskach. *

Na podstawie art. 4 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 19 lutego 1947 r. o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy z dnia 26 maja 1951 r. o upoważnieniu Rządu do wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 30, poz. 235) - Rada Ministrów postanawia, a Rada Państwa zatwierdza, co następuje:

W celu podniesienia poziomu i kultury handlu, skutecznej walki ze spekulacją oraz ułatwienia ludności wiejskiej zaopatrywania się w potrzebne artykuły produkcji przemysłowej, a ludności miejskiej nabywania produktów rolnych zarówno za pośrednictwem placówek handlu uspołecznionego jak i bezpośrednio od indywidualnych producentów i spółdzielni produkcyjnych - ustala się organizację targów i targowisk na zasadach przewidzianych w niniejszym dekrecie.

1.
Targowiskami w rozumieniu niniejszego dekretu są wszelkie miejsca i budowle (hale targowe, bazary), przeznaczone do handlu ze stoisk, wozów, koszów itp.
2.
Dekret niniejszy nie stosuje się do targowisk zwierzęcych, przewidzianych w ustawie z dnia 10 lutego 1949 r. o obrocie zwierzętami gospodarskimi i produktami uboju oraz o ich przetwórstwie (Dz. U. R. P. Nr 21, poz. 135).

(skreślony).

Targi wolno organizować tylko na targowiskach urządzanych i prowadzonych w sposób określony w niniejszym dekrecie.

1.
Prowadzenie targowisk jest zadaniem własnym gminy.
2. 3
Działalność, o której mowa w ust. 1, mogą prowadzić inni przedsiębiorcy po uzyskaniu zezwolenia gminy.

Gmina ustala lokalizację targowisk i ich regulaminy.

1.
Kierownictwo targowiska powinno dbać o czystość i porządek na targowisku, kontrolować, czy przestrzegane są przepisy sanitarne i porządkowe, organizować techniczną obsługę sprzedawców i kupujących (np. przez uruchamianie na terenie targowiska lub w najbliższym jego otoczeniu zakładów żywienia zbiorowego, punktów usługowych, noclegów, chłodni, magazynów, sprzedaży paszy itp., prowadzenie wypożyczalni wag i innego sprzętu, organizowanie transportu itd.) oraz dążyć do stałego podnoszenia poziomu handlu na targowisku przez kontrolę jakości produktów, zapewnienie w drodze umów z przedsiębiorstwami państwowymi i spółdzielniami należytego dowozu towarów, przeciwdziałanie spekulacyjnemu podwyższaniu cen itp.
2.
Czynne na targowisku przedsiębiorstwa handlu uspołecznionego powinny przez odpowiedni dobór asortymentu, wzorową obsługę, czystość i estetyczny wygląd wyłożonych towarów przyczyniać się swoim przykładem do podnoszenia ogólnego poziomu handlu na całym targowisku.
1.
Minister Handlu Wewnętrznego - w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, Ministrem Zdrowia oraz Ministrem Rolnictwa - może w drodze zarządzenia wydawać przepisy o urządzeniu i wyposażeniu targowisk.
2. 5
(skreślony).
3.
Zarządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają ogłoszeniu w Monitorze Polskim.

(skreślony).

1.
Regulamin targowiska określa w szczególności:
1)
warunki dopuszczenia do sprzedaży na targowisku;
2)
towary dopuszczone do handlu;
3)
terminy i dni targów uwzględniając - w miarę możliwości - istniejące zwyczaje;
4)
należności za prawo korzystania z urządzeń targowiska, jak z chłodni, magazynów, przechowalni, środków transportowych, wag itp.
2.
Regulamin targowiska może zawierać stawki opłat targowych od handlu, uchwalone przez rady narodowe w trybie art. 35 pkt 2 ustawy z dnia 26 lutego 1951 r. o podatkach terenowych (Dz. U. R. P. Nr 14, poz. 110).
3.
Regulamin może przewidywać zwolnienie od należności, o których mowa w ust. 1 pkt 4.

Regulaminy targowisk istniejących w dniu wejścia w życie dekretu będą przystosowane do regulaminów wzorcowych w terminie miesięcznym od ich ogłoszenia.

Do czasu ustalenia przez Ministra Handlu Wewnętrznego planów sieci targowisk i wydania regulaminów wzorcowych, targi mogą odbywać się na targowiskach czynnych w dniu wejścia w życie dekretu i prowadzonych na zasadach dotychczasowych.

1.
Kto narusza przepisy dekretu albo zarządzeń i regulaminów na jego podstawie wydanych, podlega karze aresztu do trzech miesięcy 7 albo grzywny do 2.500 zł 8 , albo obu tym karom łącznie. Orzeczenie następuje w trybie karno-administracyjnym.
2.
Prezydium właściwej rady narodowej (art. 8 ust. 1) może wydać decyzję o usunięciu z targowiska winnego naruszenia obowiązujących przepisów lub regulaminu i zaopatrzyć ją rygorem natychmiastowego wykonania. Osoba usunięta z targowiska nie może być ponownie dopuszczona do handlu na tym targowisku przez okres nie dłuższy niż jeden rok.

Tracą moc przepisy art. 60 - 68 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 r. o prawie przemysłowym (Dz. U. R. P. Nr 53, poz. 468).

Wykonanie dekretu porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Handlu Wewnętrznego i zainteresowanym ministrom.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

* Występujące w tekście wartości pieniężne zostały podane po ich przeliczeniu zgodnie z art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz.U.94.84.386).
1 Art. 2 skreślony przez art. 16 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198) z dniem 27 maja 1990 r.
2 Art. 4 zmieniony przez art. 16 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198) z dniem 27 maja 1990 r.
3 Art. 4 ust. 2 zmieniony przez art. 15 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.
4 Art. 5 zmieniony przez art. 16 pkt 3 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198) z dniem 27 maja 1990 r.
5 Art. 7 ust. 2 skreślony przez art. 16 pkt 4 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198) z dniem 27 maja 1990 r.
6 Art. 8 skreślony przez art. 16 pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198) z dniem 27 maja 1990 r.
7 W art. 12 ust. 1 kara aresztu uchylona na podstawie art. X § 2 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Przepisy wprowadzajace Kodeks wykroczeń (Dz.U.71.12.115) z dniem 1 stycznia 1972 r.
8 W art. 12 ust. 1 granica grzywny podwyższona na podstawie:

- art. IX § 2 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Przepisy wprowadzajace Kodeks wykroczeń (Dz.U.71.12.115) z dniem 1 stycznia 1972 r.

- art. 2 § 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.82.16.125) z dniem 7 czerwca 1982 r.

- art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1985 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.85.23.100) z dniem 1 lipca 1985 r.

- art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1990 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.90.72.422) z dniem 8 listopada 1990 r.

- art. 7 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 28 lutego 1992 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego, prawa o wykroczeniach i o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.92.24.101) z dniem 2 kwietnia 1992 r.

- art. 3 ust. 1 lit. a) ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.