§ 18. - Taksa wynagrodzenia notarjuszów na obszarze sądów apelacyjnych w Krakowie i Lwowie oraz sądu okręgowego w Cieszynie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.19.159

Akt utracił moc
Wersja od: 19 marca 1930 r.
§  18.
Za sporządzenie aktów wymienionych w §§ 2, 3, 5 i 7 na żądanie Skarbu Państwa, polskich zakładów państwowych i monopolów, jeżeli wynagrodzenie notarjusza opłaca Skarb, lub wymienione wyżej zakłady, notarjusz, o ile suma aktu nie przekracza 10.000 zł, pobiera pełne wynagrodzenie, a o ile suma aktu przekracza 10.000 zł, to za pierwsze 10.000 zł pełne wynagrodzenie, a od reszty jedną czwartą część wynagrodzenia określonego według §§ 2, 3, 5 i 7, w żadnym zaś razie wynagrodzenie notarjusza nie może przekraczać dwóch tysięcy złotych.

Z ulg wymienionych w ustępie pierwszym korzystają również instytucje ubezpieczeń społecznych o charakterze publiczno-prawnym, cechy i izby rzemieślnicze; z ulg powyższych korzystają także związki komunalne, o ile zawierane przez związki czynności dotyczą zakładów użyteczności publicznej nie obliczonych na zysk, jak n. p. szpitale, przytułki, domy ubogich, schroniska, domy ratunkowe, ochronki i inne zakłady dobroczynności, czytelnie ludowe, zakłady naukowe, straże pożarne i t. p.

W razie wątpliwości w poszczególnym przypadku, Minister Sprawiedliwości na zasadzie wniosku strony interesowanej rozstrzyga w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych ostatecznie, czy dany zakład ma charakter użyteczności publicznej i czy jest obliczony na zysk.