Art. 17. - Taksa notarjalna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.27.275

Akt utracił moc
Wersja od: 25 kwietnia 1929 r.
Art.  17.

Za sporządzenie czynności, wymienionych w art. 2, 3 i 4 niniejszej ustawy, na żądanie Skarbu Państwa, polskich zakładów państwowych i monopolów, jeżeli wynagrodzenie notarjusza opłaca Skarb, lub pomienione powyżej zakłady, notarjusz za sporządzenie tych aktów, o ile suma aktu nie przekracza 10.000 zł., pobiera pełne wynagrodzenie, a o ile suma aktu przekracza 10.000 zł., to za pierwsze 10.000 zł. pełne wynagrodzenie, a od reszty 1/4 część wynagrodzenia, określonego w art. 2, 3 i 4; w każdym zaś razie wynagrodzenie notarjusza nie może przekraczać dwóch tysięcy złotych.

Z ulg, w ustępie pierwszym wymienionych, korzystają również instytucje ubezpieczeń społecznych o charakterze publiczno - prawnym, cechy i izby rzemieślnicze; z ulg powyższych korzystają takie związki komunalne, o ile zawierane przez związki umowy dotyczą zakładów użyteczności publicznej, nie obliczonych na zysk, jak np.: szpitale, przytułki, domy ubogich, schroniska, domy ratunkowe, ochronki i inne zakłady dobroczynności; czytelnie ludowe, zakłady naukowe, straże pożarne i t. p.

W razie wątpliwości w poszczególnym wypadku Minister Sprawiedliwości na zasadzie wniosku strony interesowanej, rozstrzyga w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych ostatecznie, czy dany zakład ma charakter użyteczności publicznej i czy jest obliczony na zysk.

Wreszcie ulgi, w ustępie pierwszym wymienione, stosowane są do aktów prawnych, wyliczonych w art. 2, 3 i 4 niniejszej ustawy, zdziałanych w wykonaniu ustawy z dnia 17 grudnia 1920 r. (Dz. U. R. P. z 1921 r. Nr. 4, poz. 18) wraz z późniejszemi zmianami.