Taksa aptekarska.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.111.890

Akt utracił moc

Wersja od: 31 października 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA PUBLICZNEGO

z dnia 27 października 1923 r.

w przedmiocie taksy aptekarskiej.

Na mocy art. 2 p. 13 zasadniczej ustawy sanitarnej z dn. 19 lipca 1919 r. (Dz. P. P. P. № 63, poz. 371), § 7 austrjackiej ustawy aptekarskiej z dn. 18 grudnia 1906 r. (Dz. Ust. P. № 5 z 1907 r.), art. 380 rosyjskiej ustawy lekarskiej (Zbiór praw t. XIII, wyd. 1905 r.) oraz §§ 78 i 80 niemieckiej ustawy przemysłowej zarządza się co następuje:

§ 1. Osoby wymienione w § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego, wydanego w porozumieniu z Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej z dn. 20 stycznia 1922 r. w przedmiocie wydawania z aptek środków leczniczych oraz określania ich ceny (Dz. U. R. P. № 11, poz. 100), mogą za środki lecznicze i naczynia pobierać, jako ceny, maksymalne, ceny wyszczególnione w załączniku do rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego z dn. 11 lutego 1923 r. w przedmiocie taksy aptekarskiej (Dz. U. R. P. № 23, poz. 141) z zastosowaniem do nich mnożnika 85.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie dn. 1 listopada 1923 r. Równoczenie traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Zdrowia Publicznego z dn. 17 października 1923 r. w przedmiocie taksy aptekarskiej (Dz. U. R. P. № 108, poz. 856) za wyjątkiem § 2 tego rozporządzenia.