Taksa aptekarska.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.23.141

Akt utracił moc

Wersja od: 25 listopada 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA PUBLICZNEGO

z dnia 11 lutego 1923 r.

w przedmiocie taksy aptekarskiej. ^*

Na mocy art. 2 p. 13 zasadniczej ustawy sanitarnej z dnia 19 lipca 1919 r. (Dz. P. P. P. № 63 poz. 371), § 7 austrjackiej ustawy aptekarskiej z dnia 18 grudnia 1906 r. (austr. Dz. (J. P, z 1907 r. № 5), art. 380 rosyjskiej ustawy lekarskiej (zbiór praw t. XIII wyd. 1903 r.), §§ 78 i 80 niemieckiej ustawy przemysłowej oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 marca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 21 poz. 169) zarządza się co następuje:

§ 1. Osoby, wymienione w § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego, wydanego w porozumieniu z Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 20 stycznia 1922 r. w przedmiocie wydawania z aptek środków leczniczych oraz określania ich ceny (Dz. U. R. P. № 11 poz. 100), mogą za środki lecznicze i naczynia wyszczególnione w wykazie dołączonym do niniejszego rozporządzenia pobierać ceny maksymalne podług załączonego cennika (załącznik).

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia; jednocześnie uchyla się dotychczasowe przepisy dotyczące cen na materjały wyszczególnione w dołączonym cenniku.

ZAŁĄCZNIK  ¹

Taksa za środki lecznicze.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

^* Z dniem 24 marca 1923 r. na środki lecznicze wyszczególnione w załączniku do nin. rozporządzenia, ustanawia się ceny maksymalne określone w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia z dnia 10 marca 1923 r. w przedmiocie taksy aptekarskiej (Dz.U.23.30.187), zgodnie z § 1 przywołanego rozporządzenia.

 Z dniem 27 czerwca 1923 r. osoby, wymienione w § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego, wydanego w porozumieniu z Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 20 stycznia 1922 r. w przedmiocie wydawania z aptek środków leczniczych oraz określania ich ceny (Dz. U. R. P. № 11 poz. 100), mogą za prace, przy recepturze, środki lecznicze i naczynia pobierać ceny wyższe od dotychczas obowiązujących, a mianowicie: za pracę, przy recepturze o 50%, za środki lecznicze oznaczone gwiazdką w załączniku do nin. rozporządzeniao 50%, za pozostałe środki lecznicze, wyszczególnione, w załącznikach do rozporządzeń Ministra Zdrowia Publicznego w przedmiocie taksy aptekarskiej o 30%, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1923 r. w przedmiocie taksy aptekarskiej (Dz.U.23.63.477).

 Z dniem 23 lipca 1923 r. osoby, wymienione w § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego, wydanego w porozumieniu z Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 20 stycznia 1922 r. w przedmiocie wydawania z aptek środków leczniczych oraz określania ich ceny (Dz. U. R. P. № 11 poz. 100), mogą za wszystkie środki lecznicze i naczynia pobierać ceny wyższe od cen wyszczególnionych na nie o 100%, oraz za pracę przy recepturze do cen ustanowionych w załączniku do rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego t dnia 19 stycznia 1923 r. w przedmiocie taksy aptekarskie) (Dz. U. R. P. № 10, poz. 67) mogą doliczać 540%, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 12 lipca 1923 r. w przedmiocie taksy aptekarskiej (Dz.U.23.70.554).

 Z dniem 13 pażdziernika 1923 r. osoby, wymienione w § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego, wydanego w porozumieniu z Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 20 stycznia 1922 r. w przedmiocie wydawania z aptek środków leczniczych, oraz określania ich ceny (Dz. U. R. P. № 31, poz. 100), mogą za środki lecznicze i naczynia pobierać, jako ceny maksymalne, ceny wyszczególnione w załączniku do nin. rozporządzenia, z zastosowaniem do nich mnożnika 25, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 7 października 1923 r. w przedmiocie taksy aptekarskiej (Dz.U.23.103.808).

 Z dniem 25 pażdziernika 1923 r. osoby, wymienione w § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego, wydanego w porozumieniu z Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 20 stycznia 1922 r. w przedmiocie wydawania z aptek środków leczniczych, oraz określania ich ceny (Dz. U. R. P. № 31, poz. 100), mogą za środki lecznicze i naczynia pobierać, jako ceny maksymalne, ceny wyszczególnione w załączniku do nin. rozporządzenia, z zastosowaniem do nich mnożnika 50, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 17 października 1923 r. w przedmiocie taksy aptekarskiej (Dz.U.23.108.856).

 Z dniem 1 listopada 1923 r. osoby, wymienione w § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego, wydanego w porozumieniu z Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 20 stycznia 1922 r. w przedmiocie wydawania z aptek środków leczniczych, oraz określania ich ceny (Dz. U. R. P. № 31, poz. 100), mogą za środki lecznicze i naczynia pobierać, jako ceny maksymalne, ceny wyszczególnione w załączniku do nin. rozporządzenia, z zastosowaniem do nich mnożnika 85, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 27 października 1923 r. w przedmiocie taksy aptekarskiej (Dz.U.23.111.890).

¹ Załącznik:

-zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 17 października 1923 r. (Dz.U.23.108.856) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 października 1923 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 15 listopada 1923 r. (Dz.U.23.119.959) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 listopada 1923 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.