Rozdział 7 - Przepisy karne oraz przepisy o karach pieniężnych - Tachografy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.324 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 19 sierpnia 2023 r.

Rozdział  7

Przepisy karne oraz przepisy o karach pieniężnych

Kto, wbrew art. 25, produkuje, dystrybuuje, reklamuje, sprzedaje lub w inny sposób udostępnia urządzenia, przedmioty lub oprogramowanie wykonane lub przeznaczone do celów podrabiania lub przerabiania danych rejestrowanych przez tachograf

- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Kto:

1)
wbrew art. 4 ust. 1 wprowadza do obrotu lub użytkowania tachograf lub element składowy tachografu bez świadectwa homologacji typu,
2)
wbrew art. 10 ust. 1 prowadzi działalność w zakresie instalacji, sprawdzania, przeglądów lub napraw tachografów bez zezwolenia

- podlega karze pieniężnej w wysokości od 10 000 do 20 000 zł.

Producent, który, wbrew art. 7, nie bada i nie sprawdza zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 165/2014 wprowadzonych do produkcji przyrządów rejestrujących, czujników ruchu i kart do tachografu, co najmniej raz na 2 lata

- podlega karze pieniężnej w wysokości od 2500 do 5000 zł.

Kto, wbrew art. 28 ust. 1, wykonuje instalacje, sprawdzenia, przeglądy lub naprawy tachografów analogowych lub cyfrowych bez posiadania certyfikatu technika warsztatu

- podlega karze pieniężnej w wysokości od 2500 do 5000 zł.

Podmiot posiadający zezwolenie, który:

1)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 1 dokonał instalacji tachografu nieposiadającego świadectwa homologacji typu,
2)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 2 bez zachowania należytej staranności dopuścił do użytkowania nieprawidłowo działający tachograf,
3)
wbrew art. 18 ust. 3 pkt 1 udostępnił kartę warsztatową osobie nieuprawnionej lub używał karty warsztatowej bez udokumentowania faktu jej użycia,
4)
wbrew art. 18 ust. 3 pkt 5 używał karty warsztatowej niezgodnie z zakresem zezwolenia lub poza miejscem prowadzenia działalności określonym w tym zezwoleniu, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 18 ust. 6,
5)
wbrew art. 47 ust. 2 pkt 1 nie zawiadomił podmiotu wydającego karty o utracie lub uszkodzeniu karty warsztatowej

- podlega karze pieniężnej w wysokości od 2500 do 5000 zł.

Podmiot posiadający zezwolenie, który:

1)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 3 nie zapewnia technikom warsztatu dostępności do urządzeń określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 20,
2)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 4 nie zapewnia udziału zatrudnionych przez siebie techników warsztatu w okresowych szkoleniach, a w przypadku osobistego wykonywania czynności zastrzeżonych dla technika warsztatu - nie uczestniczy w tych szkoleniach,
3)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 5 nie posiada opisu procedur, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, lub nie stosuje tych procedur,
4)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 6 nie posiada dokumentacji umożliwiającej stwierdzenie zgodności instalowanych lub sprawdzanych tachografów z homologowanym typem oraz wymaganiami, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 165/2014 i aktach wykonawczych do tego rozporządzenia,
5)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 7 nie prowadzi dokumentacji wykonywanych czynności w zakresie posiadanego zezwolenia,
6)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 8 nie zapewnia wykonywania instalacji, sprawdzania, przeglądu lub naprawy tachografów analogowych lub cyfrowych wyłącznie przez technika warsztatu,
7)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 9 podjął działalność, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 6,
8)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 10 prowadzi działalność w sposób zależny i stronniczy w stosunku do podmiotów, na rzecz których świadczy usługi,
9)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 11 prowadzi działalność zawodową, która mogłaby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa systemu tachografów, zdefiniowanego w dodatku 10 załącznika IB do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 oraz załączniku 1C do rozporządzenia (UE) 2016/799,
10)
wbrew art. 18 ust. 1 pkt 12 uniemożliwia przeprowadzenie audytu lub kontroli,
11)
wbrew art. 18 ust. 3 pkt 2 nie przechowuje danych pobranych z tachografu cyfrowego lub nie przekazuje ich:
a)
podmiotowi, o którym mowa w art. 18 ust. 3 pkt 2 lit. a,
b)
podmiotowi uprawnionemu do kontroli na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1-4 i 6 ustawy o transporcie drogowym,
12)
wbrew art. 18 ust. 3 pkt 3 nie pobrał danych z tachografu cyfrowego, pomimo że było to możliwe, w szczególności w przypadku konieczności naprawy lub wycofania z użytkowania tachografu cyfrowego, co spowodowało utratę tych danych,
13)
wbrew art. 18 ust. 3 pkt 4 nie przechowuje kart warsztatowych w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osobom nieuprawnionym,
14)
wbrew art. 18 ust. 3 pkt 6:
a)
nie pobiera danych dotyczących każdego użycia karty warsztatowej,
b)
nie przechowuje danych dotyczących każdego użycia karty warsztatowej w postaci elektronicznej przez okres 4 lat od dnia użycia karty warsztatowej,
c)
nie udostępnia danych dotyczących każdego użycia karty warsztatowej na żądanie Prezesa GUM lub podmiotów uprawnionych do kontroli na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1-4 i 6 ustawy o transporcie drogowym,
15)
wbrew art. 18 ust. 7 pkt 1 odmówił, bez wskazania uzasadnionych okoliczności, przeprowadzenia badań, o których mowa w art. 38 ust. 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 165/2014, w terminie wyznaczonym przez podmioty uprawnione do kontroli na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1-4 i 6 ustawy o transporcie drogowym,
16)
wbrew art. 23 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 165/2014:
a)
nie sporządza protokołów przeglądu, w przypadkach gdy konieczne było usunięcie nieprawidłowości w funkcjonowaniu tachografu, bez względu, czy nastąpiło to podczas przeglądu okresowego czy badania, o którym mowa w art. 38 ust. 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 165/2014,
b)
nie prowadzi wykazu wszystkich sporządzonych protokołów przeglądu,
17)
wbrew art. 18 ust. 7 pkt 2:
a)
nie przechowuje protokołu przeglądu przez okres 4 lat od dnia jego sporządzenia,
b)
nie udostępnia protokołu przeglądu na żądanie Prezesa GUM lub podmiotów uprawnionych do kontroli na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1-4 i 6 ustawy o transporcie drogowym

- podlega karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 2000 zł.

1. 
Kary pieniężne, o których mowa w art. 51-55, nakłada, w drodze decyzji, Prezes GUM.
2. 
Wpływy z kar pieniężnych, o których mowa w art. 51-55, stanowią dochód budżetu państwa.
1. 
Kierowca posiadający kartę kierowcy, który:
1)
wbrew art. 29 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 165/2014 nie zgłosił faktu kradzieży karty właściwemu organowi państwa, w którym dokonano kradzieży,
2)
wbrew art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 165/2014 nie zgłosił faktu utraty karty właściwym organom, o których mowa w tym artykule,
3)
wbrew art. 47 ust. 2 pkt 1 nie zgłosił faktu uszkodzenia karty do podmiotu wydającego karty,
4)
wbrew art. 47 ust. 2 pkt 2 lit. a nie zwrócił uszkodzonej karty do podmiotu wydającego karty,
5)
wbrew art. 47 ust. 2 pkt 2 lit. c nie zwrócił wymienionej karty do podmiotu wydającego karty - podlega karze grzywny w wysokości do 500 zł.
2. 
Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w ust. 1, następuje na zasadach i w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2022 r. poz. 1124).

Grzywny, o których mowa w art. 57, pobierane przez organy Inspekcji Transportu Drogowego stanowią wpływy Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 717, 802 i 2165 oraz z 2022 r. poz. 640 i 1561).