Art. 22. - [Nakaz usunięcia uchybień; cofnięcie zezwolenia z urzędu] - Tachografy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.324 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 19 sierpnia 2023 r.
Art.  22.  [Nakaz usunięcia uchybień; cofnięcie zezwolenia z urzędu]
1. 
W przypadku stwierdzenia, że podmiot posiadający zezwolenie nie spełnia wymagań określonych w art. 12, Prezes GUM cofa, w drodze decyzji, zezwolenie. Przed wydaniem decyzji Prezes GUM może wezwać podmiot posiadający zezwolenie do spełnienia określonego wymagania w wyznaczonym terminie.
2. 
W przypadku stwierdzenia, że działalność podmiotu posiadającego zezwolenie jest prowadzona z naruszeniem obowiązków określonych w art. 18 lub w rozporządzeniu (UE) nr 165/2014 lub aktach wykonawczych do tego rozporządzenia, Prezes GUM nakazuje usunięcie uchybień w wyznaczonym terminie.
3. 
W przypadku gdy podmiot posiadający zezwolenie nie usunął uchybień, o których mowa w ust. 2, w wyznaczonym terminie, Prezes GUM cofa, w drodze decyzji, zezwolenie.
4. 
Prezes GUM może wydać decyzję o czasowym cofnięciu zezwolenia, na okres do 2 lat, jeżeli podmiot posiadający zezwolenie:
1)
dokonał instalacji tachografu nieposiadającego świadectwa homologacji typu;
2)
posłużył się kartą warsztatową niezgodnie z zakresem zezwolenia lub poza miejscem prowadzenia działalności określonym w tym zezwoleniu, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 18 ust. 6;
3)
udostępnił kartę warsztatową osobie nieuprawnionej;
4)
co najmniej dwa razy w okresie 30 dni odmówił, bez wskazania uzasadnionych okoliczności, wykonania badań, o których mowa w art. 38 ust. 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 165/2014, w terminie wyznaczonym przez podmioty uprawnione do kontroli na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1-4 i 6 ustawy o transporcie drogowym;
5)
bez zachowania należytej staranności:
a)
dopuścił do użytkowania nieprawidłowo działający tachograf,
b)
posługiwał się kartą warsztatową bez udokumentowania faktu jej użycia;
6)
uniemożliwił przeprowadzenie audytu lub kontroli.
5. 
Ustalając okres czasowego cofnięcia zezwolenia, Prezes GUM bierze pod uwagę:
1)
wagę i okoliczności naruszenia prawa;
2)
częstotliwość niedopełniania w przeszłości obowiązku albo naruszania zakazu tego samego rodzaju co niedopełnienie obowiązku albo naruszenie prawa, w następstwie którego ma być wydana decyzja;
3)
uprzednie ukaranie za to samo naruszenie prawa;
4)
stopień przyczynienia się podmiotu posiadającego zezwolenie do powstania naruszenia prawa;
5)
dobrowolne działania podjęte przez podmiot posiadający zezwolenie w celu uniknięcia skutków naruszenia prawa.