Art. 2. - Szwecja-Polska. Protokół dotyczący wymiany handlowej i uregulowania płatności pomiędzy Polską a Szwecją w okresie od 1 maja 1948 r. do 30 kwietnia 1949 r. Warszawa.1948.04.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.5.29

Akt utracił moc

Wersja od: 28 października 1948 r.

Art.  II.

Ustęp 1 art. III Umowy regulującej płatności między Polską a Szwecją zawartej 18 marca 1947 r. będzie miał od 1 maja 1948 r. do 30 kwietnia 1949 r. brzmienie następujące:

1) Utrzymuje się nadal w mocy konta A i B otwarte przez Narodowy Bank Polski na rzecz Sveriges riksbank.

Wielkimi wpłatami przewidzianymi w art. II Umowy regulującej płatności między Polską a Szwecją wraz z odpowiednimi płatnościami przypadającymi z tytułu pozwoleń przywozowych wydanych przez kompetentne władze szwedzkie pomiędzy 1 kwietnia 1948 r. i 30 kwietnia 1949 r. będzie uznane konto A, z wyjątkiem 25% wpłat należnych od strony szwedzkiej z tytułu wykonania kontraktu na dostawę 4 milionów ton węgla i koksu - kontraktu zawartego w dniu dzisiejszym między Centralą Zbytu Produktów Przemysłu Węglowego a Statens Reservförradsnämnd, którymi będą uznane w połowie konto B, w połowie konto specjalne D, do dyspozycji Narodowego Banku Polskiego w funtach szterlingach albo w innej dopuszczonej przez obydwa banki walucie, z wyjątkiem walut uważanych za waluty mocne. Sveriges riksbank przeprowadzi, że Narodowy Bank Polski będzie mógł dysponować tymi sumami zgodnie z reglamentacją dewiz obowiązującą w Wielkiej Brytanii.

Jednakże w każdym poszczególnym wypadku, Narodowy Bank Polski i Sveriges riksbank, za wspólną zgodą, będą mogły w inny sposób podzielić między konta A, B i D wpłatę, która ma być dokonana.

2) Postanowienia zawarte w listach wymienionych 18 marca 1947 r. dotyczące użycia przez Polskę sum figurujących na koncie B, dla dokonania w razie potrzeby płatności w koronach szwedzkich, zachowują moc z tym, że Polska będzie mogła użyć w tym celu nie tylko sum figurujących na koncie B, ale również i z konta D.

To samo dotyczy listów wymienionych w tym samym dniu, a przewidujących ponowne rozpatrzenie kwestii dotyczących płatności, jeżeli jeden z dwóch Rządów przystąpiłby do powszechnej konwencji monetarnej.

3) Ustępy 2 i 3 art. III jak również inne artykuły Umowy regulującej płatności między Polską a Szwecją pozostają w mocy.

4) Umowa regulująca płatności między Polską a Szwecją pozostanie w mocy na nowy okres 12 miesięcy, jeżeli nie zostanie wymówiona do 31 marca 1949 r., i w tenże sposób na dalszy okres.