Art. 11. - Szwecja-Polska. Konwencja o ekstradycji i pomocy sądowej w sprawach karnych. Warszawa.1930.08.30.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.49.454

Akt utracił moc
Wersja od: 10 czerwca 1932 r.
Artykuł  11.

Wniosek o wydanie winien być przesłany w drodze dyplomatycznej. We wniosku tym winno być podane obywatelstwo osoby, której wydania się żąda.

Do wniosku o wydanie należy dołączyć: nakaz aresztowania właściwej władzy sądowej, albo wyrok skazujący bądź prawomocny, bądź zawierający zarządzenie aresztowania osoby zażądanej lub też powodujący z samego prawa jej zaaresztowanie. W rzeczonych dokumentach lub w osobnym dokumencie winno być określone przestępstwo, uzasadniające żądanie ekstradycyjne wraz ze zwięzłem przedstawieniem czynów zarzucanych osobie zażądanej i z przytoczeniem tekstu przepisów karnych, mających zastosowanie do tych czynów. Przy przestępstwach przeciw własności należy, o ile można, podać wysokość szkody wyrządzonej lub zamierzonej. Nadto bądź wniosek ekstradycyjny bądź którykolwiek z dołączonych do niego dokumentów powinien, o ile możności, zawierać rysopis osoby zażądanej z jej fotografją oraz przytoczenie wszelkich innych okoliczności, mogących służyć do stwierdzenia jej tożsamości. Wszystkie załączniki żądania ekstradycyjnego winny być przedstawione w oryginałach lub w wierzytelnych odpisach; należy dc nich dołączyć uwierzytelnione tłumaczenie na język Państwa wezwanego, o ile nie są sporządzone w tym języku.