Rozdział 2 - Obowiązki i prawa pracownika nauki. - Szkolnictwo wyższe i pracownicy nauki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1956.45.205 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 18 października 1956 r.

Rozdział  2.

Obowiązki i prawa pracownika nauki.

Do podstawowych obowiązków pracownika nauki należy:

1)
przejawianie twórczej inicjatywy oraz systematyczne prowadzenie pracy naukowej w służbie rozwoju gospodarki i kultury narodowej,
2)
współudział w tworzeniu planów badań naukowych i prac dydaktycznych,
3)
rozwijanie pracy zespołowej w nauce,
4)
udział w pracy nad kształceniem i wychowaniem kadr inteligencji ludowej zgodnie z programami i planami nauczania,
5)
udział w pracach organizacyjnych w zakresie nauczania i badań naukowych,
6)
systematyczna praca nad upowszechnieniem nauki i szerzeniem naukowego poglądu na świat.
1.
Wymiar zajęć obowiązkowych dla pracowników nauki, zatrudnionych w szkołach wyższych, ustala Minister Szkolnictwa Wyższego w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.
2.
Wymiar zajęć dla pracowników zatrudnionych w instytutach naukowych ustala właściwy minister za zgodą Prezesa Rady Ministrów.

Pracownik nauki może poza swoimi zajęciami obowiązkowymi wykonywać inne stałe zajęcia zawodowe jedynie za zezwoleniem. Samodzielnemu pracownikowi nauki i osobie pełniącej obowiązki samodzielnego pracownika nauki zezwolenia udziela właściwy minister po wysłuchaniu opinii rektora lub kierownika instytutu naukowego (placówki naukowej), pomocniczemu pracownikowi nauki - w szkole wyższej, rektor, a w instytucie lub innej placówce naukowej jej kierownik.

1.
Pracownik nauki może być przeniesiony na własną prośbę lub z urzędu do innej szkoły wyższej po wysłuchaniu opinii organów zarówno tej szkoły, w której pracownik dotychczas był zatrudniony, jak i tej, do której ma być przeniesiony.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się do instytutów i innych placówek naukowych z tą zmianą, że opinię wyraża odpowiedni organ statutowy instytutu lub placówki.

Pracownik nauki otrzymuje uposażenie, którego zasady i wysokość określają odrębne przepisy.

1.
Pracownik nauki ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 6 tygodni w ciągu roku.
2.
Samodzielny pracownik nauki zatrudniony w szkole wyższej ma prawo do przerwy w zajęciach dydaktycznych i organizacyjnych w łącznym wymiarze 3 miesięcy w ciągu roku. Czas tej przerwy samodzielny pracownik nauki wykorzystuje na pracę naukową i urlop wypoczynkowy.

Samodzielny pracownik nauki, zatrudniony w szkole wyższej, może uzyskać zwolnienie od zajęć dydaktycznych i organizacyjnych dla pracy naukowo-badawczej na czas oznaczony. Zwolnienia na okres nie przekraczający jednego semestru udziela rektor, na czas przekraczający jeden semestr - minister.

Zakres pomocy lekarskiej oraz innych świadczeń na rzecz pracowników nauki z dziedziny opieki nad zdrowiem określa Rada Ministrów.

Pracownik nauki ma prawo do zaopatrzenia na wypadek niezdolności do pracy i na starość. Warunki nabycia prawa do tego zaopatrzenia oraz jego wysokość określa osobna ustawa.