Dział 1 - Przepisy ogólne. - Szkolnictwo wyższe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.32.191 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 17 sierpnia 1973 r.

Dział  I.

Przepisy ogólne.

Art.  1.

1. Szkoły wyższe aktywnie uczestniczą w budowie socjalizmu w Polsce Ludowej przez:

- kształcenie i wychowywanie inteligencji zawodowej zdolnej aktywnie uczestniczyć w rozwoju gospodarki i kultury narodowej oraz w socjalistycznej przebudowie stosunków społecznych,

- kształcenie i wychowywanie nowych kadr naukowych zdolnych do zapewnienia trwałego postępu nauki polskiej i jej więzi z praktyką społeczną i gospodarczą,

- prowadzenie badań naukowych w ścisłym związku z potrzebami życia i perspektywami rozwoju kraju,

- pielęgnowanie i rozwijanie kultury narodowej oraz współdziałanie w rozwoju postępu technicznego i popularyzacji zdobyczy nauki oraz ich praktycznego zastosowania w gospodarce.

2. Podstawową zasadą w pracy szkoły wyższej jest jedność nauki, dydaktyki i wychowania.

3. Plany i programy nauczania w szkołach wyższych powinny być określane przez wymogi nauki, gospodarki i kultury społeczeństwa socjalistycznego oraz unowocześniane w miarę rozwoju nauki i postępu techniki.

4. Głównymi czynnikami wychowawczego działania szkoły są:

- proces dydaktyczny łączący harmonijnie teorię i praktykę,

- uświadamianie młodzieży w toku nauczania o czekających ją zadaniach obywatelskich i zawodowych,

- włączanie studentów do pracy naukowej,

- praca ideowo-wychowawcza rozwijana wspólnie z organizacjami politycznymi i młodzieżowymi, zmierzająca do wpojenia wychowankom naukowego światopoglądu i socjalistycznej moralności,

- rozwój samorządności studenckiej kształtującej aktywność społeczną studentów oraz umiejętność działania zespołowego i poczucia odpowiedzialności społecznej,

- współpraca ze środowiskiem społecznym, oparta na dorobku naukowym uczelni i ujawniająca się w jego popularyzacji i praktycznych zastosowaniach, we współdziałaniu z towarzystwami naukowymi i zawodowymi oraz w działalności studenckiego ruchu naukowego.

Art.  2.

1. Szkołę wyższą tworzy, przekształca i znosi Rada Ministrów w drodze rozporządzenia, określając równocześnie jej nazwę, siedzibę i kierunek naukowy oraz ogólny zakres działalności.

2. Szkoła wyższa posiada osobowość prawną.

Art.  3.

1. Szkoły wyższe mogą prowadzić studia zawodowe, studia magisterskie, studia doktoranckie, studia podyplomowe i kursy doskonalenia zawodowego oraz inne studia i kursy specjalne.

2. Nauczanie w szkołach wyższych może być prowadzone systemem studiów dziennych, wieczorowych lub zaocznych.

3. Rodzaje studiów prowadzone przez szkołę wyższą określa Minister w drodze rozporządzenia.

Art.  4.

1. Jednostki organizacyjne szkół wyższych, które odpowiadają warunkom określonym w przepisach o stopniach naukowych i tytułach naukowych, mają prawo nadawania stopni naukowych na zasadach określonych w tych przepisach.

2. Szkoły wyższe, których jednostki organizacyjne uprawnione są do nadawania stopni naukowych, mają prawo nadawania tytułu doktora honoris causa.

3. Tytuł doktora honoris causa może być nadawany osobom szczególnie zasłużonym dla rozwoju nauki, kultury i gospodarki narodowej, jak również wybitnym zagranicznym uczonym i mężom stanu.

4. Tytuł doktora honoris causa nadaje senat za zgodą Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.

Art.  5.

1. Zwierzchni nadzór nad szkołami wyższymi, zwanymi dalej "szkołami", sprawuje Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.

2. Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki:

1) ustala projekty perspektywicznych i okresowych planów rozwoju szkolnictwa wyższego,

2) ustala podstawowe kierunki pracy szkoły, zasady organizacji pracy dydaktyczno-wychowawczej, ramowe plany badań naukowych, plany studiów, ramowe programy nauczania i regulaminy studiów,

3) ustala kierunek i zasady polityki kadrowej oraz etaty osobowe szkół,

4) ustala zasady organizacji i finansowania badań naukowych w szkołach i współpracy szkół z innymi instytucjami w tym zakresie,

5) ustala zasady regulujące administracyjną i gospodarczą działalność szkół,

6) decyduje w zasadniczych sprawach związanych ze współpracą szkół z zagranicą,

7) wykonuje w stosunku do szkół inne czynności nadzoru określone w ustawie niniejszej oraz w przepisach o urzędzie Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.

3. Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki sam lub przez swoje organy kontroluje działalność szkoły. Minister może żądać od organów szkoły złożenia wyjaśnień w każdej sprawie.

4. Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki może zawiesić, uchylić lub zmienić decyzję każdego organu szkoły, naruszającą prawo lub interes społeczny; w razie uchylenia decyzji Minister określa dalszy tryb postępowania.

5. Ilekroć w dalszych przepisach ustawa używa określenia "Minister" bez bliższego oznaczenia, przez określenie to należy rozumieć Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.

6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki sprawują nadzór odpowiednio nad akademiami medycznymi i wyższymi szkołami wychowania fizycznego.

7. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Przewodniczący Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki w stosunku do szkół, nad którymi sprawują nadzór, posiadają uprawnienia i obowiązki nadzorcze, przewidziane w ustawie dla Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, z tym ograniczeniem, że czynności wymienione w ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5 wykonują w porozumieniu z Ministrem Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, a przewidziane w ustawie przepisy wykonawcze wydają wspólnie z Ministrem Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.

8. Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia poddać szkołę nadzorowi innego ministra lub innego naczelnego organu administracji państwowej, niż to wynika z przepisów ust. 1 i 6; przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio.