Szkolnictwo artystyczne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1953.43.212

Akt utracił moc

Wersja od: 21 lipca 1961 r.

DEKRET

z dnia 16 września 1953 r.

o szkolnictwie artystycznym. ^*

W celu stworzenia najbardziej sprzyjających warunków dla dalszego rozwoju twórczości artystycznej oraz upowszechniania kultury i sztuki wśród najszerszych rzesz społeczeństwa - stanowi się, co następuje:

Rozdział  I.

Przepisy ogólne.

Art.  1.

1. Szkoły artystyczne kształcą:

1) pracowników artystycznych w dziedzinie sztuki,

2) pracowników w dziedzinie upowszechniania kultury i sztuki,

3) pracowników pedagogicznych w dziedzinie kultury i sztuki,

4) pracowników artystycznych dla potrzeb przemysłu i rzemiosła,

5) pracowników przygotowanych do prowadzenia badań naukowych w dziedzinie wiedzy o sztuce i teorii sztuki oraz w dziedzinie krytyki artystycznej.

2. Kształcenie i wychowanie kadr we wszystkich szkołach artystycznych powinno w najszerszej mierze uwzględniać sprawę upowszechniania kultury i sztuki.

Art.  2.

1. Sprawy szkolnictwa artystycznego należą do zakresu działania Ministra Kultury i Sztuki.

2. Rada Ministrów może uprawnienia Ministra Kultury i Sztuki, wynikające z niniejszego dekretu, przekazać - w stosunku do poszczególnych wyższych szkół artystycznych - innemu ministrowi lub kierownikowi urzędu centralnego.

3. W przypadkach określonych w ust. 2 minister lub kierownik urzędu centralnego, któremu podlega szkoła, uzgadnia strukturę organizacyjną, plany studiów i programy nauczania z Ministrem Kultury i Sztuki, z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 4.

Art.  3.

Ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych, którym podlegają szkoły ogólnokształcące, zawodowe i wyższe, obejmuje swym programem przedmioty artystyczne, uzgadniają plany i programy nauczania tych przedmiotów z Ministrem Kultury i Sztuki.

Art.  4.

Minister Kultury i Sztuki ustala:

1) programy nauczania przedmiotów ogólnokształcących w szkołach artystycznych I i II stopnia - po uzgodnieniu z Ministrem Oświaty,

2) programy przedmiotów ogólnych i ideologicznych objętych nauczaniem w wyższych szkołach artystycznych - po uzgodnieniu z Ministrem Szkolnictwa Wyższego,

3) programy przedmiotów technologicznych w szkołach artystycznych szkolących pracowników artystycznych dla przemysłu i rzemiosła - po uzgodnieniu z właściwymi ministrami.

Art.  5.

1. Szkoły artystyczne prowadzone są przez Państwo.

2. Minister Kultury i Sztuki może zezwolić na prowadzenie niepaństwowych szkół artystycznych I i II stopnia.

3. Minister Kultury i Sztuki ustala warunki i zasady prowadzenia niepaństwowych szkół artystycznych.

Rozdział  II.

Szkoły artystyczne I i II stopnia.

Art.  6.

1. Szkoły artystyczne I stopnia obejmują:

1) podstawowe szkoły artystyczne, których zadaniem jest kształcenie w zakresie klas I-VII szkoły ogólnokształcącej oraz przygotowanie do dalszej nauki w średnich szkołach artystycznych. Podstawowe szkoły artystyczne realizują obowiązek szkolny. Zarządzenie Ministra Oświaty wydane w porozumieniu z Ministrem Kultury i Sztuki określi warunki, na jakich nauka w podstawowych szkołach artystycznych będzie uznana za wypełnienie obowiązku szkolnego;

2) szkoły artystyczne dla dzieci, młodzieży i dorosłych bez przedmiotów ogólnokształcących, których zadaniem jest przysposobienie zawodowe oraz przygotowanie do dalszej nauki w średnich szkołach artystycznych.

2. Szkoły artystyczne II stopnia obejmują:

1) licea artystyczne i średnie szkoły artystyczne, których zadaniem jest kształcenie na poziomie licealnym ogólnokształcącym oraz przygotowanie zawodowe w określonej dziedzinie sztuki bądź przemysłu i rzemiosła,

2) średnie szkoły artystyczne bez przedmiotów ogólnokształcących, których zadaniem jest przygotowanie zawodowe w określonej dziedzinie sztuki bądź przemysłu i rzemiosła,

3) licea kształcące pracowników w dziedzinie upowszechniania kultury i sztuki.

Szkoły artystyczne II stopnia kształcą również nauczycieli i instruktorów przedmiotów artystycznych oraz przygotowują do dalszych studiów w szkołach wyższych.

Art.  7.

1. Minister Kultury i Sztuki otwiera szkoły artystyczne I i II stopnia w ramach sieci zatwierdzonej przez Prezydium Rządu.

2. Minister Kultury i Sztuki ustala ustrój szkół artystycznych nadaje im statuty, ustala programy oraz warunki i tryb przyjmowania uczniów.

Art.  8.

1. Szkołą artystyczną kieruje dyrektor, który jest odpowiedzialny za wykonanie jej zadań.

2. Dyrektora i jego zastępcę powołuje Minister Kultury i Sztuki na wniosek prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej w m. st. Warszawie i m. Łodzi).

Art.  9.

1. Uczniowie szkół artystycznych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 1 mają prawo przechodzenia do odpowiednich klas w szkołach ogólnokształcących i zawodowych. Zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki wydane w porozumieniu z właściwymi ministrami określi zasady tego przechodzenia.

2. Absolwenci szkół artystycznych II stopnia wymienionych w art. 6 ust. 2 pkt 1 i 3 mają prawo wstępu do wyższych szkół na zasadach obowiązujących przy przyjmowaniu do tych szkół.

Rozdział  III.

Wyższe szkoły artystyczne.

Art.  10.

Wyższe szkoły artystyczne:

1) kształcą samodzielnych twórców i odtwórców w dziedzinie plastyki, muzyki, teatru i filmu,

2) kształcą pracowników pedagogicznych i przygotowują ich do pracy dydaktycznej i naukowo-badawczej oraz kształcą pracowników w dziedzinie upowszechniania kultury i sztuki,

3) prowadzą badania naukowe w zakresie wiedzy o sztuce, teorii sztuki i krytyki artystycznej,

4) biorą udział w upowszechnianiu sztuki i wiedzy o sztuce.

Art.  11.

1. Do wyższych szkół artystycznych, pracowników nauki, innych pracowników nauczających oraz pomocniczego personelu technicznego w tych szkołach stosuje się odpowiednio przepisy art. 4-18, 19, ust. 1-3 i 5, 20, 25-37, 38 ust. 2 i 3, 40, 46-48 i 49 ust. 1, 50-67, 69, 70 i 72 ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o szkolnictwie wyższym i o pracownikach nauki (Dz. U. z 1952 r. Nr 6, poz. 38) ze zmianami wynikającymi z niniejszego dekretu ¹ .

2. Rada Ministrów ustali w drodze rozporządzenia warunki, jakim mają odpowiadać osoby, którym przyznany może być tytuł pracownika nauki.

3. Uprawnienia zastrzeżone w przepisach, powołanych w ust. 1, Ministrowi Szkolnictwa Wyższego przysługują odpowiednio Ministrowi Kultury i Sztuki.

Art.  12.

Plany i organizację studiów, programy nauczania oraz porządek studiów w wyższych szkołach artystycznych ustala Minister Kultury i Sztuki z zastrzeżeniami, wynikającymi z art. 2 ust. 3 i art. 4.

Art.  13.

1. Wyższe szkoły artystyczne nadają tytuły zawodowe.

2. Wykaz wyższych szkół artystycznych, uprawnionych do nadawania tytułów zawodowych oraz nazwy tytułów zawodowych dla poszczególnych kierunków artystycznych, jak również warunki i tryb ich nadawania ustala Rada Ministrów na wniosek Ministra Kultury i Sztuki w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.

3. Rada Ministrów ustali zasady i tryb nadawania tytułów zawodowych osobom, które nabyły odpowiedni stopień kwalifikacji zawodowych bez odbycia studiów w wyższej szkole artystycznej.

Art.  14.

1. Absolwenci wyższych szkół muzycznych, plastycznych i filmowych oraz teatralnych (aktorskich), którzy wykazują wybitne zdolności do pracy artystycznej bądź naukowo-pedagogicznej, mogą być przyjęci na aspiranturę artystyczną przy wyższych szkołach, które wyznaczy Minister Kultury i Sztuki.

2. Rada Ministrów ustali organizację aspirantury artystycznej, okres jej trwania, obowiązki i prawa aspiranta oraz zasady i tryb przyjmowania kandydatów na aspiranturę artystyczną.

3. Rada Ministrów określi formy i metody dalszego kształcenia i doskonalenia najzdolniejszych pracowników artystycznych.

Art.  15.

Dotychczasowi profesorowie zwyczajni i nadzwyczajni wyższych szkół artystycznych zachowują posiadane tytuły naukowe.

Rozdział  IV.

Przepisy przejściowe i końcowe.

Art.  16.

W zakresie unormowanym niniejszym dekretem tracą moc:

1) ustawa z dnia 28 czerwca 1950 r. o organizacji wyższego szkolnictwa artystycznego (Dz. U. Nr 29, poz. 269),

2) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 lutego 1928 r. o stosunku służbowym profesorów państwowych szkół akademickich i pomocniczych sił naukowych tych szkół (Dz. U. z 1933 r. Nr 76, poz. 551 z późniejszymi zmianami),

3) dekret z dnia 28 października 1947 r. o organizacji nauki i szkolnictwa wyższego (Dz. U. Nr 66, poz. 415).

Art.  17.

Do czasu wydania rozporządzeń i innych aktów przewidzianych w niniejszym dekrecie obowiązują w sprawach, które mają uregulować te rozporządzenia i akty, przepisy dotychczasowe ze zmianami, wynikającymi z niniejszego dekretu.

Art.  18.

Wykonanie dekretu porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Kultury i Sztuki, innym zainteresowanym ministrom i kierownikom urzędów centralnych.

Art.  19.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

^* Z dniem 20 listopada 1958 r. nin. dekret zachowuje moc z następującymi zmianami:

- wymienione w art. 11 ust. 1 dekretu przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o szkolnictwie wyższym i o pracownikach nauki ulegają zastąpieniu przez odpowiednie przepisy niniejszej ustawy,

- samodzielni i pomocniczy pracownicy nauki mogą być powoływani jedynie na stanowiska związane z kierunkami naukowymi poszczególnych szkół, które określi Rada Ministrów w drodze rozporządzenia; do pracowników tych mają zastosowanie przepisy niniejszej ustawy dotyczące pracowników nauki,

- na innych kierunkach aniżeli wymienione w pkt 2 będą powoływani samodzielni i pomocniczy pracownicy artystyczno-dydaktyczni; do pracowników tych stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy dotyczące pracowników nauki, z tym że do powołania na stanowisko samodzielnego pracownika artystyczno-dydaktycznego nie wymaga się posiadania stopnia naukowego,

zgodnie z art. 151 ustawy z dnia 5 listopada 1958 r. o szkołach wyższych (Dz.U.58.68.336).

Z dniem 21 lipca 1961 r. ustawa utraciła moc w zakresie unormowanym ustawą z dnia 15 lipca 1961 r. o rozwoju systemu oświaty i wychowania (Dz.U.61.32.160), zgodnie z art. 47 pkt 7 powołanej ustawy.

¹ Z dniem 20 listopada 1958 r. wymienione w art. 11 ust. 1 przepisy uległy zastąpieniu przez odpowiednie przepisy ustawy z dnia 5 listopada 1958 r. o szkołach wyższych (Dz.U.58.68.336), zgodnie z art. 151 pkt 1 powołanej ustawy