Rozdział 2 - Szkolenie - Szkolenie, egzaminowanie i uzyskiwanie uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.70.731

Akt utracił moc

Wersja od: 13 sierpnia 2001 r.

Rozdział  2

Szkolenie

§  3.

1. Szkolenie kandydatów na kierowców lub motorniczych może prowadzić jednostka, która posiada:

1) oznaczone jej nazwą pomieszczenie biurowe przeznaczone do obsługi osób i przechowywania wymaganej dokumentacji,

2) co najmniej jedną salę:

a) o powierzchni nie mniejszej niż 25 m², przeznaczoną wyłącznie do prowadzenia zajęć z nie więcej niż 20 osobami jednocześnie,

b) wyposażoną w stoliki i miejsca siedzące dla każdej osoby,

c) odpowiednio oświetloną, ogrzewaną i przewietrzaną,

d) odizolowaną fonicznie od innych pomieszczeń,

3) toaletę zlokalizowaną w pobliżu sali, o której mowa w pkt 2,

4) utwardzony plac manewrowy wyłączony z ruchu pojazdów innych niż przeznaczone do nauki jazdy, umożliwiający wykonanie każdego z zadań przewidzianych na egzaminie państwowym (z wyjątkiem ruszania na wzniesieniu), o powierzchni:

a) co najmniej 120 m², przy szkoleniu w zakresie kategorii A, A1, B lub B1 prawa jazdy - wyposażony w pachołki o wysokości co najmniej 0,5 m,

b) co najmniej 180 m², przy szkoleniu w zakresie kategorii T, C, C1, D, D1, B+E, C+E, C1+E, D+E lub D1+E prawa jazdy - wyposażony w pachołki i tyczki o łącznej wysokości co najmniej 2 m,

c) umożliwiającej jazdę tramwajem na odcinku o długości co najmniej 100 m, przy szkoleniu w zakresie pozwolenia,

5) co najmniej jeden pojazd spełniający wymogi określone w tabeli - dla każdego uprawnienia objętego zakresem szkolenia, z tym że:

a) wymogi określone w poz. 1-4, 14 i 15 obowiązują do dnia 31 grudnia 2002 r.,

b) wymogi określone w poz. 5-13 obowiązują do dnia 30 czerwca 2010 r.,

c) pojazdy, o których mowa w poz. 5, 6, 10, 11 i 14, powinny być obciążone co najmniej do połowy swojej dopuszczalnej ładowności,

d) wymogi obowiązujące po datach, o których mowa w lit. a) i b), są określone w przepisach w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia:

Poz.	Rodzaj uprawnienia		Rodzaj pojazdu
1		2	3
1		A	motocykl o pojemności skokowej silnika przekraczającej 125 cm^3, który może osiągnąć prędkość co najmniej 100 km/h
2		A1	motocykl o pojemności skokowej silnika nieprzekraczającej 125 cm^3 i mocy nieprzekraczającej 11 kW
3		B	samochód osobowy o długości przekraczającej 3,5 m lub samochód osobowy przystosowany do rodzaju schorzenia osoby niepełnosprawnej posiadającej orzeczenie lekarskie z adnotacją, że może taki pojazd prowadzić
4	K A	B1	trójkołowy lub czterokołowy pojazd samochodowy o masie własnej nieprzekraczającej 550 kg
5	T E	C	samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej co najmniej 10 t i długości co najmniej 7 m,
6	G O	C1	samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej co najmniej 4 t i nieprzekraczającej 7,5 t
7	R I	D	autobus przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu więcej niż 17 osób łącznie z kierowcą, o długości nie mniejszej niż 9 m
8	A	D1	autobus przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 17 osób łącznie z kierowcą, o długości nie mniejszej niż 5 m
9		B+E	pojazd, o którym mowa w art. 88 ust. 2 pkt 3 lit. a) ustawy, z przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej co najmniej 1 t, o ile łączna dopuszczalna masa całkowita zespołu tych pojazdów przekracza 3,5 t
10		C+E	zespół pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej co najmniej 18 t i długości co najmniej 12 m złożony z samochodu ciężarowego określonego w poz. 5 i przyczepy lub ciągnika siodłowego i naczepy
11		C1+E	zespół pojazdów o długości co najmniej 8 m, złożony z samochodu ciężarowego określonego w poz. 6 i przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej co najmniej 2 t
12		D+E	autobus określony w poz. 7 z przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej co najmniej 1,25 t
13		D1+E	autobus określony w poz. 8 z przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej co najmniej 1,25 t
14		T	zespół pojazdów o długości co najmniej 7,5 m złożony z ciągnika rolniczego i przyczepy wieloosiowej innej niż lekka
15	Pozwolenie		pojazd szynowy wieloczłonowy lub skład tramwajów co najmniej 2-wagonowy

6) wyposażenie dydaktyczne odpowiadające obowiązującemu stanowi prawnemu i poziomowi techniki, zawierające co najmniej:

a) tablicę do pisania i makietę umożliwiającą symulowanie sytuacji na drodze,

b) tablice poglądowe, folie, diapozytywy, programy komputerowe lub filmy wideo (wraz z urządzeniami umożliwiającymi korzystanie z nich) prezentujące:

– zasady bezpiecznego poruszania się w ruchu drogowym,

– zasady kierowania pojazdem,

– podstawowe czynności kontrolno-obsługowe,

– zasady udzielania pomocy przedlekarskiej,

c) teksty aktów prawnych z zakresu ruchu drogowego i warunków używania pojazdów.

2. Jeżeli z sali do prowadzenia zajęć korzysta jednocześnie więcej niż 20 osób, to powierzchnię określoną w ust. 1 pkt 2 lit. a) zwiększa się o 1 m² - dla każdej dodatkowej osoby.

3. Jeżeli z placu manewrowego korzysta jednocześnie więcej niż jeden pojazd, to powierzchnię określoną:

1) w ust. 1 pkt 4 lit. a) zwiększa się o 50 m² - dla każdego dodatkowego pojazdu,

2) w ust. 1 pkt 4 lit. b) zwiększa się o 100 m² - dla każdego dodatkowego pojazdu.

4. Od dnia 1 lipca 2002 r. infrastruktura, o której mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, powinna być zlokalizowana na obszarze powiatu właściwego ze względu na siedzibę jednostki lub powiatów graniczących z nim.

§  4.

1. O wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 102 ustawy, może ubiegać się:

1) osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna przedsiębiorcy, którego działalność gospodarcza obejmuje szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdem - zwana dalej "ośrodkiem szkolenia",

2) szkoła lub jednostka organizacyjna innego niż określony w pkt 1 przedsiębiorcy, prowadząca działalność szkoleniową na podstawie odrębnych przepisów i w której, w ramach programu nauczania, przewidziane jest uzyskiwanie uprawnień do kierowania pojazdem - zwana dalej "szkołą".

2. Jednostka, o której mowa w ust. 1, składa wniosek o wydanie zezwolenia do starosty właściwego ze względu na jej siedzibę, na druku według wzoru, który określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do każdej jednostki organizacyjnej wchodzącej w skład przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 1.

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, należy dołączyć:

1) dokument określający status prawny jednostki organizacyjnej będącej osobą prawną lub nie posiadającej osobowości prawnej albo dokument stwierdzający tożsamość w przypadku osoby fizycznej,

2) dokumenty potwierdzające spełnienie wymogów określonych w § 3.

§  5.

1. Starosta wydaje:

1) zezwolenie na prowadzenie szkolenia kandydatów na kierowców lub motorniczych po sprawdzeniu prawdziwości danych zawartych we wniosku, o którym mowa w § 4 ust. 2, oraz ich zgodności z wymogami określonymi w ustawie,

2) decyzję o odmowie wydania zezwolenia, jeżeli jednostka ubiegająca się o jego wydanie nie spełnia wymogów, o których mowa w pkt 1.

2. Wzór zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Każdorazową zmianę stanu faktycznego objętego danymi zawartymi we wniosku, o których mowa w § 4 ust. 2, posiadający zezwolenie jest obowiązany zgłosić staroście w terminie nieprzekraczającym 21 dni od daty jej powstania, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. W przypadku zmiany zakresu uprawnień do szkolenia, zezwolenie może być zmienione na wniosek posiadającego zezwolenie.

5. Numer zezwolenia składa się z ośmiu znaków, z tym że:

1) pierwsze cztery od prawej strony znaki są identyfikatorem jednostki podziału terytorialnego kraju, zwanym dalej "kodem terytorialnym", a pozostałe znaki są numerem porządkowym,

2) o wydaniu zezwolenia starosta zawiadamia jednostkę wskazaną przez ministra właściwego do spraw transportu.

§  6.

1. Osoba ubiegająca się o prawo jazdy lub pozwolenie podlega szkoleniu, które obejmuje:

1) szkolenie podstawowe - przed przystąpieniem po raz pierwszy do egzaminu państwowego w zakresie określonej kategorii prawa jazdy lub pozwolenia,

2) szkolenie dodatkowe - każdorazowo po trzykrotnym uzyskaniu negatywnego wyniku z części teoretycznej lub praktycznej egzaminu państwowego

- zgodnie z wymogami określonymi w programie, który stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Od osób ubiegających się o prawo jazdy kategorii B lub B1 nie wymaga się ukończenia szkolenia podstawowego, jeżeli posiadają prawo jazdy kategorii C lub D.

§  7.

1. Szkolenie kandydatów na kierowców lub motorniczych jest organizowane:

1) przez ośrodki szkolenia - w formie kursu uwzględniającego program, o którym mowa w § 6 ust. 1,

2) przez szkoły - w formie nauki uwzględniającej w programie co najmniej zakres kursu, o którym mowa w pkt 1.

2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, może rozpocząć osoba, która posiada:

1) wiek wymagany przepisami ustawy,

2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem,

3) zgodę rodziców lub opiekuna, jeżeli nie ukończyła 18 lat,

4) z zastrzeżeniem ust. 3, prawo jazdy kategorii B, jeżeli zakres szkolenia obejmuje kategorię C, C1, D lub D1 prawa jazdy,

5) z zastrzeżeniem ust. 3, prawo jazdy kategorii B, C, C1, D lub D1, jeżeli szkolenie obejmuje odpowiednio kategorię B+E, C+E, C1+E, D+E lub D1+E.

3. Przepisów ust. 2 pkt 4 i 5 nie stosuje się do żołnierzy zasadniczej służby wojskowej.

4. Sprawdzenia spełnienia przez kandydatów na kierowców lub motorniczych wymogów, o których mowa w ust. 2, dokonuje ośrodek szkolenia lub szkoła.

5. W trakcie szkolenia kandydatów na kierowców i motorniczych zabroniona jest obecność w pojeździe (poza instruktorem i osobą szkoloną) osób trzecich, z wyjątkiem:

1) kandydatów na instruktorów wraz z wykładowcą,

2) kierownika jednostki szkolącej lub pracownika przez niego upoważnionego,

3) osoby sprawującej w imieniu starosty nadzór w zakresie szkolenia,

4) tłumacza przysięgłego, jeżeli osoba szkolona nie włada językiem polskim w stopniu umożliwiającym prowadzenie szkolenia,

5) tłumacza języka migowego, jeżeli osoba szkolona jest głuchoniema.

§  8.

1. Upoważnienie do prowadzenia szkolenia kandydatów na instruktorów może otrzymać jednostka, która:

1) złożyła wniosek o jego wydanie do starosty właściwego ze względu na jej siedzibę,

2) spełnia wymogi, o których mowa w § 3, z wyjątkiem wyposażenia dydaktycznego odnoszącego się do zasad udzielania pomocy przedlekarskiej,

3) złożyła dokumenty potwierdzające spełnienie wymogów, o których mowa w pkt 2.

2. Starosta wydaje upoważnienie po sprawdzeniu prawdziwości danych zawartych we wniosku oraz ich zgodności z wymogami określonymi w ust. 1 pkt 2 - na druku według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

§ 9. Kandydat na instruktora podlega szkoleniu, które obejmuje:

1) szkolenie podstawowe - przed przystąpieniem po raz pierwszy do egzaminu, o którym mowa w art. 105 ust. 2 pkt 5 ustawy,

2) szkolenie dodatkowe:

a) każdorazowo po dwukrotnym uzyskaniu negatywnego wyniku egzaminu, o którym mowa w pkt 1,

b) w przypadku gdy rozszerza posiadany zakres uprawnień instruktora

- zgodnie z wymogami określonymi w programie, który stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.

§  10.

1. Szkolenie kandydatów na instruktorów jest organizowane w formie kursu uwzględniającego program, o którym mowa w § 9.

2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, może rozpocząć osoba, która:

1) spełnia wymogi określone w art. 105 ust. 2 pkt 1-3 i 6 ustawy,

2) uzyskała pozytywny wynik egzaminu kwalifikacyjnego ze znajomości przepisów ruchu drogowego i techniki kierowania pojazdem.

3. Sprawdzenia spełnienia przez kandydatów na instruktorów wymogów, o których mowa w ust. 2, dokonuje organizator kursu.

§  11.

1. Upoważnienie do prowadzenia szkolenia kandydatów na egzaminatorów może otrzymać jednostka, która:

1) złożyła wniosek o jego wydanie,

2) spełnia wymogi, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1-5, pkt 6 lit. a) i c), ust. 2 i 3, oraz posiada:

a) informatyczne środki techniczne i oprogramowanie przeznaczone do przeprowadzania egzaminów teoretycznych,

b) filmy wideo prezentujące zasady bezpiecznego kierowania pojazdem, podstawowe czynności kontrolno-obsługowe oraz zasady przeprowadzania egzaminów teoretycznych i praktycznych,

3) złożyła dokumenty potwierdzające spełnienie wymogów, o których mowa w pkt 2.

2. Minister właściwy do spraw transportu wydaje upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, po sprawdzeniu prawdziwości danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oraz ich zgodności z wymogami określonymi w ust. 1 pkt 2 - na druku według wzoru określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia.

§ 12. Kandydat na egzaminatora podlega szkoleniu, które obejmuje:

1) szkolenie podstawowe - przed przystąpieniem po raz pierwszy do egzaminu, o którym mowa w art. 110 ust. 1 pkt 8 ustawy,

2) szkolenie dodatkowe:

a) każdorazowo po dwukrotnym uzyskaniu negatywnego wyniku egzaminu, o którym mowa w pkt 1,

b) w przypadku gdy rozszerza posiadany zakres uprawnień egzaminatora

- zgodnie z wymogami określonymi w programie, który stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia.

§  13.

1. Szkolenie kandydatów na egzaminatorów jest organizowane w formie kursu uwzględniającego program, o którym mowa w § 12.

2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, może rozpocząć osoba, która:

1) spełnia wymogi określone w art. 110 ust. 1 pkt 1-5 i 9 ustawy,

2) uzyskała pozytywny wynik egzaminu kwalifikacyjnego ze znajomości przepisów ruchu drogowego i techniki kierowania pojazdem.

3. Sprawdzenia spełnienia przez kandydata na egzaminatora wymogów, o których mowa w ust. 2, dokonuje organizator kursu.