Szczegółowy zakres znajomości języka polskiego, konieczny do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.67.625

Akt utracił moc
Wersja od: 5 czerwca 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia 17 maja 2002 r.
w sprawie szczegółowego zakresu znajomości języka polskiego, koniecznego do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 57, poz. 602 i Nr 89, poz. 969) zarządza się, co następuje:
Zakres znajomości języka polskiego, konieczny do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej obejmuje:
1)
porozumiewanie się z pacjentem, jego rodziną i bliskimi, członkami zespołu terapeutycznego oraz innymi współpracownikami w sprawach dotyczących pacjenta,
2)
rozumienie tekstu pisanego, w tym korzystanie z dokumentacji medycznej, fachowej literatury i piśmiennictwa oraz przepisów prawnych regulujących wykonywanie zawodu pielęgniarki, położnej,
3)
umiejętność pisania, szczególnie w zakresie poprawnego prowadzenia dokumentacji medycznej.
Zakres znajomości języka polskiego, o którym mowa w § 1, konieczny do wykonywania zawodu pielęgniarki, obejmuje w szczególności umiejętności dotyczące:
1)
prowadzenia rozmowy ukierunkowanej na rozpoznawanie problemów zdrowotnych pacjentów (podopiecznych) oraz niezbędnych do podjęcia działań pielęgnacyjnych,
2)
scharakteryzowania objawów patologicznych występujących u pacjentów ze strony poszczególnych układów i narządów,
3)
formułowania diagnozy oraz przedstawienia informacji na temat planu opieki pielęgniarskiej, a także oceny rezultatów tej opieki,
4)
informowania pacjentów, ich rodzin i bliskich o przygotowaniu do badań diagnostycznych, ich celu, przebiegu i oczekiwanym zakresie współdziałania z osobami wykonującymi badanie,
5)
reagowania na zgłaszane potrzeby,
6)
odczytania i interpretacji wyników wykonanych pomiarów i testów,
7)
omówienia niezbędnych działań w zakresie umacniania zdrowia oraz w profilaktyce chorób,
8)
udzielania wskazówek i porad dotyczących postępowania pacjentów w najczęściej spotykanych chorobach i dysfunkcjach oraz udziału pacjentów w rehabilitacji,
9)
pisemnego opracowania materiałów edukacyjnych,
10)
analizowania dokumentacji medycznej i dokumentowania działań pielęgniarki.
Zakres znajomości języka polskiego, o którym mowa w § 1, konieczny do wykonywania zawodu położnej, obejmuje w szczególności umiejętności dotyczące:
1)
prowadzenia rozmowy ukierunkowanej na zgromadzenie niezbędnych danych o ciężarnej, rodzącej, położnicy i jej dziecku oraz kobiecie zdrowej, chorej ginekologicznie, ich analizy i interpretacji celem określenia potrzeb i problemów zdrowotnych oraz podjęcia działań pielęgnacyjnych lub położniczych,
2)
przygotowania kobiety do porodu oraz komunikowania się podczas prowadzenia porodu,
3)
scharakteryzowania zaobserwowanych objawów patologicznych i patologii położniczych,
4)
formułowania diagnozy oraz przedstawienia informacji na temat planu opieki, a także oceny rezultatów tej opieki,
5)
informowania pacjentek, ich rodzin i bliskich o przygotowaniu do badań diagnostycznych, ich celu, przebiegu i oczekiwanym zakresie współdziałania z osobami wykonującymi badanie,
6)
reagowania na zgłaszane potrzeby,
7)
odczytania i interpretacji wyników wykonanych pomiarów i testów,
8)
omówienia niezbędnych działań w zakresie umacniania zdrowia i profilaktyce chorób oraz patologii położniczych,
9)
komunikowania się i prowadzenia poradnictwa na temat rozrodu i metod planowania rodziny w okresie dojrzewania, przedkoncepcyjnym, w aspekcie biologicznym, wychowawczym i społecznym,
10)
komunikowania się z kobietą i rodziną w sytuacjach trudnych, związanych z prokreacją i w zakresie promowania pozytywnych postaw wobec własnej płciowości i płodności,
11)
udzielania wskazówek i porad dotyczących postępowania pacjentek w najczęściej spotykanych chorobach i dysfunkcjach oraz ich udziału w rehabilitacji,
12)
pisemnego opracowania materiałów edukacyjnych,
13)
analizowania dokumentacji medycznej i dokumentowania działań położnej.
Znajomość języka polskiego powinna wyrażać się umiejętnością budowania tekstów poprawnych pod względem gramatycznym, ortograficznym i interpunkcyjnym.
Znajomość języka polskiego ponadto powinna umożliwiać pielęgniarce, położnej, będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, podnoszenie kwalifikacji zawodowych poprzez czynne uczestnictwo w naradach i szkoleniach oraz innych formach kształcenia podyplomowego i ustawicznego.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.