§ 1. - Szczegółowy zakres i tryb działania Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, jego Prezydium oraz Przewodniczącego Komitetu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.21.92

Akt utracił moc
Wersja od: 20 października 1989 r.
§  1.
Do szczegółowego zakresu działania Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, zwanego dalej "Komitetem", należy:
1)
przygotowywanie we współdziałaniu z właściwymi organami i organizacjami oraz przedstawianie Radzie Ministrów podstawowych założeń polityki naukowo-technicznej,
2)
ustalanie głównych kierunków i zakresu badań naukowych, służących bezpośrednio gospodarce narodowej, oraz postępu naukowo-technicznego w powiązaniu z celami społeczno-gospodarczego rozwoju kraju, określonymi w planach perspektywicznych, w narodowych planach społeczno-gospodarczych oraz w centralnych planach rocznych,
3)
inicjowanie i opiniowanie kierunków i zakresu badań podstawowych o istotnym znaczeniu dla postępu naukowo-technicznego,
4)
określanie zasad tworzenia i znoszenia centralnych programów badawczo-rozwojowych o podstawowym znaczeniu dla społeczno-gospodarczego rozwoju kraju oraz opiniowanie kandydatów na wiodących koordynatorów realizacji tych programów,
5)
opiniowanie projektów najważniejszych zadań w zakresie rozwoju nauki i techniki, wyszczególnionych w narodowym planie społeczno-gospodarczym i centralnym planie rocznym, w szczególności:
a)
programów badawczo-rozwojowych o podstawowym znaczeniu dla społeczno-gospodarczego rozwoju kraju,
b)
zamówień rządowych na realizację szczególnie ważnych zadań w zakresie rozwoju nauki i techniki,
6)
opiniowanie ważniejszych założeń inwestycyjnych związanych z rozwojem nauki i postępem naukowo-technicznym oraz współdziałanie w programowaniu inwestycji związanych bezpośrednio z wykorzystaniem osiągnięć nauki i techniki,
7)
dokonywanie ocen i wyznaczanie kierunków rozwoju bazy materialnej zaplecza badawczo-rozwojowego,
8)
inicjowanie i opiniowanie zasad finansowania rozwoju nauki i postępu naukowo-technicznego, a w szczególności prac badawczo-rozwojowych i wdrożeń,
9)
inicjowanie opracowywania i opiniowanie stosowania instrumentów systemowych, w szczególności: ekonomiczno-finansowych, planistycznych i organizacyjnych, zmierzających do optymalizacji wyboru i podnoszenia efektywności prac badawczo-rozwojowych oraz do ułatwiania wdrażania i upowszechniania wyników tych prac w praktyce społeczno-gospodarczej,
10)
koordynowanie, kontrolowanie, przeprowadzanie analiz i dokonywanie ocen realizacji polityki naukowo-technicznej państwa, a w szczególności najważniejszych badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych oraz wdrażania i upowszechniania w gospodarce narodowej wyników badań o istotnym znaczeniu społeczno-gospodarczym,
11)
analizowanie ogólnospołecznej efektywności badań i postępu naukowo-technicznego,
12)
inspirowanie, koordynowanie i ocena współpracy naukowo-technicznej z zagranicą, w tym polityki licencyjnej i postlicencyjnej, eksportu osiągnięć naukowo-technicznych, ze szczególnym uwzględnieniem współpracy w ramach Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, oraz przedstawianie Radzie Ministrów projektów programów nabywania licencji,
13)
inspirowanie kierunków kształcenia i doskonalenia wysoko kwalifikowanych kadr oraz dokonywanie ocen ich wykorzystania w gospodarce narodowej,
14)
inicjowanie i opiniowanie ważniejszych działań w zakresie wynalazczości, racjonalizacji i wzornictwa przemysłowego, w tym zwłaszcza w zakresie polityki patentowej,
15)
inicjowanie i opiniowanie ważniejszych działań w zakresie normalizacji, metrologii i podnoszenia jakości produkcji, stymulujących postęp naukowo-techniczny w gospodarce narodowej,
16)
inspirowanie rozwoju i ustalanie zasad organizowania informacji w zakresie nauki, techniki oraz postępu naukowo-technicznego,
17)
inicjowanie opracowywania ekspertyz, ocen i wniosków dotyczących stanu nauki, techniki oraz postępu naukowo-technicznego na tle osiągnięć światowych,
18)
inspirowanie rozwoju informatyki,
19)
oddziaływanie na rozwój postaw proinnowacyjnych i kultury technicznej w społeczeństwie, w tym zwłaszcza wśród młodzieży, oraz inicjowanie działań, w celu ich krzewienia i popierania.