Szczegółowy zakres działania Ministra Gospodarki Materiałowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1976.14.88

Akt utracił moc
Wersja od: 10 kwietnia 1976 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 31 marca 1976 r.
w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki Materiałowej.

Na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 1976 r. o utworzeniu urzędu Ministra Gospodarki Materiałowej (Dz. U. Nr 12, poz. 71) zarządza się, co następuje:
1. 
Do zakresu działania Ministra Gospodarki Materiałowej należą sprawy:
1)
efektywnego wykorzystania zasobów surowcowych i materiałowych oraz paliw i energii,
2)
gospodarki metalicznymi i niemetalicznymi surowcami wtórnymi, jak również gospodarki odpadowymi i niepełnowartościowymi surowcami i materiałami,
3)
organizacji i funkcjonowania zaopatrzenia w surowce i materiały oraz w paliwa i energię,
4)
organizacji i funkcjonowania obrotu artykułami zaopatrzenia materiałowo-technicznego,
5)
gospodarki zapasami,
6)
tworzenia rezerw państwowych i gospodarczych paliw, surowców, materiałów przemysłowych i konsumpcyjnych oraz gospodarowania nimi,
7)
gospodarki magazynowej,
8)
gospodarki opakowaniami,
9)
kontroli gospodarki materiałowej.
2. 
W szczególności do zakresu działania Ministra Gospodarki Materiałowej należy:
1)
opracowywanie projektów kompleksowych programów obniżenia zużycia podstawowych surowców, materiałów, paliw i energii, inicjowanie opracowania i opiniowanie resortowych programów obniżania materiałochłonności oraz przedsięwzięć mających na celu poprawę efektywnego wykorzystania surowców, materiałów, paliw i energii,
2)
ustalanie zasad racjonalnej gospodarki materiałowej opartej na nowoczesnych rozwiązaniach projektowych, konstrukcyjnych i technologicznych w powiązaniu z normalizacją, rozwijaniem substytucji surowców i materiałów oraz poprawą jakości,
3)
ustalanie zasad opracowywania i stosowania norm i normatywów zużycia materiałów,
4)
ustalanie wytycznych do opracowania resortowych i kompleksowych programów i przedsięwzięć mających na celu maksymalne zagospodarowanie wybranych surowców wtórnych, materiałów odpadowych i niepełnowartościowych,
5)
ustalanie rocznych i wieloletnich zadań skupu i zagospodarowania surowców wtórnych,
6)
opracowywanie i opiniowanie bilansów materiałowych w zakresie określonym odrębnymi przepisami,
7)
ustalanie zasad organizacji i funkcjonowania systemu zaopatrzenia w surowce i materiały oraz obrotu artykułami zaopatrzenia materiałowo-technicznego, a także opiniowanie kierunków rozwoju sieci handlu środkami produkcji,
8)
opracowywanie projektów przepisów prawnych dotyczących funkcjonowania obrotu środkami produkcji,
9)
ustalanie zasad opracowywania i stosowania norm zapasów oraz opracowywanie programów ograniczenia przyrostu, poprawy struktury i rozmieszczenia zapasów,
10)
ustalanie zasad zagospodarowania zbędnych i nadmiernych zapasów oraz rozwijanie handlu tymi zapasami,
11)
ustalanie zasad i wytycznych projektowania, rozmieszczania, budowy i wykorzystywania magazynów oraz mechanizacji prac magazynowych i formowania jednostek ładunkowych,
12)
koordynowanie rocznych i wieloletnich planów inwestycyjnych w zakresie budowy i rekonstrukcji magazynów w jednostkach obrotu środkami produkcji i magazynów usługowych, opracowywanie programów rozwoju oraz opiniowanie planów produkcji i importu urządzeń oraz sprzętu magazynowego,
13)
opracowywanie kompleksowych programów rozwoju produkcji i stosowania opakowań, ustalanie wytycznych stosowania nowoczesnych opakowań, materiałów opakowaniowych i metod pakowania oraz wytycznych w zakresie gospodarki opakowaniami i organizacji przemysłu opakowaniowego, jak również prowadzenie działalności produkcyjno-doświadczalnej,
14)
opracowywanie kompleksowych bilansów opakowań i materiałów opakowaniowych oraz opiniowanie projektów planów inwestycji, produkcji i importu materiałów opakowaniowych i opakowań oraz maszyn i urządzeń do produkcji opakowań i pakowania,
15)
opracowywanie zasad organizacyjnych tworzenia rezerw państwowych i gospodarczych, gospodarowania tymi rezerwami,
16)
realizowanie polityki lokalizacji rezerw państwowych i gospodarczych, ustalanie zasad przechowywania rezerw oraz ustalanie norm ubytków związanych z przechowywaniem tych rezerw i zasad spisywania nie zawinionych niedoborów i szkód.
3. 
Szczegółowe zasady tworzenia rezerw państwowych i gospodarczych oraz gospodarowania nimi, jak również tryb współpracy w tym zakresie z innymi organami, instytucjami i jednostkami gospodarki uspołecznionej regulują odrębne przepisy.
Minister Gospodarki Materiałowej koordynuje działalność państwowych i spółdzielczych jednostek organizacyjnych w zakresie ustalonym w § 1.
1. 
Minister Gospodarki Materiałowej dokonuje przez podległe organy kontroli analizy i oceny gospodarki materiałowej w państwowych i spółdzielczych jednostkach organizacyjnych w zakresie ustalonym w § 1.
2. 
Minister Gospodarki Materiałowej może w porozumieniu z właściwymi ministrami powierzać wykonywanie funkcji kontrolnych, o których mowa w ust. 1, organom inspekcji i kontroli innych państwowych jednostek organizacyjnych.
Minister Gospodarki Materiałowej w zakresie swego działania:
1)
prowadzi oraz inicjuje i koordynuje w porozumieniu z Ministrem Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz właściwymi ministrami prace naukowo-badawcze,
2)
prowadzi działalność popularyzacyjno-informacyjną,
3)
organizuje i koordynuje doskonalenie kadr,
4)
prowadzi i koordynuje współpracę gospodarczą i naukowo-techniczną z zagranicą.
Minister Gospodarki Materiałowej ustala zadania podległych jednostek organizacyjnych i sprawuje nadzór nad ich działalnością.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.